Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα Alexis…

Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν. Κόκκινες πράσινες, γαλάζιες, ροζ βαρκούλες αρμενίζουν. Το πειρατικό του καπταν-Μιχαλοτέτοιου, καραδοκεί πίσω από τον απάνεμο κάβο και μαζεύει πολλούς που πηδάνε στη θάλασσα για να σωθούν…

 

Την ώρα, λοιπόν, που ο κόσμος χάνεται, όλοι μας, μοιραίοι, ασχολούμαστε με την ΕΡΤ.

Για “ελληνική τραγωδία για τη Δημοκρατία” έκανε λόγο προχθές η υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, με επιστολή του ο πρόεδρός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θυμίζει ότι το κοινοτικό δίκαιο προστατεύει τον πλουραλισμό (sic), μαύραεξώφυλλα εφημερίδων, το πολιτικό θέατρο σκιών σε όλη του την εξέλιξη.
Στα κοινωνικά δίκτυα αλλά και στα μέσα μαζικής εξαπάτησης, σε αγαστή σύζευξη, δεν ασχολούμαστε με τίποτα άλλο…

Είναι πράγματι, δε λέω, θέμα ηθικής τάξης αυτή η παράνομη ενέργεια της Τρόικας Εσωτερικού. Αλλά μήπως ήταν αυτή, η πρώτη παράνομη ενέργεια τούτης της κυβέρνησης? Δεν ήταν, τάχα, παράνομο το κούρεμα των δημόσιων ταμείων που θυσιάστηκαν για τη διάσωση των τραπεζών? Δε βγήκαμε όμως στους δρόμους όταν ξεπούλησαν την Αγροτική Τράπεζα αντί πινακίου φακής. Ή όταν άφηναν παιδιά νηστικά για να εξοφλήσουν ομόλογα αγορασμένα από τα αρπακτικά των “αγορών” για δυο δεκάρες στο ευρώ. Για την ΕΡΤ βγήκαμε!

Βγήκαμε, τάχα, στους δρόμους για τα σχολεία, τα νοσοκομεία, που τα ρημάζουν πριν τα κλείσουν ή πριν τα ξεπουλήσουν αντί πινακίου φακής, οι αναίσχυντοι? Δε βγήκαμε…

Είναι πράγματι, δε λέω, και θέμα συμπαράστασης στις 2.500 χιλιάδες οικογένειες που θα μείνουνε στο δρόμο. Αλλά μέσα στη φασαρία, ξεχνάμε ότι μέσα σε αυτές τις λίγες μέρες που κουβεντιάζουμε για την ΕΡΤ, έχουν ίσως χάσει τη δουλειά τους άλλοι, περισσότεροι, ανάμεσα μας, από την Φλώρινα μέχρι την Ιεράπετρα. Εξ’ αιτίας της εφαρμογής του προγράμματος του αφανισμού μας. Γι’ αυτά τα σπουδαία, πότε θα κουβεντιάσουμε? Για την παραγωγική ανασυγκρότηση που θα δώσει πίσω τις χαμένες δουλειές, πότε θα μιλήσουμε?

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας:
Πρώτιστος στόχος της σημερινής κυβέρνησης είναι να αποσπάται η προσοχή μας από το success story της συμμορίας τους, το μπιρ παρά ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Με τους ισχνούς πόρους από αυτό το ξεπούλημα, εξασφαλίζει το σύστημα της διαπλοκής τους, την τελευταία του, ίσως, μεγάλη μπάζα.

Τα περισσεύματα πηγαίνουν στην εξυπηρέτηση ενός χρέους ειδεχθούς, επειδή είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί και ύποπτου, επειδή δεν έχει ελεγχθεί.

Ένα χρέος, μην ξεχνάμε, που αυτοί οι ίδιοι δημιούργησαν με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, δεκαετίες τώρα!

Κι επειδή η κλοπή είναι ανεξέλεγκτη και η σπατάλη απερίγραπτη, δεν τους βγαίνουν ποτέ τα κουκιά, όλο ζητάνε από πάνω και νέους φόρους, επειδή, βλέπουν, αντέχει η πλάτη του ραγιά.

Αλλά για κανένα από αυτά τα ζητήματα δεν βγήκαμε στο δρόμο! Για την ΕΡΤ, αυτόν τον στυλοβάτη της Τηλεδημοκρατίας μας, αυτό το οχυρό της προπαγάνδας του κράτους μας, ναι, βγήκαμε!

Θα έλπιζα ν’ ακούσω από τα χείλη του Ροζ Alexis κάτι σημαντικό απόψε, από κει από το Ραδιομέγαρο που θα πάει για να μιλήσει. Περιμένω να θυμηθεί τους πυλώνες πάνω στους οποίους πατούσε πριν ένα χρόνο. Τους πυλώνες του λογιστικού έλεγχου, της δήμευσης των τραπεζών υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, της κήρυξης της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τα έχομε συζητήσει αυτά πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά τα ξεχάσαμε.

Να μας πει με την ευκαιρία πως σκέφτεται ο Alexis την παραγωγική ανασυγκρότηση που είναι αναγκαία για ν’ αρχίσει να μειώνεται σιγά-σιγά η ανεργία.

Mε αυτή την κυβέρνηση που έχουμε, την Τρόικα Εσωτερικού, ξέρομε ότι δεν υπάρχει λυτρωμός.

Αλλά μια παρόμοια κυβέρνηση, Alexis, δεν είναι αυτό που έχομε ανάγκη. Αποδέκτες της συγνώμης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με ταυτόχρονη επιβολή συμπληρωματικών φόρων, δεν πρέπει να την ανεχθούμε. Ποταποί να μη γίνουμε, γιατί κάτι τέτοιες είναι οι περιπτώσεις που εννοεί ο λαός μας, όταν λέει ότι “η συγνώμη είναι μισό χέσιμο”.

Αν όχι όλοι, πολλοί περιμένουμε, “σαν έτοιμοι από καιρό”, κάτι, κάποιον, να μας καλέσει για να βγούμε στους δρόμους και να αποκηρύξουμε την ψήφο μας της περσινής 17ης Ιουνίου. Να διακηρύξουμε ότι εξαπατηθήκαμε. Αλλά ζητάμε σε αντάλλαγμα ένα σχέδιο δράσης, όχι λόγια του αέρα, όχι αυτή τη μίμηση – «πράξεως σπουδαίας και τελείας»- των αχρείων που μας έφεραν, τελικά, εδώ που μας έφεραν…

Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, αλλά ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα Alexis… Απόψε από το προαύλιο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, ας καλέσεις τους έντιμους βουλευτές να σταματήσουν να συναγελάζονται με τους άλλους σ’ αυτή τη Βουλή-οπερέτα. Να απέχουν από τις συνεδριάσεις της, μέχρι να καταρρεύσει αυτή η Χίμαιρα που μας κατακαίει καθημερινά… Διότι μόνοι τους δεν κατεβαίνουνε από τον σβέρκο μας αυτοί οι εθνικοί ολετήρες που μας κυβερνάνε, έχουν πολλά να χάσουνε.

Κι ας καλέσεις να απέχουν, όχι μόνο οι βουλευτές του κόμματός σου, αλλά κι όλοι οι άλλοι έντιμοι πατριώτες από τις άλλες πτέρυγες της Βουλής, αν υπάρχουν τέτοιοι. Ελπίζω ότι θα υπάρχουν και τέτοιοι, παρόλο που διατηρώ τη χειρότερη ιδέα για τη συνομοταξία.

my-pillow-book