Από λόγια έχουμε χορτάσει, αλλά, όπως φαίνεται, θα πρέπει να περιμένουμε εις το διηνεκές, μέχρι να δούμε κάποιο έργο για την ενίσχυση των ελλήνων πολιτών.

Ένα θέμα που απασχολεί τις τελευταίες μέρες τμήμα της δημοσιότητας, είναι η φερόμενη πρόθεση της τρόϊκας να επέλθουν αλλαγές στο νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, ώστε το νέο νομικό πλαίσιο να αποβεί «επ’ ωφελεία των δανειοληπτών».

Ως σκέψη φαίνεται πολύ καλή και κανένας έλληνας πολίτης δε θα είχε αντίρρηση να επέλθουν αλλαγές στο νόμο 3869/2010 (νόμος Κατσέλη), αφού

είναι δεδομένο ότι έχει αρκετά κενά και παραλείψεις. Ιδίως, εφόσον πρόκειται οι όποιες αλλαγές να αποβούν «επ’ ωφελεία των δανειοληπτών».

Ωστόσο, μας δημιουργούνται δύο βασικές απορίες, συνέπεια των οποίων είναι να σκεφτόμαστε ότι ενδεχομένως κάποιο «λάκκο έχει η φάβα». Το σχέδιο προβλέπει ότι οι όποιες αλλαγές στο νόμο Κατσέλη θα γίνουν έως το τέλος του Φεβρουαρίου του 2013, δηλαδή, θα υπάρξουν νέες καθυστερήσεις επί των καθυστερήσεων.

Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ακούμε από διάφορα στόματα αρμοδίων και μη για βελτιώσεις στο νόμο Κατσέλη, όμως, τα χρόνια πέρασαν χωρίς να γίνει καμία ενέργεια προς όφελος των ελλήνων δανειοληπτών. Τώρα ακούμε για νέες καθυστερήσεις -οι οποίες πιθανότατα να φέρουν κι άλλες-, τη στιγμή που η θηλειά έγινε ήδη βρόγχος στο λαιμό εκατομμυρίων ελλήνων πολιτών. 

Το δεύτερο πολύ σημαντικό ζήτημα είναι ο ίδιος ο στόχος αυτής της προσπάθειας, όπως, τουλάχιστον, περιγράφεται από τους αρμοδίους. Στόχος, λοιπόν, του σχεδίου αυτού είναι να γίνει η προσπάθεια με τη βοήθεια διεθνών εμπειρογνωμόνων, ώστε να επιτευχθεί προβλέψιμη, διαφανής και δίκαιη κατανομή κινδύνων για τις τράπεζες. Μας συγχωρείτε κ. ειδήμονες, αλλά αυτό στα αφτιά μας ηχεί σαν το «να βάλουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα».  

Μα, πως θα αποφευχθούν οι κίνδυνοι για τις τράπεζες, όταν η προσπάθεια -υποτίθεται- θα γίνει για τη βοήθεια αυτών -των ελλήνων πολιτών-, τους οποίους καταδυναστεύουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα;

Αν οι εμπνευστές του σχεδίου ασχοληθούν με το πως θα προστατέψουν τις τράπεζες, τότε είναι σίγουρο ότι δεν έχουν κανένα σκοπό να βοηθήσουν τους έλληνες πολίτες.

Είναι δεδομένο, σε αυτό το ενδεχόμενο, ότι πρωταρχικός και ίσως μοναδικός σκοπός τους είναι να ρίξουν πάλι «στάχτη στα μάτια» των ελλήνων πολιτών και στην ουσία να βοηθήσουν αυτούς που πάντοτε στηρίζουν και προστατεύουν, τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Το πόσο νοιάζονται οι τράπεζες για το καλό των ελλήνων πολιτών φαίνεται και από το πόση σημασία έδωσαν στην εφαρμογή του νόμου Κατσέλη.

Αρκεί να σημειωθεί, σύμφωνα με τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν στη Βουλή από το υφυπουργό Ανάπτυξης, Αθανάσιο Σκορδά, ότι σε σύνολο 40.000 αιτημάτων δανειοληπτών για εξωδικαστικό συμβιβασμού του χρέους(;) τους, οι 27.000 υποθέσεις -δηλαδή σχεδόν οι τρεις στις τέσσερις- οδηγήθηκαν στα δικαστήρια. Μάλιστα, μόλις το 0,1% των υποθέσεων κατέληξε σε ολική διαγραφή χρέους.

Εξωφρενική χρηματοδότηση

«Πλανάσθε πλάνην οικτράν», όσοι πιστεύετε ότι ο πακτωλός χρημάτων, που

θα δοθεί το επόμενο διάστημα για την ενίσχυση και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τη δόση των 31,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, είναι τα μοναδικά που έχουν χορηγηθεί για αυτόν το σκοπό.  

Υπάρχουν αδιάψευστα στοιχεία -είναι κατατεθειμένα στη Βουλή ως απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών σε ερώτηση του βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Βασίλη Καπερνάρου-, τα οποία δείχνουν ότι συνολικά στις τράπεζες έχουν δοθεί από το 2008 μέχρι σήμερα συνολικά 233 δισεκατομμύρια ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων του ελληνικού Δημοσίου. 

Ένα νούμερο απίστευτο, το οποίο είναι υψηλότερο από το μισό χρέος της χώρας προς τους διεθνείς δανειστές της. Ένα νούμερο πέρα  για πέρα από κάθε λογική που αποτελεί τη μέγιστη πρόκληση για τον κάθε έλληνα πολίτη.

Αν το ποσό αυτό δίνονταν από την Πολιτεία για την ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας, είναι σίγουρο ότι θα ήταν διαφορετικές σήμερα οι συνθήκες διαβίωσης των ελλήνων πολιτών και κατά συνέπεια το παρόν και το μέλλον της χώρας.

Και το «κερασάκι στην τούρτα» είναι το ότι πιθανότατα, μόλις λήξουν αυτές οι εγγυήσεις, τα χρήματα προστίθενται στο συνολικό χρέος της χώρας. Ήδη εγγυήσεις 23 δισεκατομμυρίων ευρώ έχουν λήξει και -ως δια μαγείας- τόσο αυξήθηκε και το χρέος της χώρας, ενώ οι εγγυήσεις άλλων 45 δισεκατομμυρίων ευρώ λήγουν μέσα στο 2013.

Θα πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά όλοι -πολιτικοί και μη- όσοι βάζουν «πλάτες» στο «θεάρεστο» έργο των τραπεζών ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει να φοβηθεί πλέον τίποτα στο σημείο που βρίσκεται και αν «βουλιάξει», θα πάρει μαζί του και τους πολιτικούς.  

Οι τροϊκανοί κάποια στιγμή θα φύγουν, οι υπόλοιποι θα μείνουν και αυτοί θα πρέπει να φοβούνται την οργή του ελληνικού λαού…

Danioliptes.gr

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.