Έχεις πάρει τώρα, Μπάμπη μου, φόρα και καταδικάζεις συλλήβδην τους 153 Εθνοπατέρες που ψήφισαν «Ναι» στο Μνημόνιο 3. ΟΚ, στη λίστα υπάρχουν και άτομα που δεν αξίζουν να είναι στη Βουλή και να εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό, υπάρχουν, όμως, και αυτά που δικαιούνται να ομιλούν. Και επειδή μου αρέσει δίνω παραδείγματα, θα σου πω δύο λέξεις: Φωτεινή Πιπιλή.
Η οποία Φωτεινή αφού έλυσε όλα μας τα βασικά προβλήματα (διατροφή, ύδρευση, παιδεία, υγεία και τα σχετικά) αποφάσισε να πάει ένα βήμα παραπέρα διότι έτσι οφείλει να κάνει ένας πολιτικός με όραμα. Και τι απασχολεί, κυρίως, τον ελληνικό λαό; Τα ονόματα στις στάσεις του μετρό, διάολε.
Και είπε η Φωτεινή: «Την περασμένη φορά έμπλεξα τους αγίους και αντί να πάω στον Άγιο Αντώνιο, βρέθηκα στον Άγιο Δημήτριο. Γιατί να μη δοθεί το όνομα του Αντώνη Τρίτση σε μια από τις στάσεις ή ονόματα επιφανών Ελλήνων που δόξασαν την χώρα. Γιατί να μην προσθέσουμε στη στάση ”Μέγαρο Μουσικής” και το ”Μαρία Κάλας”».
Μου δίνεις μισό λεπτό γιατί συγκινήθηκα; Ευχαριστώ.
Πόσο δίκιο έχει η αγαπημένη… Το έχω πάθει και εγώ. Το καλοκαίρι ήθελα να πάω στη Γαλλία, μπέρδεψα όμως την Παναγία του Αμαρουσίου με την Παναγία των Παρισίων και έμεινα σπίτι μου. Φίλος μου ξεκίνησε φορτωμένος λεφτά να πάει στον Άγιο Δομήνικο, μπερδεύτηκε και κατέβηκε στον Άγιο Ελευθέριο (και καλά που είχε λεφτά γιατί πήγε και πλήρωσε τη ΔΕΗ). Τα παραδείγματα είναι πολλά και κάτι πρέπει να γίνει. Δε μπορεί να συνεχιστεί αυτό το σκάνδαλο με τους Αγίους. Διότι είναι πολλοί και προκαλούν χάος. Μπερδευόμαστε αδερφέ.
Θα μου πεις τώρα, αναγνώστη, ότι μπορεί να τσατιστούν οι Άγιοι αν πάμε και τους πάρουμε τις στάσεις. Και τι έγινε; Αφού ο πρωθυπουργός μιλάει απευθείας με το μεγάλο αφεντικό. Ό, τι γουστάρουμε μπορούμε να κάνουμε.
Ας πούμε, αυτό που λέει με τον Αντώνη Τρίτση, είναι ένα πρώτο βήμα. Αρκεί στην άλλη άκρη του μετρό να μη δώσουμε το όνομα του Αντώνη Σαμαρά και μπερδέψει η Φωτεινή μετά τους Αγίους και τους Αντώνηδες και δε λυθεί το πρόβλημα. Ας πούμε την αφετηρία Άδωνις Γεωργιάδης και τον τερματισμό Ελένη Μενεγάκη. Πώς να τους μπερδέψεις;
Αυτό που λέει, επίσης, με το Μέγαρο Μουσικής και το Μαρία Κάλας, σωστό είναι. Γιατί, δηλαδή, στη στάση Φάληρο να μην κοτσάρουμε και το Ερνέστο Βαλβέρδε, να ανοίγει η καρδιά του αρχισυντάκτη μας;
Εν σχεδόν κατακλείδι, η στήλη στηρίζει τη Φωτεινή Πιπιλή, νιώθει ασφάλεια που είναι μία εκ των 300 που οδηγούν στη σωτηρία αυτόν τον τόπο και στηρίζει και την πρόταση της. Τέλος.
Εν οριστικά κατακλείδι, απορώ: πάμε κατά διαόλου ή κατ’ ευχήν; Δε ξέρω, έχει μπερδευτεί κι εγώ. Δεν αλλάζουμε και αυτά τα κατά γιατί προκαλούν σύγχυση;
Γαταδότης σας ο Στέλιος Ποτηράκης