1943-2013: Πως ακυρώνεις μια επιστράτευση

To 1943, oι διαδηλωτές φώναζαν “επιστράτευση ίσον θάνατος” και “Θάνατος στον Πάγκαλο”. Η απειλή της πολιτικής επιστράτευσης, για την εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων της Γερμανίας, αντιμετωπίστηκε με οργή από τον πληθυσμό και η κινητοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων ανάγκασε την κυβέρνηση να ακυρώσει τα σχέδιά της.

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι το ημερολόγιο δεν έγραφε 2013 αλλά 1943. Οι γερμανικές κατοχικές δυνάμεις ζητούσαν άμισθους εργάτες (περίπου ότι πρότεινε πρόσφατα ο Πέτρος Δούκας) αλλά βρέθηκαν αντιμέτωπες με ένα λαϊκό κίνημα που τολμούσε να αμφισβητήσει ακόμη και τα στρατεύματα κατοχής.

Προφανώς οι εποχές δεν μπορούν και δεν πρέπει να συγκριθούν μεταξύ τους. Ακριβώς όμως επειδή δεν μπορούν να συγκριθούν μήπως πρέπει να σκεφτούμε διαφορετικά; Εάν κάποιοι κατάφεραν να σταματήσουν μια απόφαση που λαμβάνονταν υπό την απειλή των όπλων μήπως σήμερα θα μπορούσαμε τουλάχιστον να στείλουμε ένα μήνυμα ανυπακοής στην οικονομική κατοχή στηρίζοντας με κάθε τρόπο την απεργία στα μέσα μεταφοράς;

Η επί εννέα ημέρες απεργία των εργαζόμενων στο Μετρό στις 03:50 για να υπερασπιστούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και η βίαιη καταστολή της από τα ΜΑΤ υπό την σιωπηρή ανοχή της Δημοκρατικής Αριστεράς και του Φώτη Κουβέλη αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι ο ελληνικός λαός -έστω όσοι μπορούν- αντιστέκεται στην οικονομική κατοχή που επέβαλε η κρατικοδίαιτη ελίτ διεφθαρμένων πολιτικών, επιχειρηματιών και τραπεζών με τη συνδρομή των φίλων τους στην τρόικα και στα χρηματοπιστωτικά κέντρα και τα κέντρα λήψης πολιτικών αποφάσεων στην ΕΕ και στον υπόλοιπο κόσμο.

Ο αγώνας των εργαζόμενων στο μετρό συγκινεί τους πάντες. Ουδείς λογικός άνθρωπος διαμαρτύρεται στην Αθήνα για τη μη κυκλοφορία συρμών του μετρό ή για τις απεργίες σε άλλα μέσα μαζικής μεταφοράς. Στο Σύλλογο Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος και στο Radio1d.gr γινόμαστε αποδέκτες ολοένα και περισσότερων μηνυμάτων αλληλεγγύης προς τους αντιστεκόμενους εργαζόμενους. Από συναδέλφους τους στον ΟΣΕ, στα ΕΚΑΒ, στον ΟΑΣΘ, και όχι μόνο στα μέσα μαζικής μεταφοράς, από συλλογικότητες, από ανθρώπους που δημιουργούν δομές αλληλεγγύης από τη βάση.

Μέχρι και συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ τα βάζουν με τον ηγέτη της ΝΔ. «Τα μέσα μαζικής μεταφοράς ανήκουν στον ελληνικό λαό γιατί αυτοί τα πλήρωσαν και σ αυτούς ανήκουν. Δεν ανήκουν σε κανένα υπουργό, σε κανέναν πρωθυπουργό , σε καμιά κυβέρνηση που θέλουν να τα ξεπουλήσουν. Ο ελληνικός λαός έχει υποβληθεί σε θυσίες από τα λάθη των κυβερνήσεων , οι επιλογές των οποίων τον έφεραν σε κατάσταση εξαθλίωσης. Άς μας απαντήσει ο κ. Σαμαράς ποιος ταλαιπωρεί τον ελληνικό λαό. Οι «συντεχνίες» που αγωνίζονται για τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, ή οι συντεχνίες που έχουν ξεπουλήσει την χώρα κι έχουν καταδικάσει τον ελληνικό λαό σε απόλυτη φτώχεια; Τα λάθη του παρελθόντος δεν θα ξαναγίνουν!!!!», δήλωσε στέλεχος της ΔΑΚΕ Σιδηροδρομικών.

Οι εργαζόμενοι δείχνουν το δρόμο, αντιλαμβανόμενοι ότι δεν αρκεί να λες ότι έχω δουλειά, είμαι καλά την ώρα που οι δικοί σου άνθρωποι δεν έχουν ούτε καν ελπίδα. Οι στεγνές διαμαρτυρίες που υποκινούνταν από συνδικάτα και κόμματα περνάνε πλέον στην άκρη. Οι αυθόρμητες κινητοποιήσεις από τη βάση, από τους ίδιους τους εργαζόμενους και όχι από τους εργατοπατέρες αποδεικνύεται πολύ πιο αποτελεσματική, όταν χτυπάει εκεί που το σύστημα εξουσίας πονάει. Κι αυτό αποδεικνύει η απεργία των εργαζόμενων στο μετρό και η πρωτοφανής αλληλεγγύη που λαμβάνουν από τους Έλληνες. Αρκεί να ακολουθήσουν το παράδειγμα των προγόνων τους που αντιστάθηκαν στους δοσίλογους συμπατριώτες τους και βροντοφώναξαν «ως εδώ».

danioliptes.gr