Αυτά συμβαίνουν στη Θεσσαλονίκη του 2012. Η λαμογιά σε όλο της το μεγαλείο εκτυλίσσεται με αυτό το πρόγραμμα voucher, όπου οι διευθύνσεις των ΚΕΚ είναι οι βασικές υπεύθυνες για ότι συμβαίνει σε βάρος των ανέργων.
Ουσιαστικά, ο τρόπος διαχείρισης των επιδοτούμενων προγραμμάτων ανέργων, των voucher, αποτελεί μικρογραφία της νεοελληνικής πραγματικότητας με μίζες, ρέμουλες, λουφαδόρους, αυτόκλητα αφεντικά και δούλους.
Οι υπεύθυνοι των ΚΕΚ για τα voucher επιλέγουν χωρίς να ενδιαφέρονται αν οι άνεργοι θα έχουν την ευκαιρία να καταρτιστούν επαγγελματικά. Τοξικομανείς ζούνε ουσιαστικά χάρη στα voucher, καθώς οι γονείς τους τους εντάσσουν στα προγράμματα για να γλιτώσουν κάποια έξοδα. Οι τοξικομανείς εντάσσονται μεν στα επιδοτούμενα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης, αλλά ελέω…μαστούρας δεν παρακολουθούν ούτε τα θεωρητικά μαθήματα, ούτε εργάζονται στο πρακτικό τμήμα τν προγραμμάτων. Το ίδιο συμβαίνει με τους αλλοδαπούς και τους Ρομά, που όπως και οι τοξικομανείς ανήκουν σε ειδικές κατηγορίες ανέργων. Οι εργοδηγοι, που είναι εκπαιδευτές που λογοδοτούν στα ΚΕΚ, αποφεύγουν να ζητήσουν οτιδήποτε από αυτούς τους ανθρώπους και το μόνο που θέλουν από αυτούς είναι να μην μπλέκουν στα πόδια τους. Τους χαρίζουν απουσές, δεν τους τιμωρούν για τη λούφα και το μόνο που θέλουν είναι να κυλήσει ήρεμα το πρόγραμμα ώστε όλοι να πάρουν το μερίδιό τους από το κονδύλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Οι εργαζόμενοι βρίσκουν την ευκαιρία, όχι μόνο να λουφάρουν, αλλά και να αναγκάσουν τους ευσυνείδητους ανέργους που θέλουν να μάθουν κάτι από τα προγράμματα κατάρτισης, να κάνουν τις πιο βαριές και βρώμικες δουλειές. Ετσι, αμείβονται τζάμπα, καθώς οι άνεργοι κάνουν τη δουλειά τους.
Την ίδια ώρα, άλλοι άνεργοι που δεν ανήκουν στις ειδικές κατηγορίες επιλέγουν να λουφάρουν και εκείνοι.
Ετσι, το όλο πρόγραμμα μετατρέπεται σε πρόγραμμα κατάρτισης λουφαδόρων που παρασιτοζωούν σε βάρος των εργατικών ανέργων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Οι εργατικοί άνεργοι επιπλέον υποχρεώνονται να αγοράσουν οι ίδιοι τον απαραίτητο εξοπλισμό και την απαραίτητη ενδυμασία, ενώ ακόμη και οι εκκλήσεις τους να ληφθούν μέτρα προστασίας και υγιεινής προς τους εργοδηγούς των ΚΕΚ και των εταιριών, όπου εργάζονται ως είλωτες ουσιαστικά, δεν έχουν καμία ανταπόκριση. Επιπλέον, οι ίδιοι υποχρεώνονται να ξοδέψουν χρήματα για τη μεταφορά τους στο χώρο εργασίας και πληρώνουν από το υστέρημα τους για να δουλεύουν ατις πλέον βρώμικες νόμιμες δουλειές, χωρίς να γνωριζουν καν αν θα λάβουν τα χρήματα που προβλέπονται από την ΕΕ για την ολοκλήρωση του επιδοτούμενου προγράμματος, στο οποίο συμμετέχουν.
Οι άνεργοι δεν περίμεναν ότι θα τύγχαναν μιας αντιμετώπισης που είναι χειρότερη και από καψόνι στο στρατό.
Αν τυχόν οι άνεργοι εγκαταλείψουν τις δουλειές τους και καταγγείλλουν τα ΚΕΚ, την εταιρία όπου πραγματοποιούν πρακτική εξάσκηση και όποιον άλλο ευθύνεται για την κατάσταση, χάνουν το πενιχρό ποσό της επιδότησης για την παρακολούθηση του προγράμματος, ενώ τα ΚΕΚ χάνουν επίσης την επιδότηση αν τυχόν το πρόγραμμα που έχουν καταρτίσει τιναχτεί στον αέρα.
Ετσι, μια σιωπηλή συνομωσία για το κονδύλιο της ΕΕ συνεχίζεται στις πλάτες των ευσυνείδητων εργατικών ανέργων που επιστρέφουν στα σπίτια τους κουρέλια από την κούραση και δεν έχουν μάτια να αντικρίσουν τα παιδιά τους, καθώς για μερικά ευρω-ψίχουλα που τους είναι απαραίτητα για να επιβιώσουν τα θέτουν άθελά τους σε κίνδυνο βαριών ασθενειών που συνδέονται με τις ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας τους.
Ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος εγείρει το θέμα δείχνοντας την αμέριστη αλληλεγγύη του προς τους άνεργους που δεν κοροϊδεύουν ούτε την ΕΕ, ούτε τους άλλους ανέργους, ούτε τους εργοδηγούς των ΚΕΚ και θέλουν να προχωρήσουν μπροστά στη ζωή τους.
Ζητεί από τις διευθύνσεις των ΚΕΚ να μάθουν επιτέλους να επιλέγουν και να πραγματοποιούν προγράμματα όχι τύπου καψόνια στο στρατό, αλλά από τα οποία θα αναδεικνύεται η αξιοπρέπεια, ο αλληλοσεβασμός και η αξιοκρατία των ανέργων.
Πρέπει επιτέλους να μπει φρένο στην ασυδοσία και στη λαμογιά που γίνεται από το ελληνικό κράτος, τα ΚΕΚ, και τις εταιρίες που εκμεταλλεύονται τους ανέργους, αναγκάζοντάς τους να δουλεύουν τζάμπα και σαν σκλάβοι, διότι ουσιαστικά τέτοια προγράμματα οδηγούν τους ανέργους και τις οικογένειές τους πιο βαθιά στην εξαθλίωση και την ανέχεια.
Η πρακτική εξάσκηση δεν διαρκεί λίγες ημέρες ή εβδομάδες, αλλά είναι πολύ μεγαλύτερης διάρκειας και αυτό σημαίνει ότι οι άνεργοι θα επιστρέφουν στις κατοικίες τους χωρίς τη στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αφού ούτε καν εμβόλια δεν τους έγιναν για να μην προσβληθούν από νόσους, όπως η ηπατίτιδα, οι οποίες μπορούν να λάβουν διαστάσεις επιδημίας και κυρίως να θέσουν σε κίνδυνο τα ίδια τα παιδιά των ανέργων και τις συζύγους τους. Οι εμβολιασμοί είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να γίνει για αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι μετατρέπονται ουσιαστικά σε δούλους ασυνείδητων αργόσχολων εργαζόμενων.
Γνωρίζαμε ότι το κράτος μεταχειρίζεται τους άνεργους σαν να είναι ανεπιθύμητοι στην Ελλάδα, μειώνοντας τους το επίδομα ανεργίας στα 3 και 60 (360 ευρώ), καταργώντας το επίδομα για δεκάδες χιλιάδες εποχιακούς εργαζόμενους και ότι κλείνει την πόρτα ερμητικά σε όσους θέλουν να βρουν νέα δουλειά.
Δεν γνωρίζαμε όμως ότι ΚΕΚ και ιδιωτικές εταιρίες υπό την ανοχή και αδιαφορία του υπουργείου Εργασίας θα εκμεταλλεύονταν με αυτό τον αδίστακτο τρόπο τους άνεργους και κατ’ επέκταση θα ανέλαβαν να ξεκληρίσουν ολόκληρες οικογένειες, δίνοντάς τους τη χαριστική βολή στον άνισο αγώνα τους για επιβίωση και επιβραβεύοντάς τους με αυτό τον τρόπο για την τιμιότητά τους και την καλοσύνη τους.
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.