Πόσο μεγάλο είναι το ποσό που έχουν αρπάξει τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των εγχώριων συστημικών τραπεζών μέσω θαλασσοδανείων, μετοχοδανείων, συμφωνιών κάτω από το τραπέζι, ακάλυπτων επιταγών και δανείων που σήμερα οι ίδιοι οι τραπεζίτες και οι τρόικες εντός και εκτός Ελλάδας αναγκάζουν να πληρώσει από την τσέπη του κάθε απλός πολίτης;
Να υπενθυμίσουμε καταρχήν ότι ο Έλληνας φορολογούμενος έχει διαθέσει μέχρι σήμερα, παρά τη θέλησή του, το ποσό των 340 δισ. ευρώ για να σωθούν οι τραπεζίτες και οι φίλοι τους. Αυτό συνέβη χάρη στην ομερτά μεταξύ μαφιόζων ή καλύτερα στη μυστική συνεννόηση που υποψιαζόμαστε ότι θα πραγματοποιήθηκε σε κάποια τράπεζα ή σε κάποιο υπουργικό γραφείο να μην αποκαλυφθεί τίποτα γύρω από τη μεγάλη απάτη που golden boys παίρνουν δάνεια από τις τράπεζες που διαχειρίζονται για να τα δαπανήσουν σε άλλα κερδοσκοπικά ή μη παιχνίδια, φορτώνοντας πάντα τόσο το ποσό που τζογάρουν όσο και τη χασούρα στους συνεπείς φορολογούμενους συμπατριώτες τους.
Θα δοθούν αυτά τα χρήματα πίσω στον ελληνικό λαό από αυτούς που του τα άρπαξαν και θα τιμωρηθούν οι κλέφτες ως ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ της κρίσης που έριξαν στα κεφάλια των Ελλήνων πολιτών;
Να υπενθυμίσουμε ακόμη ότι για τα στραβά μάτια που κάνουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις στους τραπεζίτες που διορίζονται διαρκώς από την «τεχνοκρατική» εποχή Σημίτη και ΠΑΣΟΚ στο υπουργείο Οικονομικών, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν λάβει αυξημένα θαλασσοδάνεια από τις τράπεζες κατά 30 εκατομμύρια ευρώ (!) πέρσι σε σχέση με το 2011, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο ευρωβουλευτής Θ. Σκυλακάκης.
Να υπενθυμίσουμε ότι ο Αττίλας 3 στην Κύπρο, η επιβολή δηλαδή του Μνημονίου ως Κατοχικού Δικαίου του 21ου αιώνα στην Κύπρο, δημιουργήθηκε από τους τραπεζίτες και από τις δύο Κεντρικές Τράπεζες. Την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου και την Τράπεζα της Ελλάδας. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου κ Ορφανίδης, όπως και ο Έλληνας ομόλογός του κ Γ. Προβόπουλος, δεν άσκησαν κανένα έλεγχο στη λειτουργία των τραπεζικών συστημάτων. Άφησαν τους τραπεζίτες να αλωνίζουν, να υποθηκεύουν το μέλλον της Κύπρου, να μοιράζουν δάνεια χωρίς εγγυήσεις και κυρίως
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΔΑΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΒΑΖΑΝ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΔΗΘΕΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΤΑ ΑΠΛΗΡΩΤΑ ΔΑΝΕΙΑ.
Προβόπουλος, Βγενόπουλος, Σάλλας και «εαυτοδάνεια»
Ο Προβόπουλος ευθύνεται για την κάλυψη του Βγενόπουλου στην ελληνική Δικαιοσύνη, όπου ο Προβόπουλος αντί να κληθεί ως συνυπεύθυνος για την υπόθεση MIG, κλήθηκε ως μάρτυρας απαλλαγής του Βγενόπουλου.
Το 2006 ο Βγενόπουλος με δύο funds αγόρασε το 22% της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου. Οι Κύπριοι μεγαλομέτοχοι, προτιμούσαν έναν Έλληνα επενδυτή από τον προηγούμενο κάτοχο των μετοχών την τράπεζα HSBC. Λίγο αργότερα πέταξε το παλιό ΔΣ της τράπεζας και διόρισε δικούς του ανθρώπους. Φόρτωσε στη συνέχεια τη Λαϊκή με την τράπεζα Μarfin-Εγνατία, βάζοντάς την να πληρώσει μεγάλο τίμημα για την αγορά της. Το επόμενο βήμα ήταν, αντί όπως συμβαίνει διεθνώς για λόγους τραπεζικής-εταιρικής ασφάλειας, τα καταστήματα στην Αθήνα να είναι θυγατρικές, να γίνουν υποκαταστήματα. Έτσι, από την Κύπρο άρχισαν να μεταφέρονταν στα ελληνικά υποκαταστήματα τεράστια ποσά για δανειοδοτήσεις.
Η Λαϊκή Τράπεζα άρχισε να δίνει δάνεια σε «επενδυτές» που ενδιαφέρονταν να αγοράσουν μετοχές του Ομίλου Βγενόπουλου. Δηλαδή κάποιος έπαιρνε χρήματα από τράπεζα του Ομίλου για να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στον Όμιλο.
Ως εγγύηση γι αυτά τα δάνεια, μπήκαν οι ίδιες οι μετοχές. Αυτό μπορεί να συμβεί στην τραπεζική πρακτική, αλλά όταν οι μετοχές οι οποίες μπήκαν ως ενέχυρο, αρχίσουν να πέφτουν, ο επενδυτής – δανειολήπτης πρέπει να επιστρέψει τη διαφορά της αξίας. Επίσης δεν επιτρέπεται να δίνονται δάνεια που επενδύονται στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων γιατί εκθέτουν σε ισχυρό κίνδυνο την τράπεζα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ.
Η τράπεζα της Ελλάδας αυτή που σήμερα παίρνει μέτρα στο όνομα τραπεζικής σταθερότητας, δεν έκανε έλεγχο για την τραπεζική σταθερότητα που απειλούταν από αυτές τις δανειοδοτήσεις. Ούτε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Το ίδιο συνέβη και με την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου, στην οποία μέλη του ΔΣ, έστελναν γράμματα στον διοικητή, επισημαίνοντας τους κινδύνους. Ανάμεσα στους δανειολήπτες ήταν το Βατοπέδι, στο οποίο δόθηκαν 173 εκατομμύρια δάνειο και επενδύθηκαν μέσω offshore στον Όμιλο MIG 133 εκατομμύρια, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Κώστας Βαξεβάνης στο υπό έκδοση την Πέμπτη τεύχος του Hot Doc.
Όταν στη συνέχεια η Λαϊκή άρχισε να έχει εξαιτίας αυτής της πολιτικής πρόβλημα ρευστότητας, μπήκαν χρήματα από το ευρωσύστημα (ELA) τα οποία ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο. Αντίστοιχη πολιτική είχε η tράπεζα Κύπρου, η οποία σε καιρό ελληνικής και διεθνούς κρίσης άνοιγε υποκαταστήματα στην Ελλάδα και αγόραζε τράπεζες σε Ρωσία και Ρουμανία. Τα δάνεια έρρεαν φυσικά με εγγυήσεις ό,τι βάφτιζαν εγγυήσεις, με την «άδεια» της Τράπεζας της Ελλάδος.
Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τις αναλύσεις της Λαϊκής Τράπεζας στην Κύπρο, το προβληματικό χαρτοφυλάκιο της τράπεζας, από δάνεια στην Ελλάδα, ανέρχεται σε 3,5 δις. Το 20% δηλαδή του ΑΕΠ της χώρας. Η συνέχεια είναι γνωστή. Τα πράγματα πλέον είναι ξεκάθαρα και είναι σκανδαλώδες τις ημέρες που καταρρέει η Κύπρος εξαιτίας αυτή της πολιτικής, ο αντιεισαγγελέας Εφετών Ιωάννης Μωραϊτάκης να αρχειοθετεί την υπόθεση MIG, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τις διαβεβαιώσεις Προβόπουλου πως όλα έγιναν νομότυπα, αναφέρει ο Κώστας Βαξεβάνης.
Του Προβόπουλου, τον οποίο έπρεπε να καλέσει ως κατηγορούμενο για πλημμελή έλεγχο και ψευδείς διαβεβαιώσεις. Αν ο εισαγγελέας θεωρεί πως ο Προβόπουλος του έλεγε την αλήθεια, ας ανοίξει την τηλεόρασή του στα δελτία ειδήσεων. Ή ακόμη χειρότερα, ας στείλει τη διάταξη αρχειοθέτησης στους πολίτες της Κύπρου. Ο κύριος Μωραϊτάκης έχει καταστήσει αυτόν που σήμερα καλείται να απολογηθεί για ένα εμφανές έγκλημα από ολόκληρο λαό, προκαταβολικά «αθώο». Ο Βγενόπουλος, ενάντια σε κάθε λογική και οικονομική πραγματικότητα, θα χρησιμοποιήσει μάλιστα τον εισαγγελέα για να γίνει -ως «αθώος»- διώκτης όσων αποκάλυψαν την αλήθεια.
Ποιος πληρώνει τα κόκκινα δάνεια των golden boys;
Η τράπεζα Πειραιώς του Σάλλα που χάρη στις αποφάσεις του υφισταμένου του και πρώην αντιπροέδρου της Πειραιώς και νυν αρχιτραπεζίτη της Ελλάδας, κ. Προβόπουλου, να της δωρίζει τα καλά τμήματα άλλων τραπεζών και έτσι είναι σήμερα πρώτη σε δύναμη στην Ελλάδα κι όλα αυτά με τα λεφτά του ελληνικού λαού, ο οποίος εξακολουθεί να πληρώνει από την τσέπη του για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αυτό έγινε με όλες τις εξαγορές των λεγόμενων κρατικών τραπεζών από τον λεγόμενο ιδιωτικό τραπεζικό τομέα, ο οποίος όμως λειτουργούσε και λειτουργεί με δημόσιο χρήμα μεν, χωρίς δημόσιο έλεγχο δε.
Επίσης, τον Ιούλιο του 2012, σύμφωνα με το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters αποκάλυπτε ότι συγγενείς του Μιχάλη Σάλλα, προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς, δανείζονταν μέσω νομικών προσώπων από τον όμιλο Λαϊκής Marfin Egnatia Bank που τότε άνηκε στον Βγενόπουλο ώστε να ενισχύσουν τα ποσοστά τους στην τράπεζα μέσω διαφόρων ξένων εταιρειών. Ο Σάλλας είχε αντιδράσει έντονα τότε, απειλώντας με μία ακόμα μήνυση το Reuters. Ήταν η περίοδος που οι τραπεζίτες προσπαθούσαν να ενισχύσουν τα κεφάλαια των τραπεζών και τα δικά τους, χωρίς όμως να ρίχνουν οι ίδιοι χρήμα αλλά ο αγρότης, ο εργάτης, ο δημόσιος υπάλληλος και κάθε άλλος συνεπής φορολογούμενος.
Κάποιοι άλλοι άγνωστοι μέτοχοι της Τράπεζας Πειραιώς δανείστηκαν τουλάχιστον 80 εκατ. ευρώ μέσω υπεράκτιων εταιρειών από την Proton Bank του Λαυρεντιάδη για την αγορά μετοχών της Πειραιώς για να συμμετάσχουν στην αύξηση κεφαλαίου. Το δάνειο λήφθηκε πριν η Proton πτωχεύσει κι αναλάβει το Δημόσιο να καλύψει τις ζημίες της.
Όλες αυτές οι υπεράκτιες εταιρείες σχετίζονταν με επενδυτικά κεφάλαια της εταιρείας Sciens, στην οποία η Πειραιώς ήταν τότε ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχός της. Όταν ρωτήθηκαν στελέχη της Sciens από τις εποπτικές αρχές σε ποιους ανήκουν οι υπεράκτιες εταιρείες δεν αποκάλυψαν ως όφειλαν τους πραγματικούς δικαιούχους και περιορίστηκαν να ισχυριστούν ότι αορίστως ανήκουν σε θεσμικούς επενδυτές.
Μετά τη διάσπαση της Proton Bank τα δάνεια αυτά μεταφέρθηκαν αλλού. Από ποιους; Με ποιο τρόπο; Πού πήγαν; Δεν δόθηκε καμία απάντηση. Το βέβαιο είναι ότι μια τράπεζα δώριζε διάφορους ανθρώπους, εφοπλιστές κατά προτίμηση, αλλά και… «επενδυτές» με κελεμπίες ώστε αυτοί να συμμετέχουν στην αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου. Δηλαδή, μία τράπεζα δάνειζε λεφτά σε δικούς της ανθρώπους για να αγοράσουν τις μετοχές της. Αυτό είναι το μετοχοδάνειο.
Μία τράπεζα π.χ. δανείζει έναν εφοπλιστή με χαλαρότατες εγγυήσεις, ώστε αυτός να αγοράσει μετοχές της τράπεζας. Οι μετοχές αυτές μπαίνουν ως εγγύηση του δανείου, με την τιμή της αγοράς. Αγοράστηκαν στα επτά ευρώ και σήμερα έχουν 0,7 ευρώ. Με άλλα λόγια, η εγγύηση δεν ισχύει. Ο κύριος όμως είναι ήδη μέτοχος της τράπεζας με τα λεφτά της τράπεζας. Έλαβε πρόσθετες εγγυήσεις από το μέτοχο η τράπεζα για το δάνειο που πλέον ήταν στον αέρα.
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.