Και μʼ αυτό συμφωνούν απόλυτα κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες που γνωρίζουν άριστα την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας και τις διαθέσεις των ξένων, εδώ συζητάμε για το αν θα βρεθούν τα 11,2 δισ. ευρώ που ζητάει η «τρόικα», για να ευαρεστηθεί να δώσει τη δόση ζωής, που εσκεμμένα καθυστερεί, για να συνεχίζεται ο εκβιασμός και το μαρτύριο της σταγόνας.
Και όπως επισημαίνουν οικονομικοί κύκλοι, που γνωρίζουν από μέσα ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας, ακόμη και τα 11,2 δισ. να βρεθούν, τον Δεκέμβριο ξανά θα πρέπει να βρεθούν άλλα τόσα Στο ίδιο συμπέρασμα, ότι ο Σεπτέμβριος ή, το αργότερο, ο Οκτώβριος θα είναι ο καταληκτικός μήνας για την Ελλάδα, συμφωνούν και τα μεγάλα «σπίτια» (μεγάλα fund, χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί και επενδυτικοί οίκοι), που δεν βλέπουν καμιά διέξοδο σωτηρίας. Ο χρόνος που έχει η κυβέρνηση εξαντλείται γιʼ αυτό που έπρεπε να είχε ήδη κάνει και τα περιθώρια για κινήσεις προς την «τρόικα» στενεύουν ανησυχητικά.
Σύμφωνα μάλιστα με καλές πηγές, κορυφαίος παράγοντας της κεντροδεξιάς παράταξης είχε πει στον Σαμαρά, από τις πρώτες μέρες που ανέλαβε πρωθυπουργός, ότι ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του είναι 45 μέρες… Και εννοούσε ότι μέσα σʼ αυτό το διάστημα θα πρέπει να υπάρξουν σαφέστατα δείγματα των κυβερνητικών επιλογών και προθέσεων, για αποκρατικοποιήσεις όπως η ανάθεση του μάνατζμεντ της ΔΕΗ σε κρατική εταιρεία ενέργειας, π.χ. τη γαλλική ή την ιταλική, το κλείσιμο του ΟΣΕ, την ανάθεση και των λιμανιών της Θεσσαλονίκης στην Cosco, και αποφάσεις που διευκολύνουν την ανάκαμψη στον χώρο της οικοδομής.
Ανεξαρτήτως πάντως αυτών, η άποψη γνωστών οικονομικών και τραπεζικών παραγόντων, εκ των οποίων ορισμένοι είχαν και ενεργό πολιτική διαδρομή, είναι ότι το χρέος δεν βγαίνει, δεν είναι βιώσιμο και συνεχώς θα αυξάνεται με όσα μέτρα και αν πάρει η κυβέρνηση.
Οι Ευρωπαίοι χρειάσθηκαν 18 μήνες για να συνειδητοποιήσουν, να καταλάβουν ότι το Μνημόνιο, το κουστούμι που μας φόρεσαν, δεν οδηγούσε σε λύση, και όλες οι προβλέψεις τους έπεσαν έξω. Με καθυστέρηση μεγάλη αναγκάστηκαν να κάνουν διορθώσεις. Όμως και με το δεύτερο Μνημόνιο, και παρά το κούρεμα, το περιβόητο PSI, το χρέος εξακολουθεί να μην είναι βιώσιμο. Έχει φθάσει στα 332 δισ. ευρώ, ήτοι 160 με 162% του ΑΕΠ! Κλειδί του προβλήματος είναι το χρέος. Και όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι οικονομικοί και τραπεζικοί παράγοντες, δεν αντιμετωπίζεται με εσωτερική υποτίμηση (νέα πιο αυστηρά μέτρα, περικοπές μισθών-συντάξεων, κι άλλοι φόροι που θα προστεθούν στα τωρινά, τα 11,2 δισ. ευρώ που έχουν αποφασιστεί) γιατί θα φέρει μεγαλύτερη ύφεση και κοινωνική αναταραχή. Κάθε άλλο, δηλαδή, παρά σταθερότητα θα υπάρξει και για μια ακόμη φορά όλες οι προβλέψεις των Μνημονίων και της «τρόικας», ότι το 2013 θα υποχωρήσει η ύφεση (το ίδιο έλεγαν και για το 2012) και ότι θα έχουμε το 2014 ρυθμούς ανάπτυξης 2-3%, είναι εκτός πραγματικότητας. Και αυτοί που έκαναν τις εκτιμήσεις αυτές αποδεικνύεται ότι είναι βαθιά νυχτωμένοι.
Το κλειδί για τη λύση του αδιέξοδου, τονίζουν με κατηγορηματικότητα, είναι ένα δεύτερο κούρεμα του χρέους. Να διαγράψουν 120 με 130 δισ. ευρώ μέχρι τέλους του χρόνου, ώστε το χρέος να κατέβει στο 100% του ΑΕΠ. Ακόμα και στο 120% του ΑΕΠ να πήγαινε το χρέος, πάλι δεν θα ήταν βιώσιμο, υποστηρίζουν.
Και αυτό, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, το γνωρίζουν άριστα και οι τρεις αρχηγοί, Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης.
«Σας βαρεθήκαμε…» Από όλες τις πλευρές επιβεβαιώνεται αυτό που τονίζουμε στον πρόλογο, ότι οι… φίλοι και εταίροι μας έχουν αποφασίσει να μη συνεχίσουν να στηρίζουν την Ελλάδα και να μας αναγκάσουν να τους αδειάσουμε τη γωνιά Χαρακτηριστική είναι η πληροφορία από άριστη πηγή, ότι πριν από τις δεύτερες εκλογές η φράση που κυριαρχούσε, σε σχέση με τη στάση των έξω απέναντι στην Ελλάδα, ήταν «Σας βαρεθήκαμε…». Κι αυτό σημαίνει ότι έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Τι πρέπει να κάνουμε. Το θέμα είναι το τι κάνουμε εμείς. Πρέπει να κερδίσουμε χρόνο, να προετοιμαστούμε, γιατί η απάντηση στο ερώτημα που θέταμε στα «Θαρραλέα» της προηγούμενης Κυριακής, ήταν ξεκάθαρη: «Είμαστε απροετοίμαστοι», στην περίπτωση που μας εγκαταλείψουν, και θα μείνουμε από… οξυγόνο.
Αυτό μπορεί να εξευρεθεί μʼ ένα συμμάζεμα… Που δεν είναι αδύνατο, κατά τη γνώμη έγκυρων οικονομικών αναλυτών.
Δύο είναι οι στόχοι, στους οποίους πρέπει να επικεντρωθεί όλη η δύναμη πυρός που έχει η κυβέρνηση:
1) Οι δαπάνες για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, που ανέρχονται σήμερα στο 60%, όταν σʼ όλες τις χώρες της ΕΕ είναι κάτω από 50%, πρέπει να μειωθούν στο 45% και αυτό δεν είναι δύσκολο να επιτευχθεί, άλλωστε δεν αυξήθηκε ο πληθυσμός της χώρας για να δικαιολογηθεί αυτή η εκτίναξη των δαπανών και
2) Τα έσοδα θα πρέπει να ανέβουν από το 34% που είναι σήμερα στον μέσο όρο της ΕΕ που είναι το 44%, οπότε ο προϋπολογισμός δεν θα είναι ελλειμματικός, δεν θα προσθέτει κάθε χρόνο ελλείμματα.
Δεν είμαστε μόνοι… Ταυτόχρονα αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι να προχωρήσουμε το γρηγορότερο σε συμμαχίες με τον Νότο. Και, όπως τονίζουν έγκυρες πηγές, η Ιταλία το θέλει και για δικούς της λόγους, γιατί διαισθάνεται ότι αν «πέσει» η Ελλάδα και απομονωθεί ως το κακό πρόβατο, τότε ο «τσοπάνος» θα επιχειρήσει να «σφάξει» και άλλα πρόβατα. Στήριξη της Ελλάδας θα αποτρέψει τα σχέδια που απεργάζεται η Γερμανία κατά του Νότου.
Ένα μέτωπο του Νότου (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα και Ιρλανδία, ίσως και Γαλλία) θα αποτελέσει φραγμό στα σχέδια του Βορρά. Ο Σαμαράς έχει μπροστά του έναν σημαντικό δρόμο για να ξεφύγει η Ελλάδα από τη μέγκενη που της έχουν ετοιμάσει.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.