Είναι τυχαίο ότι ο Γιώργος Προβόπουλος ανέλαβε τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας αφού προηγουμένως φρόντισε να ανοίξει το δρόμο για να ξεπουληθεί για ευτελές ποσό σε σχέση με την αξία της η Αγροτική Τράπεζα στην Πειραιώς, στην οποία διετέλεσε αντιπρόεδρος;
Με ποια κριτήρια ο Γιώργος Παπανδρέου και οι επακόλουθοι πρωθυπουργοί δεν ασκούσαν πιεστική πολιτική στον κ. Προβόπουλο, αλλά αντίθετα του έκαναν όλα τα χατίρια εν μέσω κρίσης με αποτέλεσμα σήμερα οι τράπεζες και οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες να συνεχίζουν να θησαυρίζουν και οι υπόλοιποι Έλληνες να χρωστάνε και να απειλούνται;
Ποιος είναι ο ρόλος του Προβόπουλου στην Ελλάδα σήμερα και τί εκπροσωπεί;
Απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά δίνει ο Κώστας Βαξεβάνης στο www.koutipandoras.gr ξεκινώντας από την άνοδο του Προβόπουλου στην Τράπεζα της Ελλάδας και πώς κατάφερε ο άνθρωπος αυτός να είναι ουσιαστικά ο πιο ισχυρός πολιτικά άνδρας στην Ελλάδα…
Μια μεγάλη ελληνική Τράπεζα, η Αγροτική πουλήθηκε στην Πειραιώς για 95 εκατομμύρια ευρώ. Το τίμημα από μόνο του είναι ένα σκάνδαλο. Μόνο το κτίριο της ΑΤΕ στο Καστρί, στοιχίζει 75 εκατομμύρια. Την ημέρα της πώλησής της, η αξία μόνο κάποιων μετοχών της ΑΤΕ (10% στην ΕΥΔΑΠ και 7,5 στο Folli Follie) σύμφωνα με το Bloomberg, είχαν αξία 57 εκατομμύρια ευρώ.Παρ όλα αυτά η ΑΤΕ προσφέρθηκε στην Πειραιώς, γιατί σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο (πρώην μέτοχο και στέλεχος της Πειραιώς) ήταν ασύμφορη για το κράτος.
Όταν οι δύο τους ρωτήθηκαν στη Βουλή με ποια δεδομένα ήταν ασύμφορη, απάντησαν πως αυτά τα δεδομένα είναι απόρρητα. Απόρρητα και από την Ελληνική Βουλή.
Θα διαβάσετε στο HOT DOC που κυκλοφορεί (Πέμπτη 4 Οκτωβρίου) για το πώς μεθοδεύτηκε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα. Το θέμα δεν είναι μόνο το σκάνδαλο της ΑΤΕ αυτό καθ αυτό, αλλά η εκχώρηση λειτουργιών του κράτους στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μια ιδιωτική Τράπεζα δηλαδή και όχι κρατική όπως πιστεύουν πολλοί, με άγνωστο μετοχολόγιο και σχέσεις με μια ευρωπαϊκή οικονομική ελίτ. Αν σήμερα κάποιος έθετε το ερώτημα του γέρου Καραμανλή της δεκαετίας του 60 «ποιός κυβερνά αυτό τον τόπο;» η απάντηση θα ήταν «μα, ο κύριος Προβόπουλος».
Την χρονιά που πέρασε, ένας ακόμη νόμος -τερατούργημα (του Βενιζέλου φυσικά)ο 4021/2011 «περί ενισχυμένων μέτρων εποπτείας και εξυγίανσης των πιστωτικών ιδρυμάτων» εκχωρεί αρμοδιότητες και εξουσία της εκλεγμένης κυβέρνησης, στην Τράπεζα της Ελλάδος. Με άλλο νόμο τα στελέχη της Κεντρικής Τράπεζας αμνηστεύονται για όσα αποφασίσουν και πραγματοποιήσουν. Ακόμη και στην περίπτωση του τραγικού νόμου «περί ευθύνης υπουργών» σε κάποιον υπουργό μπορεί να αναγνωριστεί ευθύνη. Στους Τραπεζίτες και στον Προβόπουλο καμία. Ούτε αστική.
Αυτή η οικονομική ελίτ, μπορεί να παίρνει αποφάσεις, να υλοποιεί, να μην εξηγεί τους λόγους μέσα από επίκληση απορρήτου και να μην έχει κανένα (ούτε Κοινοβουλευτικό) έλεγχο. Αυτό δεν είναι απλώς πρωτοφανές, είναι αντιδημοκρατική λειτουργία.
Ο Προβόπουλος, όπως και ο επόμενος Προβόπουλος μπορεί να κάνει ο,τιδήποτε. Μπορεί βεβαίως να ξεγελάσει ακόμη και την Τρόικα δίνοντας τα δικά του στοιχεία. Πρέπει για παράδειγμα να απαντήσει στην αποκάλυψη του HOT DOC πως στο πρώτο stress test των Τραπεζών, δέχθηκε να κρίνει με διαφορετικά κριτήρια την Πειραιώς από τις άλλες Τράπεζες. Όλη η διαδικασία, καλύφθηκε και πάλι κάτω από το απόρρητο.
Ο κύριος Προβόπουλος δήλωσε στη Βουλή πως η ΑΤΕ έπρεπε να δοθεί και να ξεφύγει από τον εναγκαλισμό με το κράτος. Μα ο ίδιος ήταν Τραπεζίτης όταν υπήρχε αυτός ο εναγκαλισμός και η ΑΤΕ δανειοδοτούσε κόμματα. Ο ίδιος ήταν κεντρικός τραπεζίτης όταν εξελισσόταν το σκάνδαλο Proton και όταν αποκαλύφθηκε πως η εταιρεία SCIEN στην οποία υπήρξε αντιπρόεδρος, με τρόπο που σήμερα είναι ελεγχόμενος πήρε, 82 εκατομμύρια δάνειο για να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Πειραιώς.
Ήταν επίσης αρχιτραπεζίτης, όταν η Marfin έδωσε 113 εκατομμύρια σε offshore της οικογένειας Σάλλα για να κάνει και πάλι αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Πειραιώς. Την ώρα που απαγόρευαν να κάνει το ίδιο η ΑΤΕ ώστε να βρεθεί με άσχημους δείκτες και να την «πουλήσουν».
Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, δεν έχει πια μόνο προσωπική ευθύνη για σκάνδαλα που δεν έχει ελέγξει και που όλως τυχαίως αφορούν την Τράπεζα στην οποία ήταν μέτοχος και στέλεχος.
Έχει αναλάβει νομότυπα «θεσμικό» ρόλο που ακυρώνει τους δημοκρατικούς θεσμούς. Το ερώτημα είναι τι κάνουν τα κόμματα.
Πηγή: koutipandoras.org
Danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.