Η Μέρκελ τα θέλει όλα

Με το «καλημέρα» η τρόικα, στο πρώτο ραντεβού με τον Στουρνάρα, δείχνει τα δόντια της.

 

Οι εκπρόσωποι των δανειστών, όπως εκτιμούσαν και οι κυβερνητικοί στην Αθήνα τις προηγούμενες μέρες, έρχονται με διάθεση να στριμώξουν το γκουβέρνο στα σχοινιά, δεδομένου ότι, ακόμη μια φορά, οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί και η «μαύρη τρύπα» στα δημοσιονομικά χάσκει πάλι απειλητική για τη βιωσιμότητα μνημονίων και συγκυβέρνησης.

Ως εκ τούτου, θα ξαναδούμε το χιλιοπαιγμένο σίριαλ των κυβερνητικών κλαυθμών και οδυρμών, των «ροζ» αντιστάσεων και των «δραματικών» υποχωρήσεων προ της απειλής χρεοκοπίας της χώρας. Ποιοι θα εξευτελιστούν είναι γνωστό από τα προηγούμενα επεισόδια του σίριαλ. Όπως και ποιοι θα πληρώσουν με το αίμα τους τον ματωμένο γάμο συγκυβέρνησης και τρόικας.

Όμως το παιχνίδι πλέον έχει περάσει σε νέα φάση. Τα μνημόνια έτσι κι αλλιώς «δεν βγαίνουν», ως εκ τούτου οι δανειστές, με προεξάρχουσα την επικυρίαρχο Γερμανία, δεν περιορίζονται στην απαίτηση για νέους φόρους, αυτόματα μέτρα και απολύσεις.

Όχι, προφανώς αυτά δεν είναι καθόλου λίγα για μια οικονομία και μια κοινωνία που συντρίβονται. Απλώς η Γερμανία πλέον, βλέποντας ότι το ελληνικό μαγαζί καταρρέει με πάταγο παρά τη «μαγική» εικόνα που προσπαθεί να πουλήσει η κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη, ζητά πολύ περισσότερα ώστε να περάσουν η χώρα και η οικονομία της υπό τον πλήρη έλεγχό της.

Σφήνα στις τράπεζες
Το σίριαλ των τελευταίων ημερών με τη συγχώνευση και την ανακεφαλαιοποίηση της Εθνικής Τράπεζας και της Eurobank έχει αναδείξει ως ενδιάμεσο – και αποφασιστικό; – παίκτη τη γερμανική Deutsche Bank, η οποία από καιρό έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον της για τη «μεγάλη μας φίλη».

Όμως ο γερμανικός στόχος είναι ο πλήρης έλεγχος του τραπεζικού συστήματος, αφού όποιος ελέγξει τις καταθέσεις και τη διαχείριση των δανείων κατ’ ουσίαν ελέγχει την ελληνική οικονομία.

Αναλυτικό ρεπορτάζ για τη διαμόρφωση του νέου τραπεζικού τοπίου θα βρείτε στις σελίδες 15-17 του “Π”, αλλά σημειώστε προκαταβολικά ότι κάθε στραβοπάτημα οποιουδήποτε ελληνικού τραπεζικού ομίλου θα τον οδηγήσει στην αγκαλιά πρώτα του κράτους και εν συνεχεία των δανειστών και των δικών τους τραπεζικών «μαγαζιών».

Διόλου τυχαία δεν είναι ακόμη και η αναγγελία δημιουργίας του ελληνικού δημόσιου επενδυτικού φορέα, ο οποίος θα απορροφά τα κονδύλια του ΕΣΠΑ και θα δίνει δάνεια για γερμανικές και γαλλικές επενδύσεις στην Ελλάδα. Το σχέδιο προωθούν η γερμανική τράπεζα KfW, η Γαλλία και το «Invest in Greece» του υπουργείου Ανάπτυξης με τη σύμφωνη γνώμη του Κωστή Χατζηδάκη. Το σχέδιο αυτό, ήδη γνωστό από καιρό, ανέδειξε πάλι την Τετάρτη η «Ελευθεροτυπία».

Σήμερα, πιθανότατα, θα φανεί εάν το τραπεζικό θα οδηγηθεί σε εμπλοκή ή αν οι προγραμματισμένες διαδικασίες θα προχωρήσουν σύμφωνα με τον προϋπάρχοντα σχεδιασμό. Όμως, όλα όσα δημοσιοποιήθηκαν αυτές τις μέρες δείχνουν πως βρισκόμαστε στην απόπειρα υλοποίησης των σχεδίων ελέγχου του χρήματος και της δημιουργίας ενός «νέου κατεστημένου», όπως το περιέγραφε η περίφημη έκθεση του ΔΝΤ, της οποίας το περιεχόμενο έχει αποκαλύψει το «Π» από τον Οκτώβριο του 2011.

Η ασφυκτική γερμανική πίεση όμως δεν σταματά στις τράπεζες, αφού αγκαλιάζει και άλλους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του διαγωνισμού για την πώληση της ΔΕΠΑ. Από τη μια η ρωσική επιδίωξη για «πακετάρισμα» αερίου και ηλεκτρισμού και από την άλλη η Γερμανία, η οποία με μοχλό την Κομισιόν ετοιμάζεται να απορρίψει κάθε προσφορά από «μνηστήρες» που δεν είναι της αρεσκείας ή των συμφερόντων της.

«Ναι» από Σαμαρά
Έτσι εμφανίζεται το οξύμωρο από τη μια να εκβιάζεται η Ελλάδα για ταχείες ιδιωτικοποιήσεις και από την άλλη να μπαίνει φρένο στους «μη αρεστούς» υποψηφίους. Η επιδίωξη αποκαλύπτεται χωρίς να χρειαστούμε το μαντείο των Δελφών.

Παράλληλα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήδη ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει αποδεχθεί ασμένως τη γερμανική επιθυμία για υπαγωγή της μελλοντικής ελληνικής ΑΟΖ στην ευρύτερη «ευρωπαϊκή», η οποία, μαζί με τα γερμανικά επενδυτικά σχέδια για την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τον έλεγχο ΔΕΠΑ και ηλεκτρισμού, αποσκοπεί σε ένα άτυπο μεν, αλλά ουσιαστικό ενεργειακό μονοπώλιο γερμανικών συμφερόντων στην Ελλάδα.

Ένας ακόμη πυλώνας ελέγχου της οικονομίας είναι η Αυτοδιοίκηση, καθώς, μετά τους σκελετούς που θα βγάλει από τις ντουλάπες για τις παλιές αμαρτίες αυτοδιοικητικών αρχόντων η μεγάλη εισαγγελική έρευνα και με το συνεχές «κούρεμα» των διαθέσιμων κονδυλίων, τον αποφασιστικό ρόλο φαίνεται να αναλαμβάνει ο υφυπουργός της γερμανικής κυβέρνησης… αρμόδιος για την Ελλάδα (!) Γιοακίμ Φούχτελ, ο οποίος βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με τους εγχώριους αυτοδιοικητικούς επιτελώντας «διαμεσολαβητικό» ρόλο μεταξύ τοπικών αρχόντων και ελληνικής κυβέρνησης.

Πολλές «κακές γλώσσες», όχι μόνο από την Αυτοδιοίκηση, αλλά και από υπουργεία που σχετίζονται με κονδύλια του χώρου, ήδη περιγράφουν έναν ρόλο για τον Φούχτελ πολύ πιο ουσιαστικό και αποφασιστικό από την παροχή… τεχνογνωσίας.

Με αυτά και μ’ εκείνα βρισκόμαστε στην κορύφωση της προσπάθειας για συνολικό έλεγχο της ελληνικής οικονομίας από τη Γερμανία, η οποία επελαύνει έχοντας απέναντί της μια κυβέρνηση και ένα πολιτικό σύστημα που αδυνατούν να βάλουν φραγμό στον οικονομικό της επεκτατισμό.

Δηλαδή, αν μιλήσουμε πάλι για αποικιοποίηση, θα είμαστε υπερβολικοί; Προφανώς όχι – και οι παράλληλες εξελίξεις στην Κύπρο δυστυχώς επιβεβαιώνουν τις χειρότερες ανησυχίες.

topontiki