Όταν ο μισθός σου είναι μερικές χιλιάδες ευρώ τι σε νοιάζει αν μειωθεί ο κατώτατος…

Δεν μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε γιατί γίνεται τόση φασαρία με τις δηλώσεις του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών, Γιώργου Μέργου, περί του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα σε σχέση με την ανταγωνιστικότητα. Ο κ. Μέργος μιλάει στο πλαίσιο αυτών που έχουν συμφωνηθεί και υπογραφεί με την τρόικα στα Μνημόνια και που υπεραμύνεται με μεγάλο σθένος ο πολιτικός του προϊστάμενος κ. Γιάννης Στουρνάρας.

Όταν επί τρία χρόνια οι εκπρόσωποι των δανειστών μας και οι εγχώριοι ακραιφνείς υποστηρικτές τους υποστηρίζουν ότι για να έλθει ανάπτυξη και επενδύσεις από το εξωτερικό πρέπει να μειωθεί το εργασιακό κόστος, ο γενικός γραμματέας του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργείου για την εφαρμογή του προγράμματος, κινείται στη mainstream συμπεφωνημένη γραμμή. Κάνει μια «επανάσταση του αυτονόητου» που θα έλεγε και ο αλήστου μνήμης πρωθυπουργός μας Γιώργος Παπανδρέου.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το Newsbomb.gr, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών αμείβεται με 3.540 ευρώ το μήνα για τη θέση του στο υπουργείο Οικονομικών. Επίσης λαμβάνει μισθό για τη συμμετοχή του στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τα οποία ξεπερνούν τα 2.500 ευρώ.

Είναι επίσης καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, χωρίς όμως να αμείβεται, λόγω αναστολής την πανεπιστημιακών καθηκόντων του, όπως απάντησε ο ίδιος.

Αν τα παραπάνω ισχύουν, τι ενδιαφέρει αυτόν και την τρόικα αν θα πέσει ο κατώτατος μισθός. Δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία πολιτών που μοχθούν για να βγάλουν το ψωμί τους. Παρουσιάζονται βέβαια ως σωτήρες, διαλαλώντας ότι αν δεν πάρουμε τα μέτρα δεν θα υπάρχει ούτε ο καθημερινός «επιούσιος άρτος», εκφοβίζοντας την κοινωνία.

Δεν επιθυμούμε να ισοπεδώσουμε τα πράγματα αφού ο κάθε κ. Μέργος για να φτάσει εκεί που έχει φτάσει, έχει μια επιτυχημένη, τις περισσότερες φορές, επιστημονική και επαγγελματική πορεία. Από την άλλη όμως δεν πρέπει να ξεχνάει ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του αυτοτελή εργασιακή πορεία που δεν πρέπει να συρρικνώνεται από λανθασμένες συνταγές, υπό το φόβο των απειλών.

Εκτός κι αν πρόκειται για πολιτική γκάφα, οπότε θα πρέπει να το λάβουν υπόψη τους σοβαρά αυτοί που τον έβαλαν σε αυτή τη θέση.

Υπάρχει όμως και η «συνωμοσιολογική» πλευρά της υπόθεσης. Είναι δυνατόν ένας τόσο έμπειρος σε ανάλογες θέσεις γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών να βγαίνει να μιλάει αυθαίρετα και υποκειμενικά στην παρούσα συγκυρία; Μήπως αυτά που λέει τα έχει ακούσει σε καμιά κλειστή σύσκεψη υπό τον πολιτικό του προϊστάμενο κ. Στουρνάρα, που δεν φείδεται τέτοιων απόψεων και αντιλήψεων για την οικονομία;

Την απάντηση δεν τη γνωρίζουμε, απλά την υποθέτουμε. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι η κοινωνία αυτή τη φορά είναι πραγματικά στα όριά της.

epikaira

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.