Περί των 10.000 απολύσεων δρομολογούνται στον τραπεζικό τομέα, κι όμως κανείς δεν έχει κάνει καμία κίνηση συμπαράστασης ή αλληλεγγύης. Ένας κλάδος, ο οποίος, μέχρι πρότινος, είχε βγει αλώβητος κι ίσως και κερδισμένος από την οικονομική κρίση.
Τώρα, λοιπόν, οι απολύσεις κι οι ανακατατάξεις έχουν χτυπήσει και τη δική τους την πόρτα ενώ προωθούνται και εθελουσίες αποχωρήσεις. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, αναμένεται να αποχωρήσουν10.000 εργαζόμενοι σε τράπεζες και θυγατρικές τους εταιρείες, μέσα στην επόμενη τριετία ενώ τα υποκαταστήματα αναμένεται να μειωθούν έως και κατά 25%.
Το δρόμο των απολύσεων τον έχουν ήδη χαράξει οι τράπεζες με τα επιχειρηματικά σχέδια που έχουν ήδη καταθέσει στην Τρόικα και στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τα οποία περιλαμβάνουν μαζικές εθελούσιες έξοδοι, τα προγράμματα μακροχρόνιων αδειών, αλλά και το πάγωμα των προσλήψεων.
Οι μαζικές απολύσεις που προωθούν οι τράπεζες έρχονται τη στιγμή, που η τρόικα ζητά από την κυβέρνηση αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων -κυρίως σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων ή συγχωνεύσεων.
Το θέμα των ανατροπών στο ισχύον καθεστώς για τις ομαδικές απολύσεις έχει τεθεί με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο από την τρόικα από τον περασμένο Απρίλιο, καθώς οι δανειστές έβαλαν στο τραπέζι των συζητήσεων το ερώτημα αν είναι επαρκείς οι αλλαγές που έχουν γίνει.
Οι τράπεζες, ωστόσο, προτιμούν βέβαια να λύσουν το πρόβλημα με προγραμματα “εθελουσίας” εξόδου, αποφεύγοντας μαζικές απολύσεις που θα διατάρασσαν την εργασιακή ειρήνη και θα ζημίωναν την “εικόνα” τους. Ξέρουν όμως ότι θα επετύγχαναν ευκολότερα να μειώσουν το προσωπικό τους “αναίμακτα”, αν είχαν ως εφεδρικό όπλο τη δυνατότητα μαζικών απολύσεων.
Ήρθε η ώρα και των τραπεζιτών
Παρά τις αμέτρητες ενέσεις ρευστότητας που έλαβαν οι τράπεζες, φαίνεται πως εξακολουθούν να ψυχορραγούν και τώρα ήρθε η ώρα να ξεφορτωθούν τους υπαλλήλους που αποτέλεσαν τα εκτελεστικά όργανα για το σχέδιο υπερχρέωσης όλων των Ελλήνων. Αφού, λοιπόν, οι κορυφαίοι τραπεζίτες ξεζούμισαν τους δανειολήπτες ήρθε κι η ώρα των τραπεζοϋπαλλήλων.
Οι, μέχρι πρότινος, τρισευτυχισμένοι τραπεζοϋπάλληλοι, δεν είδαν την παγίδα εις βάρος του ελληνικού λαού, που όμως έμελλε να αποτελέσει και τη δική τους παγίδα.
Οι τραπεζοϋπάλληλοι, με την σιωπή τους βοήθησαν στην μεγάλη ληστεία της Ελλάδας από τα αφεντικά τους ενώ ακολούθησαν πιστά το σχέδιο της αρπαγής της περιουσίας των Ελλήνων.
Είδαν όμως το τυράκι αλλά δεν είδαν τη φάκα, η οποία έμελλε να πιάσει σχεδόν 10.000 υπαλλήλους.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η απελευθέρωση των απολύσεων απευθύνεται αποκλειστικά στους τραπεζοϋπαλλήλους, πράγμα διόλου απίθανο, αν σκεφτεί κανείς ότι τραπεζικοί και πολιτικοί πηγαίνουν χέρι χέρι.
Τι πρόκειται, να κάνουν οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες ενώπιον της αποψίλωσης ενός ολόκληρου κλάδου, που όμοια της έχει γίνει εις βάρος της οικοδομής, των εμπορουποαλλήλων, των ιατρικών επισκεπτών, και πολλών άλλων κλάδων που οι άνεργοι είναι περισσότεροι από τους εργαζόμενους;
Άραγε, αυτές οι ομάδες θα συμπαρασταθούν στον αγώνα των τραπεζουπαλλήλων;
Γιατί οι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα σκεφτούν τους τραπεζικούς υπαλλήλους που τους πήρανε τα σπίτια, οι ιδιοκτήτες φορτηγών θα σκεφτούν τους τραπεζικούς που τους πήρανε τα αυτοκίνητα, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα σκεφτούν τους τραπεζικούς που τους τρομοκρατούν με τα συχνά εκβιαστικά τους τηλεφωνήματα.
Πώς να σκεφτούν και να συμπαρασταθούν στους τραπεζικούς, όταν εκείνοι τους έπαιρναν το σπίτι κι ας ήταν άνεργοι;
Το ζήτημα που μένει από όλα αυτά είναι οι άνθρωποι που βοήθησαν από το πόστο τους στη ληστεία εις βάρος του ελληνικού λαού και της περιουσίας του, θα έρθουν να προστεθούν στο 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Και με την ευλογία της τρόικα.
Danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.