Τι περιμένουν οι Έλληνες πολιτικοί, να… ψοφήσει ο γάιδαρος;

O Μάριο Ντράγκι είναι μια μεγάλη προσωπικότητα. Η ακτινοβολία του, η εκφραστικότητά του, το χαμόγελό του, αλλά και η άνεση διαχείρισης των δημοσιογράφων δεν θυμίζουν σε τίποτε τη μίζερη περίοδο Τρισέ.

Αναμφισβήτητα, η ευρωπαϊκή οικονομία μπαίνει σε ένα νέο δρόμο με την επισημοποίηση των νέων πρακτικών της ΕΚΤ, αλλά και τη δήλωση Σόιμπλε ότι τα μέλη της ευρωζώνης δεν θα αλλάξουν. Στη σύγχρονη οικονομία ο ρόλος των πολιτικών είτε φθίνει είτε γίνεται ακόμα πιο άχαρος. Τα όργανα που έχουν στα χέρια τους και η πολυτέλεια τέτοιων δαιμονισμένων συστημάτων, όπως το ευρώ, προκαλούν απίστευτες εκτροπές.

Από την άλλη πλευρά, οι αγορές αδηφάγες και ασύδοτες, μετά τις «φούσκες» καιροσκοπούν πάνω στα ερείπια απομονώνοντας κοινωνίες ολόκληρες. Οι κεντρικοί τραπεζίτες καλούνται να παίξουν έναν ενδιάμεσο ρόλο. Είναι πραγματικά ανεξάρτητοι; Είναι ώριμοι να ασκήσουν τις υπερεξουσίες και να επιβληθούν στα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα; Ο Μπερνάνκι στην Αμερική τα κατάφερε, στην Ευρώπη το νέο έργο τώρα ξεκινά.

Και όπως είπε ο Ντράγκι, η οικονομία της είναι αδύναμη. Άρα, πέραν του όποιου νοικοκυρέματος, η ευρωπαϊκή οικονομία πρέπει να επιστρέψει στην ανάπτυξη γιατί αυτό είναι το ζητούμενο για όλους. Το διεθνές περιβάλλον, όπως διαμορφώνεται, είναι καλύτερο απ’ ότι μερικούς μήνες πριν. Αυτό είναι θετικό για την περίπτωση της Ελλάδας, που βρίσκεται στην αρχή μιας νέας προσπάθειας ανασυγκρότησης.

Η ανασυγκρότηση αυτή, όμως, ακόμα δεν υπάρχει. Εντάξει με το πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ, το ακούμε εδώ και ενάμιση μήνα. Από μόνο του όμως δεν λέει τίποτε, γιατί ακόμα και στο «κούρεμα» των δανείων της τρόικας να πάμε, χωρίς επανεκκίνηση της οικονομίας δεν θα αλλάξουν πολλά. Η ελληνική οικονομία χρειάζεται αυτή τη στιγμή να κάνει ένα βήμα μπροστά. Πώς θα γίνει αυτό και από ποιους; Από τους τροϊκανούς; Σίγουρα όχι.

Η αγορά και οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να κάτσουν μαζί με τις πολιτικές ηγεσίες, να επιλέξουν και να αποφασίσουν τις δράσεις που θα γίνουν οι καταλύτες για την επανάκτηση της εμπιστοσύνης στα επενδυτικά κεφάλαια. Πόσο μυαλό χρειάζεται για να σκεφτούν ότι απαιτούνται μέτρα για την αναστύλωση, για παράδειγμα, της οικοδομής και την προσέλκυση κεφαλαίων στην παραδοσιακή δραστηριότητα, που η αμερικάνικη οικονομία με τόση προσπάθεια έχει επιχειρήσει επί τετραετία να οδηγήσει σε ανάκαμψη; Μισθοί και τιμές περιουσιακών στοιχείων στη χώρα έχουν πέσει σε χαμηλά επίπεδα.

Τι περιμένουμε, να ψοφήσει ο γάιδαρος ή αν τα μέτρα θα είναι 11 ή 12 δισ. ευρώ; Πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση περιμένουν κοινωνία και αγορά, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι από τα υπόλοιπα είναι χαμένες από χέρι.

 

του Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη από protothema