Με το που μύρισε χρήμα, έσκασαν και τα πρώτα χαμόγελα. Τα πρόωρα χαμόγελα συνδυάστηκαν με το ξεμπλοκάρισμα χρημάτων – 7 δισεκατομμύρια – για μεγάλα έργα. Το κρίσιμο όμως ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε είναι πόσους τελικά αφορά η όποια ανάπτυξη, μια και μέχρι σήμερα φαίνεται να αφορά λίγους, και συχνά τους ίδιους, ενώ αγνοεί τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας!
Ο υπουργός Ανάπτυξης υπόσχεται ότι «οι μπουλντόζες που θα μπουν τον Απρίλιο στους τέσσερις αυτοκινητόδρομους θα συμβολίζουν την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας» και ο υφυπουργός συμπληρώνει ότι η επανέναρξη των μεγάλων οδικών έργων της χώρας, από τον Απρίλιο, θα δημιουργήσει άμεσα 30.000 νέες θέσεις εργασίας.
Έτσι, η Ελλάδα της κρίσης θα βγει από την κρίση με την ίδια λογική που την οδήγησε στην κρίση! Δυστυχώς, πριν καλά-καλά κατακαθίσει η κάπνα από τα τζάκια και τα νοθευμένα ή ακατάλληλα καύσιμα, αποτέλεσμα παράλογων και αναποτελεσματικών επιλογών (συνδυασμός απουσίας σοβαρής πολιτικής για την εξοικονόμηση ενέργειας με αύξηση της τιμής των καυσίμων, στην κορύφωση της κρίσης), η κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι δεν το έχει πάρει το μήνυμα. Ανακοινώνει για άλλη μια φορά νέα αύξηση στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Εξακολουθεί δηλαδή να αναπαράγει την αποτυχημένη συνταγή. Ενδεικτικό του αντι-αναπτυξιακού παραλογισμού των ημερών μας, που παρουσιάζεται ως η συνταγή για να βγούμε από την κρίση, είναι οι πιο πρόσφατες αποφάσεις του ΥΠΕΚΑ για το πάγωμα της ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με τις οποίες οδηγούνται στην ανεργία μερικές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον χώρο.
Οι πιο πολλές από αυτές ήταν στον χώρο των φωτοβολταϊκών και αφορούν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Στη συνέχεια, η ίδια κυβέρνηση μιλά για την αποδέσμευση 7 δισ. για να (ξανα)φτιάξουμε δρόμους και να δημιουργήσουμε άλλες θέσεις εργασίας… Αντί για την «ανάπτυξη» από τη ναφθαλίνη, εμείς προτείνουμε λύσεις με καθαρά οφέλη για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον.
Και δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε. Η έξοδος από την κρίση περνά μέσα από την πράσινη οικονομία, η οποία και εγγυάται περισσότερες και πιο σταθερές θέσεις εργασίας, βέλτιστη αξιοποίηση των λίγων διαθέσιμων πόρων, μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από αναπτυξιακές δράσεις.
Όλα τα υπόλοιπα βεγγαλικά τα είδαμε, μας θάμπωσαν και… μετά πάθαμε κρίση! Τώρα μας λέτε να τα ξαναδοκιμάσουμε. Ευχαριστώ, δεν θα πάρουμε.
Αλήθεια, αν το ποσό των 7 δισ. το χρησιμοποιούσαμε στην ενεργειακή αναβάθμιση κτηρίων (και έχουμε πολλά που τη χρειάζονται επειγόντως), ποια θα ήταν τα αντίστοιχα οφέλη; Χμ, η απάντηση είναι συγκλονιστική:
– Έως 70.000 θέσεις εργασίας μοιρασμένες σε όλη τη χώρα για την περίοδο 2013-2016.
– 300.000 νοικοκυριά που θα παρέχουν πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και μείωση του λογαριασμού θέρμανσης και ψύξης κατά 50% ή ισοδύναμα κατά 150 εκατ. ευρώ σε αντίστοιχες χιλιάδες νοικοκυριά.
– Μείωση εισαγωγών πετρελαίου κατά 100.000 τόνους ετησίως. Και για να μην ξεχνιόμαστε, οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται μέσα από την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων είναι εντελώς αποκεντρωμένες και δεν γίνεται να αφορούν μόνο λίγους!
Η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να ακολουθήσει τον δρόμο που μας έβαλε σε αυτήν. Χρειάζονται αλλαγές στον τρόπο σκέψης.
Η λογική των μεγάλων έργων, των εθνικών εργολάβων και της «γρήγορης απορρόφησης πόρων», μέχρι σήμερα, όχι μόνο δεν τήρησε τις υποσχέσεις της, αλλά άφησε πίσω της ημιτελή, ακριβά, φαραωνικά και αμφίβολης χρηστικότητας έργα που δεν απαντούν σε πραγματικές κοινωνικές ανάγκες. Ευτυχώς υπάρχουν λύσεις που εγγυώνται μέγιστα κοινωνικά και οικονομικά οφέλη.
Νίκος Χαραλαμπίδης από topontiki
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.