Την ώρα που η κυβέρνηση επιχειρεί να υποκαταστήσει το νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, τη μοναδική ασπίδα προστασίας αυτή τη στιγμή για τους δανειολήπτες που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους μέσω της ρύθμισης για τα κόκκινα δάνεια, η οποία ουσιαστικά αποτελεί παγίδα ώστε ο δανειολήπτης να δεθεί χειροπόδαρα από τις τράπεζες και να ανοίξει ο δρόμος για την επανάληψη των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας το 2014.

O βουλευτής ΝΔ Καρδίτσας, Παύλος Σιούφας, κατέθεσε πρόταση για «κούρεμα» των στεγαστικών δανείων στη Βουλή που ουσιαστικά σημαίνει παράταση της αποπληρωμής του στεγαστικού δανείου.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία του danioliptes.gr και του Radio1d.gr  με τον κ. Σιούφα, ο ίδιος περιέγραψε την πρότασή του ως εξής «Η πρόταση αφορά περικοπή του κεφαλαίου του δανείου ιδιοκτήτη από το συνολικό που όφειλε στις τράπεζες στις 31/12/12 κατά 30%.  

Το υπόλοιπο 30% θα εξακολουθεί να το οφείλει ο δανειολήπτης, αλλά θα μπορεί να το αποπληρώσει αφού θα έχει εξοφλήσει το υπόλοιπο ποσό, το 70% εντός των χρονικών προθεσμιών της αρχικής συμφωνίας τράπεζας-δανειολήπτη για τη χορήγηση στεγαστικού δανείου, δηλαδή το εναπομείναν 30% θα μεταφερθεί άτοκα για αποπληρωμή μετά από οκτώ χρόνια και σε 16 εξαμηνιαίες δόσεις μετά τη λήξη του δανείου.

Για όλο αυτό το διάστημα των περίπου δέκα ετών διαδικασίας εξόφλησης του δανείου θα είναι δυνατή η μείωση του χρέους στους τόκους. Ο δανειολήπτης δεν θα επιβαρυνθεί με την αποπληρωμή των τόκων, παρά μόνο με την αποπληρωμή του κεφαλαίου του δανείου.  

Σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν είναι συνεπής πέρα από δύο η τρεις οποιεσδήποτε δόσεις στις υποχρεώσεις του αναφορικά με τον συμφωνημένο χρόνο εξόφλησης των δόσεων, ο δανειστής, η τράπεζα δηλαδή, θα δικαιούται να ασκήσει τα δικαιώματά του και να αξιώσει το σύνολο της οφειλής. 

 

Η πρόταση που κατάθεσε ο κ. Σιούφας είναι η εξής: 

Άρθρο 1ο 

Από της 1ης Ιανουαρίου 2013 όλα τα στεγαστικά δάνεια που έχουν ληφθεί από οποιοδήποτε πιστωτικό ίδρυμα που λειτουργεί νόμιμα στην Ελλάδα για αγορά πρώτης κατοικίας, περικόπτονται κατά το εναπομένον την 31ηνΔεκεμβρίου 2012 κεφάλαιο κατά ποσοστό 30%.  Η διάταξη αυτή είναι υποχρεωτική για όλα τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας καθώς και για τις εταιρίες προς τις οποίες τυχόν έχουν εκχωρηθεί τα δάνεια αυτά.
Για τα δάνεια σε υπερημερία στο περικοπτόμενο ποσό περιλαμβάνονται οι ληξιπρόθεσμες χρεωλυτικές δόσεις, οι δε δανειολήπτες υποχρεούνται για να τύχουν της περικοπής, να εξοφλήσουν τους τόκους.
 


Άρθρο 2ο
Το εναπομένον κεφάλαιο του δανείου (το ενεργό δάνειο) θα επανυπολογισθεί τοκοχρεωλυτικά, και θα εξοφληθεί στην απομένουσα δανειακή περίοδο του δανείου, όπως αυτή είχε συμφωνηθεί με την αρχική σύμβαση δανείου, με τις ίδιες αριθμητικά δόσεις και με το συμφωνηθέν επιτόκιο.
 


Άρθρο 3ο
Τα πιστωτικά ιδρύματα μετά από αίτηση του οφειλέτη που πρέπει να υποβληθεί από τον δανειολήπτη σε περίοδο τριών μηνών από την δημοσίευση του παρόντος νόμου, υποχρεούνται εντός 30 ημερών από της υποβολής της αιτήσεως, να προβούν στην περικοπή του άρθρου 1 του παρόντος, να αναμορφώσουν τις τοκοχρεωλυτικές δόσεις σύμφωνα προς το άρθρο 2 και να παραδώσουν στον οφειλέτη κατάσταση στην οποία θα αναφέρονται οι καινούργιες χρεωλυτικές δόσεις. Η περικοπή θα ανάγεται κατά χρόνο στην 1-1-2013.
 


Άρθρο 4ο

Το κεφάλαιο του δανείου που θα περικοπεί μεταφέρεται άτοκα για εξόφληση σε χρόνο μετά την εξόφληση του δανείου.  Η εξόφληση του περικοπέντος ποσού θα γίνει σε περίοδο 8 ετών μετά την λήξη του ενεργού δανείου με 16 εξαμηνιαίες ισόποσες δόσεις, με το επιτόκιο που συμφωνήθηκε με την αρχική σύμβαση.
 


Άρθρο 5ο
Σε περίπτωση υπερημερίας του δανειολήπτου εν σχέσει προς δύο συνεχόμενες ή τρεις οποιεσδήποτε δόσεις, ο δανειστής θα δικαιούται να ασκήσει τα δικαιώματά του και να αξιώσει το σύνολο της οφειλής.

 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ  

Σχολιασμός και κριτική επί της πρότασης του κ. Σιούφα 

Η επίσημη απάντηση του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος από τον νομικό εκπρόσωπό του, Αθανάσιο Ν. Χατζηαθανασίου.

Επί της ουσίας είναι απορριπτέα τα προτεινόμενα διότι εκφράζουν τραπεζικά και μόνο συμφέροντα και όχι δίκαιη λύση υπέρ των υπερχρεωμένων Ελλήνων. Πιο συγκεκριμένα:  

Επί των άρθρων 1 και 4 της πρότασης: όπως από τα παρακάτω άρθρα της πρότασης αποδεικνύεται ότι δεν υφίσταται κούρεμα των δανείων σε ποσοστό 30% αλλά κατά πολύ πιο λίγο αφού το ποσό του κουρέματος στο ποσοστό του 30% επί του κεφαλαίου μεταφέρεται προς εξόφληση μετά τη συμβατική λήξη του δανείου. Επομένως, ουσιαστικά δεν υφίσταται κούρεμα, αλλά ετεροχρονισμός στην εξόφληση του κεφαλαίου της δανειακής σύμβασης που υφίσταται στις 31.12.12. (αυτό προβλέπεται στο άρθρο 4). Το μόνο ευνοϊκό στην περίπτωση αυτή είναι η διευκόλυνση εξόφλησης του 30% του κεφαλαίου σε χρόνο μεταγενέστερο και άτοκα.  

Η υποχρέωση που τίθεται προς εξόφληση τόκων που προκύπτουν από ληξιπρόθεσμες χρεωλυτικές δόσεις ως προϋπόθεση εφαρμογής της πρότασης δεν λαμβάνει υπόψη τα σημερινά κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα των δανειοληπτών και δεν μεριμνά καθόλου για την απαλλαγή των οικονομικά ασθενέστερων Ελλήνων (ανέργων, αρρώστων, συνταξιούχων) με αποτέλεσμα να δημιουργεί ουσιαστικό ανάχωμα για την προσφυγή των δανειοληπτών στην παρούσα πρόταση λόγω της πλήρους αδυναμίας καταβολής συσσωρευμένων ληξιπρόθεσμων χρεών. 

Αναφορικά με το άρθρο 2 δεν προβλέπει καμία απολύτως μείωση του επιτοκίου της σύμβασης. Εάν και εφόσον αφορά την πρώτη κατοικία, θα πρέπει να ρυθμιστεί σε επίπεδα euribor για να μπορεί να ανταποκριθεί ο κάθε δανειολήπτης και όχι στα συμβατικά επιτόκια των ελληνικών τραπεζών στις συμβάσεις των στεγαστικών δανείων.

Επικριτέο επίσης είναι η απουσία ρύθμισης πλην του στεγαστικού δανείου και των λοιπών δανείων, καταναλωτικών, πιστωτικών καρτών, και επαγγελματικών δανείων που αφορούν ελεύθερους επαγγελματίες.  

Αναφορικά με το άρθρο 3 η αποσβεστική προθεσμία που τίθεται των τριών μηνών για το δικαίωμα προσφυγής στην παρούσα πρόταση είναι επί της ουσίας εξαναγκαστική και πιέζει τους υπερχρεωμένους Έλληνες να υποβληθούν χωρίς ώριμη σκέψη και υπολογισμό στις ορέξεις των τραπεζών για άμεση ρύθμιση και δήθεν απαλλαγή των χρεών τους προς αποφυγή τυχόν καταδιωκτικών μέτρων εναντίον τους. Θα έπρεπε να υπάρχει απεριόριστος χρόνος στο δικαίωμα προσφυγής στην παρούσα πρόταση και όχι αποκλειστική προθεσμία τριών μηνών λόγω της αλματώδους αλλαγής των συνθηκών διαβίωσης των υπερχρεωμένων προσώπων και της αβεβαιότητας της σημερινής κοινωνικής και οικονομικής τους κατάστασης. 

Αναφορικά με το άρθρο 5 είναι αυστηρή και δεν δίνει δεύτερη ευκαιρία ή και τρίτη ευκαιρία στον δανειολήπτη σε περίπτωση που υπάρχει αθέτηση της υποχρεώσεώς του από την αποδεχόμενη από αυτόν ρύθμιση εφόσον υφίσταται πραγματική αδυναμία τήρησης της ρύθμισης. Πλέον αυτού, του θέτει ως ποινική ρήτρα ουσιαστικά να επανέλθει στην προ της ρύθμισης αυτής κατάσταση με τον αντίδικο δανειστή του (τράπεζα).  

Ένα απλό παράδειγμα, αν έχει πληρώσει επί τρία ή πέντε χρόνια αυτά που έχουν αποφασιστεί με αυτή τη ρύθμιση, θα τα χάσει εξολοκλήρου προς όφελος της τράπεζας αφού αυτά θα συνυπολογιστούν πλέον στα τοκοχρεωλύσια προ της ρύθμισης και ουσιαστικά θα αναβιώσει εξολοκλήρου η προ της ρύθμισης κατάσταση.

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δανειοληπτών  

& Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος,  

Χαράλαμπος Περβανάς

Ο νομικός εκπρόσωπος του Συλλόγου,

Αθανάσιος Ν. Χατζηαθανασίου

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.