Όλα στο σφυρί και τζάμπα

«Όλα ξεπουλιούνται και μάλιστα με ευτελές αντίτιμο…», έλεγε τη Δευτέρα γνωστό στέλεχος της ενεργειακής αγοράς, σχολιάζοντας τις εξελίξεις και προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα από τις αποφάσεις που έχουν λάβει από κοινού η ελληνική κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι των δανειστών.

Η διαπίστωση αυτή έρχεται να «δέσει» με τις κινήσεις που έχουν γίνει έως σήμερα, αλλά και με τις πληροφορίες που κάνουν λόγο για συνολική και πλήρη αποχώρηση του Δημοσίου από όλες τις δραστηριότητες στην ενέργεια.

Το κακό είναι πως οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται εσπευσμένα και χωρίς κάποιο σχέδιο για τη μελλοντική κάλυψη των αναγκών της χώρας. Το χειρότερο, ωστόσο, είναι πως σε όλες τις περιπτώσεις οι προς πώληση επιχειρήσεις «απογυμνώνονται» από τα καλύτερα κομμάτια τους και οι μελλοντικοί ιδιοκτήτες θα τις αποκτήσουν περίπου σαν χάρισμα!

Υπάρχει, πάντως, και κάτι ακόμη χειρότερο: Οι συμμετοχές του ελληνικού Δημοσίου ξεπουλιούνται σε ιδιώτες, τη στιγμή κατά την οποία ο ενεργειακός τομέας θα μπορούσε να αποτελέσει τον μοχλό για την αναστροφή της πτωτικής πορείας που ακολουθεί η οικονομία της χώρας και να προκύψουν επιπλέον έσοδα, που θα βοηθούσαν εάν όχι στη μείωση του χρέους, τουλάχιστον στην ομαλότερη απομάκρυνση από τη ζώνη της ύφεσης…

Ωστόσο, οι αποφάσεις φαίνεται πως είναι ειλημμένες και μάλιστα έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα και τους εκπροσώπους των δανειστών.

Όσο – όσο

Το νέο μνημόνιο (τρίτο κατά σειρά) προβλέπει ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα για τις «διαρθρωτικές αλλαγές» στον ενεργειακό τομέα, προτάσσοντας τις ιδιωτικοποιήσεις και γενικότερα το ξεπούλημα των συμμετοχών του Δημοσίου, αλλά και του μοναδικού εγχώριου ενεργειακού πόρου: του λιγνίτη.

Επιπλέον, στις μεγάλες ενεργειακές επιχειρήσεις – κυρίως στη ΔΕΗ και τη ΔΕΠΑ – οι διαδικασίες για το ξεπούλημά τους θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέσα σε έναν χρόνο, δηλαδή έως το τέλος του ερχόμενου Σεπτεμβρίου. Αντίθετα, στο νέο συμφωνητικό εκποίησης της χώρας υπάρχουν καινούργιες απαιτήσεις των τροϊκανών, που αλλάζουν πλήρως τα δεδομένα.

Για παράδειγμα, εκτός από τον διαχειριστή του συστήματος φυσικού αερίου (ΔΕΣΦΑ), τώρα οι δανειστές μας επιβάλλουν στη χώρα μας να μείνει και χωρίς τον έλεγχο του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι χαρακτηριστικό πως το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του ΑΔΜΗΕ (αντικαταστάτης του ΔΕΣΜΗΕ) θα μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο με συνοπτικές διαδικασίες θα το πουλήσει σε ιδιώτες.

Με τον τρόπο αυτό πάνε περίπατο όλες εκείνες οι υποσχέσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων (Σημίτη και Καραμανλή), οι οποίες, σε κάθε προσπάθεια μερικής ή ολικής αποκρατικοποίησης (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΑΠΕ κ.λπ.) διαβεβαίωναν δήθεν πως τα δίκτυα θα παρέμεναν στην ιδιοκτησία του Δημοσίου.

Πρόκειται για τη σπονδυλική στήλη του ενεργειακού συστήματος της χώρας, καθώς χωρίς δίκτυα μεταφοράς η παραγόμενη ενέργεια θα έμενε στα εργοστάσια και δεν θα έδινε ρεύμα σε σπίτια, πόλεις, εργοστάσια και αλλού…

Σκάνδαλο

Το σκάνδαλο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο εάν αναλογιστεί κανείς πως αυτά τα δίκτυα κατασκευάστηκαν με επενδύσεις της κρατικής ΔΕΗ, δηλαδή από λεφτά του φορολογούμενου, άρα ανήκουν σε όλους τους Έλληνες. Αντίθετα, για να δημιουργήσει αυτή την τεράστια υποδομή ένας ιδιώτης θα χρειαζόταν πακτωλό κεφαλαίων, που θα τα δέσμευε για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τώρα, ωστόσο, όλο το δίκτυο της χώρας θα δοθεί στο πιάτο των ιδιωτών, οι οποίοι θα επιδιώξουν να βγάλουν κέρδη από το πρώτο λεπτό, ώστε να αποσβέσουν τις επενδύσεις τους το συντομότερο δυνατό.

Έτσι, η τελική τιμή της κιλοβατώρας που θα φτάνει στα σπίτια και στους χώρους εργασίας θα εκτιναχθεί στα ύψη, ενώ την ίδια στιγμή το αγαθό της ενέργειας μετατρέπεται αυτομάτως σε ένα προϊόν, που θα κοστίζει ακριβά σε όποιον το χρησιμοποιεί, αλλά θα γεμίζει τις τσέπες εκείνων που θα ελέγχουν την παραγωγή, το δίκτυο και τη διανομή…

Το μεγαλύτερο «έγκλημα» πάντως συντελείται με τις συζητήσεις και τα σχέδια για πώληση (ή παραχώρηση – άραγε τι διαφορά έχουν;) ορυχείων λιγνίτη, ώστε να «απελευθερωθεί» ο τομέας απ’ όπου μπορεί να παραχθεί φθηνή ηλεκτρική ενέργεια.

Μπορεί η ΔΕΗ να εμφανίζεται ως προνομιακός «παίκτης» στην αγορά, καθώς χρησιμοποιεί τα αποθέματα δωρεάν, ωστόσο το ξεπούλημά τους σε ιδιώτες και κυρίως σε ξένους θα στερήσει από τη χώρα το δικαίωμα να αξιοποιεί τη μοναδική (προς το παρόν) εθνική ενεργειακή πρώτη ύλη που διαθέτει για την κάλυψη των αναγκών.

Αντίθετα, οι ιδιώτες θα επιδιώξουν να εκμεταλλευτούν τον λιγνίτη για να βγάλουν κέρδη. Κι εάν αυτό προκύπτει από την εξαγωγή του σε άλλες χώρες (π.χ. προς Κίνα!), τότε δεν θα νοιάζονται εάν η μισή Ελλάδα θα παραμένει στο σκοτάδι, εξαιτίας αδυναμίας να καλυφθούν οι ανάγκες…

Επιπλέον, από τις πληροφορίες και τις συζητήσεις σχετικά με το τι θα προβλέπει το νέο μνημόνιο για τον ενεργειακό τομέα προκύπτει άλλη μία επιβεβαίωση του «Π», όταν πριν από ενάμιση χρόνο κατέγραφε στο ρεπορτάζ πως μαζί με τους λιγνίτες θα ξεπουληθούν σε ιδιώτες και υδροηλεκτρικές μονάδες, ως αντιστάθμισμα στις «βρόμικες» μονάδες που χρησιμοποιούν στερεό καύσιμο…

Τέλος, η τρόικα επιβάλλει (και όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση δεν έχει καμία αντίρρηση) να εκτιναχθούν για μία ακόμη φορά τα τιμολόγια χαμηλής τάσης, στα οποία περιλαμβάνεται η συντριπτική πλειονότητα των καταναλωτών (οικιακή χρήση, μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις) και μάλιστα οι αυξήσεις να επιβληθούν από τον ερχόμενο Ιανουάριο και τον Μάρτιο του 2013!

Και κάτι ακόμη που θα πυροδοτήσει το βραδύκαυστο φιτίλι στο εσωτερικό της ΔΕΗ: Η τρόικα περιμένει από την κυβέρνηση να της παραδώσει μελέτη για τις αμοιβές των εργαζομένων στην Επιχείρηση, συγκρίνοντάς τις με τις αντίστοιχες αμοιβές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένες χώρες, αλλά σαφώς υπονοεί τη Βουλγαρία, την Εσθονία κι ενδεχομένως άλλες χώρες με πολύ χαμηλούς μισθούς).

Η έκρηξη, πάντως, θα προκληθεί από την αμέσως επόμενη απαίτηση της τρόικας: «Οι αμοιβές και οι προαγωγές (σ.σ.: στη ΔΕΗ) θα αξιολογηθούν σύμφωνα και με τις αντίστοιχες σε ιδιωτικές ελληνικές επιχειρήσεις». Με άλλα λόγια, ο «προνομιούχος» Φωτόπουλος θα πρέπει να δεχθεί να κατέβουν οι αποδοχές των συναδέλφων του σε επίπεδα Κίνας!

Αλήθεια, πόσο επηρεάζουν οι μισθοί των εναεριτών το δημόσιο χρέος; Και τι ποσοστό ευθύνης έχουν για τα δημόσια ελλείμματα; Εάν υπάρξει κάποια πειστική και τεκμηριωμένη απάντηση, τότε θα γίνουμε οι φανατικότεροι οπαδοί της τρόικας.

Μέχρι τότε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντισταθούμε με νύχια και με δόντια στην κόλαση που μας ετοιμάζουν.

Topontiki