Αντί για τις μεταρρυθμίσεις μήπως να τρέξουμε εμείς;

Εικόνα πλήρους αποσύνθεσης παρουσιάζει για πολλοστή φορά το ελληνικό κοινοβούλιο. Από την μία οι κυβερνητικοί βουλευτές να σκοτώνονται για το αν είναι κουρασμένοι η όχι και απαιτούν να απομακρυνθεί από την θέση του ο υπουργός οικονομικών, και από την άλλη βουλευτές της αντιπολίτευσης ονειρεύονται μια εθνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον … Καραμανλή και … Αντιπρόεδρο τον Τσίπρα( Μνήσθητι μου Κύριε…)

Τέτοια σοβαρά γίνονται λοιπόν μέσα στην βουλή που προφανώς έχει πέσει και αυτή θύμα της καλοκαιρινής ραστώνης παρά την προειδοποίηση του πολλά – βαρύ Σαμαρά για αυγουστιάτικο «σπριντ» προς τους υπουργούς. 
Μήπως θέλει ο πρωθυπουργός να μετατρέψει τα μέλη της κυβέρνησης σε… ολυμπιονίκες; Υπερβολές θα μας πείτε τώρα άλλα και εμείς πώς να αντιδράσουμε σε όλη αυτή την έλλειψη σοβαρότητας που λαμβάνει χώρα μέσα στην Βουλή;
Το χιούμορ και οι αστειότητες όμως έχουν ένα όριο και ένα τέλος. Κάπου πρέπει επιτέλους ο κόσμος να επιβάλλει τις δικές του κόκκινες γραμμές! Με τον ίδιο τρόπο που μας αντιμετωπίζει η Τρόικα, σαν αριθμούς δηλαδή, πρέπει και εμείς να απαντήσουμε στους «εταίρους» μας με στοιχεία και νούμερα.

Η πολιτική της κυβέρνησης του Μνημονίου έως τώρα, είχε ως αποτέλεσμα οι γεννήσεις στην Ελλάδα να μειωθούν το 2012 στις 100.371 (51.654 αγόρια και 48.717 κορίτσια), καταγράφοντας μείωση της τάξεως του 5,69% σε σχέση με το 2011, που είχαν ανέλθει στις 106.428.

Την ίδια στιγμή, οι θάνατοι κατά το 2012 παρουσίασαν αύξηση κατά 5% και ανήλθαν σε 116.670 (60.137 άνδρες και 56.533 γυναίκες) έναντι 111.099 που ήταν το 2011.
Ένας μεγάλος αριθμός θανάτων αποτελεί συνέπεια της οικονομικής κρίσης, αφού τα εγκεφαλικά, τα καρδιακά επεισόδια και γενικά προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την ψυχολογική πίεση, το στρες και το άγχος έχουν αυξηθεί δραματικά, όπως και οι αυτοκτονίες. Στις μεγαλύτερες δε ηλικίες, η έλλειψη φαρμάκων είναι καθοριστικής σημασίας.
Πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς τις 4.000 οικογένειες που έχασαν και κάποιον δικό τους άνθρωπο εξαιτίας των τεράστιων οικονομικών και ψυχολογικών προβλημάτων που δημιούργησαν τα εξοντωτικά μέτρα λιτότητας! Μπορεί οι ιθύνοντες να κλείνουν τα μάτια στην αλήθεια αλλά η πραγματικότητα είναι και θα παραμείνει σκληρή και αδυσώπητη!
Ποιος κάνει όμως κάτι για να αλλάξουν αυτές οι δραματικές εικόνες; Γιατί το με να χρησιμοποιούμε κούφια λόγια και να γράφουμε δύο «οργισμένες» παραγράφους δεν καταλήγουμε πουθενά.

Η αδιαφορία της νέας γενιάς, που προτιμά να μεταναστεύσει παρά να κάτσει να πολεμήσει για τα δικαιώματα της και για μια ανεξάρτητη χώρα μας προκαλεί τρομερή ανησυχία. Την ίδια ώρα που η νεολαία κλείνει τα αυτιά της, η Ελλάδα μετατρέπεται σε μια Χώρα γερόντων χωρίς καμία δυνατότητα και θέληση να διεκδικήσει αυτά που της ανήκουν!
Είναι άδικο να ανεχόμαστε την κάθε βλακεία που ξεστομίζει το εκάστοτε μέλος της κυβέρνησης και να μην αντιδρούμε . Είναι άδικο να παρακολουθούμε με απλανές βλέμμα, υποκριτές πολιτικούς να παριστάνουν ότι νοιάζονται και μάχονται για τον κόσμο. Είναι άδικο να σκύβουμε το κεφάλι σε κυβερνήσεις τραπεζιτών που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το μέγεθος του κέρδους που θα αποκομίζουν.

Μα πάνω από όλα είναι άδικο να αφήσουμε τα δικά μας τα λάθη σαν παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές που θα ακολουθήσουν… Εκτός και αν έχουμε σκοπό να μετατρέψουμε σε καμένη γη τον τόπο που γέννησε την Δημοκρατία και ήταν κάποτε το λίκνο του πολιτισμού. Ας δούμε γρήγορα τι θέλουμε γιατί ο χρόνος τελειώνει!

 

Danioliptes.gr