Κατοχυρώστε στην ΕΕ ως θεμελιώδες δικαίωμα να μην έχουν οι πολίτες σχέση με τις τράπεζες, αν δεν θέλουν!
Στην Ευρώπη της ισότητας, της δημοκρατίας, της λειτουργίας των θεσμών, της πολυπολιτισμικότητας, της ανεξιθρησκίας, του σεβασμού στην ελευθερία και στην ατομική περιουσία, οι τράπεζες έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους ανθρώπους.
Οι τράπεζες έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν ποιους θα κάνουν πελάτες τους.
Όμως, οι πολίτες της ΕΕ δεν έχουν το δικαίωμα να μην έχουν καμία σχέση με τις τράπεζες.
Όσους αποκλείουν από πελάτες τους οι τράπεζες, θα νόμιζε κάθε άνθρωπος με κοινή λογική ότι είναι ελεύθεροι. Τόσο ελεύθεροι, όσο τους φανταζόταν πιθανότατα και ο Νίκος Καζαντζάκης, όταν έγραφε τον Βίο και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά και τον Καπετάν Μιχάλη. Κι όμως, το σύστημα εξουσίας -πανομοιότυπο με τα πρόσωπα να αλλάζουν από το ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο άλλο- δηλαδή το κράτος και οι τράπεζες επιχειρούν να απομονώσουν από την υπόλοιπη κοινωνία όσους εσκεμμένα ή χωρίς τη θέλησή τους δεν ανοίγουν λογαριασμούς στις τράπεζες.
Κοινωνικός αποκλεισμός σημαίνει ότι δεν μπορείς να αγοράσεις ή να ενοικιάσεις κατοικία, να κάνεις διάφορες δουλειές με το κράτος, με εταιρίες, στη δουλειά σου, σε ότι αφορά στην οικογένειά σου αν δεν έχεις IBAN.
Αυτά που ζούμε στην Ελλάδα, έχουν συμβεί πριν από δεκαετίες στη Γερμανία και σε πολλά από τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης. Για παράδειγμα, περίπου 670.000 ενήλικες στη Γερμανία δεν διαθέτουν τραπεζικό λογαριασμό. Εμείς θα τους θεωρούσαμε ευτυχείς αυτούς τους ανθρώπους. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι.
Οι άνθρωποι αυτοί θεωρούνται πολίτες β’ κατηγορίας, ακριβώς διότι δεν μπορούν να κάνουν κάποια στοιχειώδη πράγματα για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου τους στην περίπτωση που δεν έχουν λογαριασμούς στις τράπεζες.
Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του γερμανικού κρατικού κολοσσού των ΜΜΕ, Deutsche Welle, ότι μια δικηγόρος αγωνίζεται για να μπορέσουν οι 670.000 άνθρωποι να αποκτήσουν τραπεζικό λογαριασμό, διαφορετικά θα παραμείνουν κοινωνικά αποκλεισμένοι!
Προκαλεί εντύπωση η είδηση! Ποιος δεν θα ήθελε να έχει το κεφάλι του ήσυχο και να κάνει όλες τις οικονομικές συναλλαγές του τις μετρητοίς! Ποιος δεν θα ήθελε να μην έχει σχέσεις με τοκογλύφους και να μη φοβάται ότι κάποια στιγμή θα του πούνε μάζεψε τα και δρόμο γιατί σου κατασχέτουμε το σπίτι!
Η προπαγάνδα όμως είναι παντού η ίδια. Και στη Γερμανία, σύμφωνα με τη Deutsche Welle, έχει φτάσει η εξάρτηση των πολιτών από τις τράπεζες σε τόσο μεγάλο βαθμό, που οι δικηγόροι… παλεύουν για να έχουν όλοι… τραπεζικούς λογαριασμούς.
Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα που διαβάσαμε στη Deutsche Welle:
«Όποιος δεν διαθέτει τραπεζικό λογαριασμό όψεως θεωρείται «άνθρωπος δεύτερης κατηγορίας», δηλώνει η Πάμελα Βέλμαν από την Κεντρική Υπηρεσία Καταναλωτών στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία, η οποία δηλώνει ότι επί τέσσερα χρόνια ασχολείται με υποθέσεις ανθρώπων, οι οποίοι έχουν δυσκολίες με τις τράπεζες είτε γιατί οι τράπεζες έκλεισαν τους λογαριασμούς τους, είτε γιατί δεν τους επιτρέπουν να ανοίξουν έναν.
Οι υποθέσεις αυτές αφορούν κατά κανόνα ανέργους, υπερχρεωμένους ή χαμηλοεισοδηματίες. Πρόκειται για ανθρώπους που «δεν αξίζουν τον κόπο» για τις τράπεζες. Πολλοί από αυτούς επειδή ακριβώς δεν διαθέτουν έναν τραπεζικό λογαριασμό περνούν στο περιθώριο. Και δεν είναι περίεργο. Σε ποιόν εργοδότη δεν θα φαινόταν παράξενο εάν ο εργαζόμενος ζητούσε κάθε μήνα να παίρνει τον μισθό τους τοις μετρητοίς.
Όταν πρόκειται για χρήματα, σταματάει κάθε φιλία, λέγεται στη Γερμανία.
Σύμφωνα με την Π. Βέλμαν «πολλοί εισπράττουν έντονα τις επιπτώσεις του να μη διαθέτουν τραπεζικό λογαριασμό. Δεν μπορούν να νοικιάσουν σπίτι ή να κάνουν μια σύνδεση κινητού τηλεφώνου. Όποιοι θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο, χρησιμοποιούν συνήθως το λογαριασμό ενός φίλου ή ακόμη χρησιμοποιούν το όνομά του για να κλείσουν ένα συμβόλαιο. Όλα αυτά όμως είναι παράνομα και ως εκ τούτου δεν πρόκειται για μια πραγματική λύση».
Τί ακριβώς συμβαίνει στη Γερμανία… Όποιος δεν έχει τραπεζικό λογαριασμό με θετικό πρόσημο, αποβάλλεται από το σύστημα και έτσι δεν μπορεί ούτε σύνδεση κινητού τηλεφώνου να κάνει.
Μεσούσης της κρίσης, ολοένα και περισσότεροι κάτοικοι στη χώρα μένουν χωρίς τραπεζικούς λογαριασμούς.
Για την Κομισιόν δικαίωμα είναι ο τραπεζικός λογαριασμός ή η ελευθερία του ανθρώπου;
Με βάση τέτοια δημοσιεύματα, η Κομισιόν βάζει μπρος το σχέδιο που ένα είναι υποχρεωμένοι όλοι οι πολίτες της ΕΕ να έχουν λογαριασμούς στις τράπεζες και να κάνουν μέσω αυτών όλες τις δοσοληψίες τους για ποσά άνω των 500 ευρώ.
Για την Κομισιόν, το να μην διαθέτεις τραπεζικό λογαριασμό είναι πρόβλημα. Η Ούτα Χάουσμαν από την οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα FIAN -άγνωστο το έργο της σε εμάς- υποστηρίζει πως το να διαθέτει κανείς έναν τραπεζικό λογαριασμό είναι ένας τρόπος να εφαρμόζονται και να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Όταν κάποιος δεν διαθέτει τραπεζικό λογαριασμό, τότε μπαίνει μέσα σε στρόβιλο που τον οδηγεί όλο και περισσότερο στην κοινωνική απομόνωση».
Η Κομισιόν παράλληλα εκτιμά ότι τουλάχιστον 30 εκατομμύρια πολίτες στην Ευρώπη δεν έχουν τραπεζικό λογαριασμό – σχεδόν ένας στους έξι πολίτες. Περισσότερο δραματική είναι η κατάσταση στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία.
Η ΕΕ σχεδιάζει τώρα να συντάξει ένα νομοσχέδιο το οποίο θα προβλέπει ότι η πρόσβαση σε τραπεζικό λογαριασμό είναι θεμελιώδες δικαίωμα. Θεμελιώδες;
Ζητάμε ως Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος να μας απαντήσει η Κομισιόν υπεύθυνα:
– Δεν θα έπρεπε να είναι θεμελιώδες το δικαίωμα των ανθρώπων που ζούνε στην ΕΕ να κάνουν τις οικονομικές συναλλαγές τους χωρίς να έχουν οποιαδήποτε σχέση με τις τράπεζες;
– Δεν θα έπρεπε να διασφαλίζεται ότι όποιος δεν διαθέτει τραπεζικό λογαριασμό, θα μπορεί να απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα με κάθε άλλο πολίτη της ΕΕ που διαθέτει τραπεζικό λογαριασμό;
– Δεν θα έπρεπε να είναι θεμελιώδες το δικαίωμα των ανθρώπων που ζούνε στην ΕΕ να υπερασπίζονται τις περιουσίες τους απέναντι σε τοκογλύφους που επισήμως θεωρούνται τράπεζες;
– Όταν η κατάσχεση ενός περιουσιακού στοιχείου είναι προϊόν εκβιασμού και τοκογλυφίας, δεν θα έπρεπε να τιμωρούνται οι δράστες;
-Δεν θα έπρεπε να είναι οι τράπεζες υπόλογες απέναντι στους ανθρώπους, και όχι οι άνθρωποι στις τράπεζες;
– Δεν θα έπρεπε να δίνεται προτεραιότητα στη διάσωση των ανθρώπων και όχι των τραπεζών;
Απλές ερωτήσεις ζητάνε απαντήσεις, όχι από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά από την αρμόδια υπηρεσία της Κομισιόν για το Σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος θα συνεχίσει να μάχεται στο πλευρό των ανθρώπων που έχουν κάθε δικαίωμα να ζήσουν ελεύθεροι, μακριά από τοκογλύφους είτε αυτοί λέγονται κράτος είτε αυτοί λέγονται τράπεζες.
danioliptes.gr