Κοινοτικά κονδύλια εκατομμυρίων ευρώ για τη στήριξη των ανέργων χάνονται από το 2006 μέχρι σήμερα, επειδή οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις και οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Εργασίας λόγω άγνοιας και αδιαφορίας, δεν υπέβαλαν τα σχετικά αιτήματα, με τα οποία θα μπορούσαν να βρεθούν χρήματα για εργαζόμενους που έχουν απολυθεί στη διάρκεια του Μνημονίου!

Τα κονδύλια αυτά υπήρχαν και υπάρχουν στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, και θα μπορούσαν να δοθούν για την ανακούφιση των ανέργων που βρίσκονται σε τόσο δεινή οικονομική κατάσταση που δεν έχουν ούτε φαγητό για το μεσημεριανό τραπέζι. Ωστόσο, το Ταμείο έχει λάβει εδώ και οκτώ χρόνια, μία και μοναδική αίτηση από την Ελλάδα, μόλις το 2010, για οικονομική βοήθεια που αφορούσε στους απολυμένους της εταιρείας «ALDI».

Κάτι που δεν είναι τυχαίο, αν λάβει κάποιος υπόψη ότι η ALDΙ είναι εταιρεία γερμανικών συμφερόντων και όπως αποκαλύπτεται από τα στοιχεία του Ε.Τ.Π. η Γερμανία όπως και η Γαλλία, οικονομικά εύρωστες χώρες, προσφεύγουν μαζικά στο εν λόγω ταμείο.

Και δεν είναι οι μόνες, αφού ακόμη και χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα και βρίσκονται πάνω κάτω στην ίδια μοίρα με την Ελλάδα, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έχουν λάβει σημαντικές επιδοτήσεις. E.E.: «Δεν υποβάλλει η Ελλάδα αιτήσεις» Διαψεύδοντας τα όσα γράφτηκαν ότι δηλαδή το Ευρωκοινοβούλιο, η Κομισιόν ζήτησε τη σχετική διερεύνηση του θέματος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επισημαίνει: «Το 2010 η Επιτροπή έλαβε μία κοινοβουλευτική ερώτηση εάν η Ελλάδα έχει χρησιμοποιήσει σε ικανοποιητικό βαθμό τις υπηρεσίες του Ε.Τ.Π. και εάν όχι γιατί. Αυτό που απαντήσαμε και απαντάμε και τώρα είναι ότι δεν είναι ο ρόλος της Επιτροπής να σκεφτεί τους λόγους και να εξηγήσει το γεγονός. Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να δώσουν τις απαντήσεις στο γιατί δεν έχει η χώρα σας εκμεταλλευτεί τα κονδύλια που προορίζονται για τους ανέργους».

Σημειώνεται ότι κάθε χρόνο το σύνολο του κονδυλίου ανέρχεται στα 500 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι 13 αιτήματα χωρών (Γερμανία, Πολωνία, Ισπανία, Δανία, Τσεχία, Ολλανδία, Σλοβενία) που κατατέθηκαν στο Ε.Τ.Π. ήδη από το 2010 έγιναν φέτος αποδεκτά.

Πρόκειται για κονδύλι 167 περίπου εκατ. ευρώ που δόθηκε για την ενίσχυση 29.021 ανέργων σε 17 βιομηχανικούς τομείς. Προσφάτως μάλιστα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε αρωγή από το Ταμείο ύψους 9,5 εκατ. ευρώ για την Αυστρία και 5,9 εκατ. ευρώ για την Ολλανδία για τη στήριξη του εργατικού προσωπικού που απολύθηκε.

Συνολικά, στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του Ταμείου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει λάβει 74 αιτήσεις, με αιτούμενο ποσό από το Ε.Τ.Π. 382,4 εκατ. ευρώ, από τα οποία έχουν ήδη εγκριθεί τα 222,6 εκατ. Εφόσον εγκριθούν όλες οι προτάσεις, 77.744 Ευρωπαίοι απολυμένοι θα έχουν λάβει κατά μέσο όρο έκαστος περίπου 7.000 ευρώ ως ποσό ενίσχυσης. Εγκληματική αδιαφορία.

Αυτήν τη στιγμή η ανεργία εξελίσσεται σε μάστιγα.

Ένας στους τρεις εργαζομένους βιώνει είτε τη μερική εργασία, είτε την ανεργία και στο λεκανοπέδιο μία στις δύο μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν.

Δεν έχουμε περιθώριο να χάνουμε αυτά τα κονδύλια που μπορούν να αποτελέσουν «ανάσα». Δυστυχώς, φτάνουμε να αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα, αντί να μιλάμε για πολιτικές ανάπτυξης νέων θέσεων εργασίας, μείωσης της ανεργίας και ανακούφισης των νοικοκυριών της χώρας, καθώς όλα πλέον διαθέτουν τουλάχιστον ένα μέλος που είναι άνεργο.

Η αδιαφορία των κυβερνώντων στην Ελλάδα για να πάρουν έστω ένα συμβολικό ποσό επιτείνει την αναλγησία που επιδεικνύουν απέναντι στους πλέον φτωχότερους Έλληνες. Μετά την αποτυχημένη έως τώρα διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων από το ΕΣΠΑ, οι αρμόδιοι αποτυγχάνουν παταγωδώς και σε αυτήν την περίπτωση να αντεπεξέλθουν στον ρόλο τους, σε μία μάλιστα τόσο κρίσιμη χρονική συγκυρία.

«Αδειάζει» η Κομισιόν την ελληνική κυβέρνηση

Η αναποτελεσματικότητα άντλησης των κοινοτικών κονδυλίων, σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, οφείλεται στις πολύ αυστηρές προϋποθέσεις συμμετοχής στο πρόγραμμα, όπως είναι, για παράδειγμα, οι μαζικές απολύσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα, η μη ανταπόκριση των αρμόδιων φορέων (π.χ. εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, εργοδοτικές οργανώσεις, επιμελητήρια, κοινωνικές επιθεωρήσεις, περιφέρειες) και η έλλειψη συνεργασίας των επιχειρήσεων που απολύουν.

Καλά πληροφορημένες πηγές, πάντως, από την Κομισιόν αποδυναμώνουν τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς, επισημαίνοντας καταρχάς ότι ο βαθμός δυσκολίας είναι ίδιος για όλες τις χώρες, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων έχει καταθέσει πολύ περισσότερες από μία αιτήσεις, απλά γιατί έχουν τη βούληση να το κάνουν.

Εξάλλου, συνεχίζουν οι ίδιες πηγές, ο αριθμός των απολυμένων μπορεί να είναι τελικά και μικρότερος από τον αρχικά καθορισμένο, εφόσον αιτιολογηθεί επαρκώς, όπως αναφέρεται σε ειδική παράγραφο του κανονισμού λειτουργίας του Ταμείου: «Στην περίπτωση που τα κριτήρια παρέμβασης των δύο προηγούμενων περιπτώσεων (τουλάχιστον 500 απολύσεις ανά επιχείρηση) δεν τηρούνται πλήρως, μπορεί να χορηγηθεί χρηματοδοτική συνεισφορά υπό τον όρο ότι οι απολύσεις, οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε μικρές αγορές εργασίας ή σε εξαιρετικές περιστάσεις, έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην απασχόληση και στην τοπική οικονομία».

Παράλληλα, σε επίσημο κείμενο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου γίνεται ξεκάθαρο ότι το κονδύλι εξασφαλίζεται ακόμα και με αίτημα από συνασπισμό εταιριών του ίδιου κλάδου και όχι από μόνο μία εταιρία. Χαρακτηριστική θεωρείται η περίπτωση της Ολλανδίας, όπου πρόσφατα 54 εταιρίες κατέθεσαν κοινή αίτηση για τη στήριξη 435 απολυμένων τους, διασφαλίζοντας τελικά 2.800.000 ευρώ.

Σχετική παρέμβαση έκανε πριν από δύο μήνες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο αντιπρόεδρός του, ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γιώργος Παπαστάμκος, ο οποίος ανέδειξε το πρόβλημα της μη αξιοποίησης των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων «σε μια στιγμή κατά την οποία η κρίση χρέους και η οικονομική ύφεση έχουν εκτοξεύσει σε πρωτόγνωρα ύψη τους δείκτες της ανεργίας», ενώ αντίστοιχη ερώτηση κατέθεσαν τον Ιανουάριο στη Βουλή και 30 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Η διαδικασία για την εξασφάλιση της κοινοτικής χρηματοδότησης είναι απλή: Το κάθε κράτος πρέπει να καταθέσει στις Βρυξέλλες μια δέσμη συγκεκριμένων μέτρων που αποσκοπούν στην ταχεία επανένταξη απολυμένων εργαζομένων στην αγορά εργασίας (επιδόματα αναζήτησης εργασίας και επιδόματα κινητικότητας, συμβουλές σε θέματα σταδιοδρομίας, εξειδικευμένη κατάρτιση και επανειδίκευση, καθοδήγηση και προώθηση της επιχειρηματικότητας), καθώς και το ύψος της αιτούμενης συνεισφοράς.

Στη συνέχεια, η Κομισιόν αξιολογεί την αίτηση και ανάβει το πράσινο φως για την εκταμίευση του ποσού. Το κράτος λαμβάνει ως ενίσχυση από το κοινοτικό ταμείο το 50% του κόστους του προγράμματος και το άλλο 50% μπαίνει από τα κρατικά ταμεία.

Έως τώρα, εκτός από μία περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει απορρίψει οιαδήποτε αίτηση που πληρούσε τις τυπικές προϋποθέσεις, ούτε μείωσε το ζητούμενο ποσό.

Τις περισσότερες από τις 115 συνολικά αιτήσεις μεταξύ των κρατών-μελών έχουν καταθέσει η Ισπανία και η Ολλανδία (από 16), ενώ το υψηλότερο ποσό έχει ζητήσει η Ιταλία (66.200.000 ευρώ με 12 αιτήσεις). Η πλειονότητα των πόρων διοχετεύτηκε σε πέντε κλάδους, της αυτοκινητοβιομηχανίας, της κλωστοϋφαντουργίας, της εκτύπωσης, των μηχανημάτων και του εξοπλισμού.

danioliptes.gr

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.