Ανεπανόρθωτα εξέθεσε τον εαυτό του ο Υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, τόσο για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε επί έξι μήνες το ζήτημα της διευθέτησης των δανείων όσο και με τις δηλώσεις του πριν και μετά την απόσυρση του σχετικού νομοσχεδίου.
Οι αστοχίες δεν περιορίστηκαν μόνο στο ίδιο το νομοσχέδιο το οποίο, υποτίθεται πως ήταν μία καινοτόμος και ρηξικέλευθη νομοθετική ρύθμιση προς όφελος των δανειοληπτών, των ενήμερων και των υπερχρεωμένων, ούτε μόνο στον απολυταρχικό τρόπο με τον οποίο εισήχθη στη Βουλή προς ψήφιση. Μετά τις έντονες αντιδράσεις, εντός κι εκτός του Κοινοβουλίου, το νομοσχέδιο για τα δάνεια τελικώς θα περάσουν από τέσσερις συνεδριάσεις στην κοινοβουλευτική επιτροπή.
Η κυβέρνηση, μετά από έξι μήνες εξαγγελιών και συζητήσεων, εισήγαγε το ν/σ στη Βουλή με την διαδικασία του κατεπείγοντος επικαλούμενη ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα.
Προφανώς, αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο δεν «πρόλαβε» η κυβέρνηση να διεξάγει διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς αλλά μόνο περιορίστηκε σε «λίγους και καλούς» συνομιλητές. Όπως ανακοινώθηκε τελικώς, και μετά την απόσυρση του νομοσχέδιου, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για αυτήν την καυτή πατάτα των δανείων θα καθίσουν οι φορείς ΙΝΚΑ, ΕΚΠΟΙΖΩ, Ένωση Τραπεζών, η ΤτΕ, ΕΣΑΜΕΑ, ΓΣΕΕ, ΔΣΑ, Συνήγορος Καταναλωτή και οι Συνταξιούχοι του ΙΚΑ.
Όλοι οι υπόλοιποι φορείς που ζήτησαν ακρόαση από την ελληνική Βουλή για το ζήτημα της υπερχρέωσης που λαμβάνει τεράστιες διαστάσεις στην ελληνική κοινωνία απλά κρίθηκαν ανάξιοι συνομιλητές;
Πώς κρίνονται άξιοι οι συνομιλητές του Υπουργείου Ανάπτυξης όταν, όπως απέδειξε το προσχέδιο του νόμου που δημοσιοποιήθηκε, τα πάγια αιτήματα της ελληνικής κοινωνίας, όπως η δυνατότητα των εμπόρων να υπάγονται στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, δεν ελήφθησαν ποτέ υπόψιν;
Άλλωστε, κι ο ίδιος ο κ Χατζηδάκης φαίνεται να μην γνωρίζει τα βασικά αιτήματα του ελληνικού λαού για το νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, καθώς όπως φαίνεται, δε γνωρίζει καν τον ίδιο το νόμο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δήλωση του για τις τροποποιήσεις του νόμου Κατσέλη, κατά την οποία τόνισε ότι στόχος είναι να διευκολυνθούν δανειολήπτες που δεν δικαιώνονται από τα ειρηνοδικεία (σήμερα τα 2/3 όσων προσφεύγουν δικαιώνονται και 1/3 χάνουν στα ειρηνοδικεία) και όταν βγαίνει η απόφαση καλούνται να πληρώσουν αναδρομικά όλες τις δόσεις που μέχρι τότε δεν είχαν καταβάλει. «Αυτό έπρεπε να αντιμετωπισθεί με τρόπο ορθολογικό» εξήγησε για την υποχρέωση καταβολής ελάχιστης δόσης ο υπουργός.
Προφανώς, κανείς από τους πολύτιμους συμβούλους και τους συνομιλητές του κ Χατζηδάκη δεν τον ενημέρωσε ότι οι δανειολήπτες που δε δικαιώνονται από το Ειρηνοδικείο, έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στο Εφετείο και αν εκείνο δεν τους δικαιώσει, μπορούν να επανέλθουν με νέα αίτηση της υπόθεσης τους μετά από καιρό.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό το ατόπημα του ο Υπουργός υποστήριξε ότι στο νομοσχέδιο δίνεται έμφαση στον προδικαστικό συμβιβασμό, ώστε να σταματήσει η αβεβαιότητα και να βρεθεί ένας ειρηνικός τρόπος επίλυσης των διαφορών με τη μεγαλύτερη δυνατή ευαισθησία.
Τη μεγαλύτερη ευαισθησία μπροστά σε μία τεράστια κοινωνική ομάδα η όποια στενάζει εξαιτίας της υπερχρέωσης που βιώνει, επιδεικνύει μόνο ο φυσικός δικαστής. Οπότε αν ο κ Χατζηδάκης θέλει να βρει έναν ειρηνικό τρόπο επίλυσης των διαφορών πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο κουρέματος των δανείων αλλά και να δοθεί διέξοδος σε εμπόρους κι άλλους επαγγελματίες που μένουν εκτός της προστασίας του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.