Αυτό το ιστορικό ερώτημα που έκανε ο Χαρίλαος Τρικούπης το 1874 παραμένει και σήμερα επίκαιρο άλλα και αναπάντητο. Διότι εάν κάνουμε μια αναδρομή στα πολιτικά δρώμενα της εβδομάδας που μας πέρασε το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε είναι να ρωτήσουμε τον εαυτό μας “Τι έφταιξε και φτάσαμε σε αυτά τα χάλια;”. Από που να ξεκινήσω….

Από το φιάσκο της προανακριτικής επιτροπής για την μυθική πλέον λίστα λαγκάρντ που έγινε cd μετά στικάκι, μετά κάπου χάθηκε και στην συνέχεια την βρήκε ο Βενιζέλος και την παρέδωσε στον επόμενο κτλ. Το γεγονός ότι είχε μια ιστορική ευκαιρία η Βουλή να παραπέμψει και πρώην Πρωθυπουργούς, η να δούμε τουλάχιστον εάν προκύπτουν στοιχεία εις βάρος τους, το αφήνουμε να περάσει έτσι;

Φυσικά αφού τώρα βρήκαμε τον αποδιοπομπαίο τράγο, βλέπε Παπακωνσταντίνου, και όλα καλά! Σώσαμε και τον Βενιζέλο για να μην πέσει η κυβέρνηση (άκουσον, άκουσον) και η ζωή στην ταλαιπωρημένη Ελλάδα συνεχίζεται.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και ότι αυτές τις μέρες το Κοινοβούλιο μετατράπηκε σε ένα απέραντο φρενοκομείο με βουλευτές να κυνηγάνε συναδέλφους τους στους διαδρόμους και να πιάνονται στα χέρια μεταξύ τους! Να θυμίσουμε την επική σύγκρουση Γεωργιάδη – Χαϊκάλη σε τηλεοπτική εκπομπή, το ξεκατίνιασμα των κυριών Ραχήλ και Βούλτεψη και φυσικά την Ζωή Κωνσταντοπούλου να.. φοβάται για την σωματική της ακεραιότητα.

Ας μην παραλείψουμε και την “κατάληψη” των γραφείων του υπουργού εργασίας Γιάννη Βρούτση, από μέλη του ΠΑΜΕ, και τις “οργισμένες” δηλώσεις του την επόμενη μέρα στην βουλή. Το γεγονός ότι τώρα τελευταία σε κάθε κινητοποίηση ελλήνων πολιτών η κυβέρνηση αντί για διάλογο κάνει επίταξη( βλέπε εργαζόμενους στο μετρό) και στέλνει τα ΜΑΤ να καθαρίσουν για αυτήν το πήρε χαμπάρι κανείς;

Οι εργαζόμενοι απαντούν στο κράτος κόβοντας την χώρα στα δύο (αγρότες, τρακτέρ) και παραλύουν την Ελλάδα με απεργίες γιατί ο αδιάλλακτος Σαμαράς κλείνει τα αυτιά του στην λαϊκή οργή.

Και σαν κερασάκι στην τούρτα ήρθε και η απόφαση του υπουργού παιδείας να ενώσει όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα σε ένα, με αποτέλεσμα να ανοίξει καινούργια μέτωπα με τους εκπαιδευτικούς, και τον ίδιο να τονίζει ότι ο διάλογος συνεχίζεται (με ποιούς δεν μας ξεκαθάρισε γιατί μέχρι τώρα μιλάει μόνος του)

Να θυμηθούμε και τις διαταγές της τρόικας για άρση απαγόρευσης του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας (αλήθεια ο Στουρνάρας θα πει καμιά φορά όχι;) και τα… πολιτικά σχόλια του Μητροπολίτη Αμβρόσιου ο οποίος ήταν στην κηδεία του χουντικού Ντερντιλή και τον χαρακτήρισε “ήρωα σαν τον Κολοκοτρώνη”!

Και μέσα σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου ο λαός παρακολουθεί ζαλισμένος τα γεγονότα προσπαθώντας να συνέλθει μετά από τέσσερα χρόνια Μνημόνια και να δει από πόσους πρέπει να δανειστεί για να πληρώσει το βουνό των λογαριασμών που χτυπούν την πόρτα του σπιτιού του.

Η ευχάριστη είδηση της εβδομάδας είναι ότι δανειολήπτης από το Ρέθυμνο πέτυχε μια τεράστια νίκη ενάντια στις Τράπεζες κατορθώνοντας να κόψει στο μισό τα χρέη του και να υπαχθεί στον Νόμο Κατσέλη.

Το ερώτημα όμως ακόμα παραμένει…

του Ντήν Βουλκίδη

danioliptes.gr

Άρθρα