Μια γενιά “χαμένη”

Tης Τατιάνας Κερασίδη

Ούτε το μέλλον, ούτε το παρόν μπορεί να πραγματοποιήσει η νεολαία στην Ελλάδα. Καθημερινά ολοένα και περισσότεροι νέοι χάνουν την ελπίδα πως θα εργασθούν σε μία δουλειά που δε θα χρειάζεται να κουβαλάνε δίσκους, να είναι όρθιοι δέκα ώρες και να σχολάνε το πρωί.

“Όνειρο μακρινό, επίσης, φαντάζει η πιθανότητα να προσληφθεί κανείς κανονικά και αν εργάζεται κάποιος δεν έχει ιδέα για πόσο καιρό θα έχει έστω και αυτή την δουλειά. Αδικία, απουσία δικαιοσύνης, αλλά και φόβο το ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα είναι τα συναισθήματα που έχουν δημιουργηθεί στις ψυχές των νέων. 

Η νεολαία είναι διστακτική και δεν είναι λίγοι αυτοί που καταφεύγουν εκτός συνόρων για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον,με οτι αυτό συνεπάγεται. Η κρίση έχει απλώσει τα δίχτυα της για τα καλά στην παιδεία και δεν την αφήνει να αναπνεύσει. 

Οι μαθητές, οι σπουδαστές ,οι φοιτητές που είναι τα το μέλλον ετούτου του τόπου και όμως είναι ανάμεσα στα θύματα της κρίσης. Πολλοί αρνούνται να σπουδάσουν να σπουδάσουν, άλλα παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο για να συνεισφέρουν στο σπίτι και άλλα τα αναγκάζουν να βγουν στο μεροκάματο. Εικόνες που θυμίζουν τριτοκοσμικές χώρες είναι αυτές που αντικατοπτρίζονται στην Ελλάδα του σήμερα. 

Τελικά ποιοι είναι το αποτέλεσμα; Μία Ελλάδα δίχως νέους;Μία Ελλάδα δίχως ελπίδα;

danioliptes.gr