Πώς ένα οικονομικό θαύμα μετατρέπεται σε εφιάλτη για όσους προκάλεσαν την κρίση, τη φόρτωσαν σε άλλους και τώρα τους επιστρέφει μπούμερανγκ; Η περίπτωση της Ολλανδίας είναι διαφωτιστική…
Υποτίθεται ότι η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα και δεν εξάγει τίποτα, όπως λένε εκείνοι που προτιμάνε ασχέτως αν οι δοσιλογικές κυβερνήσεις με τελευταία την τρικομματική Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη που περάσανε από αυτό τον ευλογημένο τόπο φρόντισαν απλώς να θησαυρίζουν με τον ιδρώτα και στην πλάτη του ελληνικού λαού, απομυζώντας και κατόπιν υποβαθμίζοντας τα πάντα.
Η Ολλανδία παράγει, εξάγει, ήταν πρώην αποικιοκρατική δύναμη και μέχρι σήμερα, όπως γνωρίζουμε, έχει μια ακμαία δομή βιομηχανιών, υπηρεσιών και αποτελεί έδρα διεθνών οργανισμών και φυσικά εξάγει δύο διάσημα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα, τουλίπες και τυρί γκούντα. Επιπλέον, είναι αιώνες μπροστά όσον αφορά στην διάδοση της εναλλακτικής παραγωγής ενέργειας, αρκεί να θυμηθούμε τους αμέτρητους ανεμόμυλους (αιολική ενέργεια) και τα αντιπλημμυρικά φράγματα (υδροηλεκτρική ενέργεια) και διαθέτει μεν μικρότερη έκταση από την Ελλάδα, αλλά μεγαλύτερο πληθυσμό, ενώ το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της θεωρείται βελτιωμένο σε σύγκριση με εκείνο των Ελλήνων.
Για ποιο λόγο επομένως το χρέος των Ολλανδών κατά κεφαλή είναι μεγαλύτερο από εκείνο όχι μόνο των Ελλήνων αλλά όλων των υπολοίπων Ευρωπαίων;
Είναι η πτωχοτραπεζοκρατία ηλίθιε! Το ιδιωτικό χρέος στην Ολλανδία εκτοξεύθηκε στο 250% του διαθέσιμου εισοδήματος, ενώ στην Ισπανία δεν ξεπέρασε ποτέ το 125%. Η Ολλανδία βρίσκεται εδώ και χρόνια βυθισμένη στο τούνελ της ύφεσης με επισφαλή εργασία κυρίως παρά ανεργία και φτώχεια εντός των νοικοκυριών.
Οι Γερμανοί «επενδυτές» και η φούσκα των ακινήτων
Η κύρια αιτία της ακήρυχτης κρίσης που βιώνουν οι κάτοικοι της Ολλανδίας ήταν τα χαμηλά επιτόκια που μοίραζαν κάποτε οι εκεί εγχώριες τράπεζες στα στεγαστικά δάνεια για να δελεάσουν τον κοσμάκη να αγοράσει σπίτια.
Τα χαμηλά επιτόκια αποφασίστηκαν από τους τραπεζίτες κατά κύριο λόγο για να ωφελήσουν τη γερμανική οικονομία. Γερμανοί με φθηνά κεφάλαια αγόρασαν μαζικά σπίτια στην Ολλανδία και έτσι ξαφνικά η πεσμένη αγορά ακινήτων άνθισε -όχι όπως οι τουλίπες- αλλά και σε έκρηξη του χρέους, καθώς στεγαστικά δάνεια δίνονταν αφειδώς. Λόγω της ζήτησης, η τιμή των ακινήτων διπλασιάστηκε στην Ολλανδία. Ωστόσο, η ευφορία δεν κράτησε για πολύ και τα δάνεια άρχισαν να κοκκινίζουν.
Ακολούθως, κυβερνώντες και τραπεζίτες για προφανείς στόχους ατομικής κερδοσκοπίας έλαβαν μέτρα αποδυνάμωσης αντί ενίσχυσης της αγοράς ακινήτων και έτσι οι τιμές κατρακύλησαν τόσο γρήγορα, όπως έγινε στις ΗΠΑ την περασμένη δεκαετία, όταν ξέσπασε η φούσκα ακινήτων. Λόγω της πτώσης της τιμής των ακινήτων, εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν να χρωστάνε υπέρογκα ποσά σε στεγαστικά δάνεια για κατοικίες, τις οποίες είχαν αγοράσει σε διπλάσια ή τριπλάσια τιμή από τη σημερινή αξία τους. Η φούσκα των ακινήτων συμπαρέσυρε την εργασία ή καλύτερα την απαξίωσή της και οι άνεργοι δοιπλασιάστηκαν μέσα σε δύο χρόνια.
Το χρέος των νοικοκυριών λόγω κυρίως της απαξίωσης των ακινήτων ως περιουσιακών στοιχείων εκτοξεύθηκε πάνω από το 250% και είναι σήμερα κατά 2,5 φορές μεγαλύτερο από εκείνο των ελληνικών νοικοκυριών, σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτουν οι τράπεζες!
Η κατάσταση στην Ολλανδία έχει φτάσει στο σημείο να διασώσει το κράτος μια ιδιωτική τράπεζα, κρατικοποιώντας την και μπορεί να ακολουθήσει και νέα διάσωση όσο συνεχίζεται η πτώση της αξίας των ακινήτων, διότι δεν θα μπορούν να αντέξουν το βάρος των ανεξόφλητων στεγαστικών δανείων.
Στην Ελλάδα, οι ίδιες οι μνημονιακές κυβερνήσεις φροντίζουν να εκμηδενίσουν την αξία της αγοράς των ακινήτων και την αξία τους ως περιουσιακών στοιχείων με σκοπό να τερματιστεί η ιδιωκατοίκηση και να αναλάβουν δήθεν επενδυτές έναντι πινακίου φακής να εκμεταλλεύονται ολόκληρες οικιστικές ζώνες και για κάθε διαμέρσιμα θα χρεώνουν όσο θέλουν πολίτες που μπορεί κάποτε να ήταν ιδιοκτήτες των σπιτιών, αλλά τους τα άρπαξαν οι τράπεζες και τα έβγαλαν στο σφυρί. Είναι επομένως λογικό, όσο κανείς δεν αντιδρά, οι κυβερνήσεις του Μνημονίου να εξακολουθούν την πολιτική αρπαγής του μοναδικού σημαντικού περιουσιακού στοιχείου που έχει απομείνει σε εκατομμύρια Ελληνες φτωχής και μεσαίας οικονομικής κατάστασης, δηλαδή ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, με στόχο να τα αποδώσουν κοψοχρονιά σε δικούς τους ανθρώπους για να αβγατίσουν τα κέρδη τους και να συνεχίζουν το φαγοπότι τους.
Θα έπρεπε λογικά οι κυβερνώντες να κινηθούν σε μια κίνηση διαγραφής των αποδεδειγμένα μη εξοφλήσιμων δανείων, αλλά από την τριετή εμπειρία μας στην πλεύση ενός καρυδότσουφλου σε μια ανεμοδαρμένη θάλασσα διαφθοράς και ψεύδους έχουμε αντιληφθεί ότι οι πολιτικές ηγεσίες προστατεύουν καταρχήν τα δικά τους συμφέροντα και των φίλων τους τραπεζιτών.
Το σκηνικό με τις αρπαγές σπιτιών και την επαναπώλησή τους με ληστρικούς όρους αναμένουμε ότι θα κορυφωθεί το 2014 στη χώρα μας, όταν δηλαδή ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, δηλώνει ότι θα μειωθεί η ανεργία και θα επανέλθει η ανάπτυξη στη χώρα. Είναι περιττό να αναφέρουμε που έχει οδηγήσει η επιβολή του χαρατσιού που την υπέγραψε και την εφάρμοσε πρώτος ο νυν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου.
Στην Ολλανδία, ανάλογες κινήσεις των κυβερνώντων με την υπόδειξη των Γερμανών οδήγησε μια χώρα χωρίς ιδιαίτερα εμπορικά προβλήματα, με περισσότερο ίσως τουρισμό από ότι η Ελλάδα, ένα κομβικό σημείο στην καρδιά του ισχυρότερου οικονομικά τμήματος της Γηραιάς Ηπείρου να έχει μεγαλύτερο χρέος ανά νοικοκυριό σε σχέση με την Ελλάδα.
Αναρωτιόμαστε τί θα συμβεί στη χώρα μας με αυτές τις πολιτικές που ξεσπιτώνουν ολόκληρες οικογένειες και την αρπαγή των σπιτιών από τους ίδιους ανθρώπους που ενδεχομένως να κρύβονται πίσω από όλη αυτή την πολιτική σε βάρος των απλών πολιτών που θέλουν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους απέναντι σε ένα κράτος-μαφία.
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.