Πάντα θεωρώ την φορολογία βάρβαρη κρατική παρέμβαση στην προσωπική ζωή. Παράλληλα, αποτελεί μοχλό οικονομικής στασιμότητας και κοινωνικής αποτελμάτωσης.

Πουθενά η μεγάλη φορολογία δεν οδήγησε σε ανάπτυξη. Αντίθετα, αποτελεί συνώνυμο της ύφεσης και λεωφόρο προς την δυστυχία. Η συγκεκριμένη όμως κυβερνητική πρόθεση να συνθλίψει την κοινωνία κάτω από τις ερπύστριες του αδυσώπητου κράτους και των ιλιγγιωδών φορολογικών επιβαρύνσεων επιβεβαιώνει μια τραγική διαπίστωση.

Η φορολογία αποτελεί συνειδητή πλέον κλοπή.

Με αυτουργούς τους κυβερνώντες και ηθικούς υπεύθυνους τους θλιβερούς κρατιστές και τους πελαγωμένους ευρωπαίους ηγέτες.

Αν κάποιος βάλει το χέρι του στην τσέπη μου και μου αφαιρέσει το μισό μου εισόδημα, συλλαμβάνεται και κλείνεται στην φυλακή.

Το κράτος όμως νομιμοποιείται να μου αφαιρεί όποιο ποσοστό του εισοδήματός μου ορέγεται. Με την επίκληση απλά μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Μπορεί άραγε η πλειοψηφία να μου αφαιρέσει και την ζωή; Διότι η ιδιοκτησία και το προϊόν της δουλειάς μου αποτελεί ατομικό δικαίωμα. Και τα δικαιώματα δεν υπάγονται σε καθεστώς πλειοψηφίας. Όσο για δημοσιονομική αποτελεσματικότητα, μιλάμε μάλλον για κωμωδία.

Μειώνονται εισοδήματα και αυξάνονται επιβαρύνσεις (φόροι, τέλη, υπηρεσίες).

Από που και πως θα πληρωθούν αυτά; Και με τι διαθέσιμο εισόδημα θα κινηθεί η αγορά; Πως δηλαδή «σωζόμαστε», με την ατομική μας χρεωκοπία;

Μέσω της επιβίωσης ενός κράτους που αδιαφορεί και εξοντώνει τους πολίτες; Τα ισοδύναμα που ζητά ο κ. Στουρνάρας υπάρχουν. Και είναι ξεκάθαρα. Κόψτε κράτος!!

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου από communenews

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.