Από μία κλωστή κρέμεται η συγκυβέρνηση, μετά από ούτε ένα χρόνο ζωής. Διάγγελμα, συνάντηση πολιτικών αρχηγών, και μετά ότι προκύψει. Τα πάντα παίζουν. Ήδη έπεσε στο τραπέζι η πρώτη πιθανή ημερομηνία εκλογών εντός του Ιουλίου, ενώ κάποιοι πιο «πονηρεμένοι» προτάσσουν το ενδεχόμενο λύσης αλά Παπαδήμου.
Έχουμε και υποψήφιο: το Δημήτρη Αβραμόπουλο. Το’ πε, το΄πε ο … Τράγκας άρα μένει να δούμε αν αυτές οι πληροφορίες θα επιβεβαιωθούν. Άλλωστε, ποιος θέλει πρόωρες εκλογές; Ποιος θέλει να πετάξει μία τέτοια βόμβα και να τινάξει στον αέρα την τουριστική περίοδο.
Οι πολιτικοί αρχηγοί, όμως, τραβάνε το σχοινί. Από τη μία ο Σαμαράς που ζητά μία μεταβατική περίοδο για την ΕΡΤ, κι από την άλλη, Βενιζέλος και Κουβέλης που απαιτούν να ανοίξει η ΕΡΤ εδώ και τώρα.
Δύο φωνές είναι πιο ισχυρές από τη μία; Αυτό σημαίνει ότι, μόλις τελειώσει απόψε η συνάντηση των τριών αρχηγών ο Σαμαράς θα πάει στον πρόεδρο να υποβάλλει την παραίτησή του, πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης στους δύο άλλους και στον ΣΥΡΙΖΑ, που αγκυλωμένος δημοσκοπικά και βλέπει πρόωρες εκλογές αλλά δεν τολμάει να καταθέσει πρόταση μομφής, όπως μέχρι στιγμής έχουν κάνει οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
Ο Σαμαράς έβαλε μόνος του τα χέρια του και έβγαλε τα μάτια του ή απλά έκανε ένα σάλτο μορτάλε ελπίζοντας ότι θα το κεφαλαιοποιήσει σε συσπείρωση.
Σύμφωνα με τα ίδια σενάρια, που προβλέπουν ήδη μία λύση αλά Παπαδήμος, ο Σαμαράς έχει ένα μεγάλο πρόβλημα που ενδεχομένως τον οδηγεί πιο κοντά στην έξοδο του από το Μαξίμου: Οι Αμερικανοί δεν τον θέλουν πλέον στο τιμόνι της τριμερούς κυβέρνησης και το δείχνουν με τη σιωπή τους και με την επιδεικτική άρνησή τους να τον δεχθούν στο Λευκό Οίκο. Οι Αμερικανοί δεν συγχωρούν στο Σαμαρά ότι συνάντησε περισσότερες από μία φορές τον Αλεξέι Μίλερ της Γκάζπρομ (δεξί χέρι του Πούτιν), παρά τις προειδοποιήσεις του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα και όχι μόνον. Δεν συγχωρούν στο Σαμαρά, ότι παρέκαμψε τις οδηγίες τους και ότι συζήτησε κατ’ ιδίαν με τον απεσταλμένο του Κρεμλίνου, χωρίς καν την παρουσία διερμηνέως…
Είναι ο Σαμαράς ο άνθρωπος που φοβάται ότι μετά τις γερμανικές εκλογές το «success story», συνοδεύεται από haircut, Μνημόνιο 3, πιθανότατο κούρεμα ακόμη και στις καταθέσεις των τραπεζών, σχέδιο Κόφι Ανάν 2, αναγνώριση των Σκοπίων ως ”Βόρεια” ή ”Άνω Δημοκρατία της Μακεδονίας” και ένα θρίλερ στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που θα έχουν θερμοκρασία ανάλογη της πορείας των σχέσεων Ερντογάν-Ουάσιγκτον;
Δεν αποκλείεται, αλλά ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε το θέμα της ΕΡΤ δείχνει είτε απόλυτη μεθοδικότητα και εφαρμογή ενός πολύ καλά οργανωμένου σχεδίου είτε την απόλυτη προχειρότητα και την προσπάθεια για επίδειξη δύναμης μίας κυβέρνησης σε πανικό.
Και στην μία και στην άλλη περίπτωση, το σκηνικό για έξοδο του Σαμαρά αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές έχει ήδη στηθεί. Το θετικό στοιχείο για αυτούς που το προωθούν τη λύση αλά Παπαδήμου, είναι ότι η χώρα δε θα πάει σε εκλογές, και θα φορτωθεί με έναν ακόμη «Μεσσία» που θα εφαρμόσει και θα εκτελέσει πλήρως τις υπόλοιπες επιταγές του μνημονίου.
Αυτοί που βαφτίζουν “μεταρρυθμίσεις” τη φτώχεια και την ανεργία
Υπενθυμίζεται οτι, όταν ανακοινώθηκε η διαδοχή Παπανδρέου από τον Λουκά Παπαδήμο, ο λαός αναστέναξε με ανακούφιση θεωρώντας ότι ένας μη εκλεγμένος πρωθυπουργός θα λειτουργήσει ως σωτήρας κι ότι ως «ειδήμονας της οικονομίας» θα έκανε το καλύτερο δυνατό deal στη διαχείριση του ζητήματος του ελληνικού χρέους απέναντι στους ξένους.
Όμως, τα πράγματα δεν έγιναν έτσι, και το δοκιμασμένο μέλος της παγκόσμιας τραπεζικής ελίτ, ακολούθησε κατά γράμμα την πολιτική θέληση των τραπεζών που συμμετέχουν στο λόμπι.
Τα ψάρια, όμως, είχαν ήδη «τσιμπήσει» και είχαν προλάβει να πιστέψουν ότι η φτώχεια κι η ανεργία στην οποία καταδικάστηκαν ερήμην τους είναι μεταρρυθμίσεις ικανές να τους βγάλουν από το αδιέξοδο.
Όμως, ούτε το αδιέξοδο ξεπεράστηκε, ούτε ο πόλεμος σταμάτησε και κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μετρήσει τα θύματα. Η αγανάκτηση ξεχειλίζει κι ας προσπαθεί η κυβέρνηση να καλλιεργήσει το success story.
Πώς κάνεις λόγο για success story, όταν μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα, εξ αιτίας της πολιτικής σου που μειώνει τα εισοδήματα, τις συντάξεις, περιορίζει στο ελάχιστο τις κοινωνικές παροχές. Όπου οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αδυνατούν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους λόγω της βαθιάς ύφεσης της οικονομίας και της έλλειψης ρευστότητας. Όπου πληρώνουν το οικογενειακό καλάθι πιο ακριβά απ’ ότι τρία χρόνια πριν, αφού οι τιμές στα περισσότερα προϊόντα είναι ανεξέλεγκτες, χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο.
Τώρα, λοιπόν, αδιαφορώντας για την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία παίζουν ανερυθρίαστα το χαρτί των εκλογών ή των μεταβατικών λύσεων θεωρώντας ότι ο λαός θα συνεχίζει να μασάει ότι του σερβίρουν. Απατώνται!
Danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.