Λίγες μέρες πριν από την επίσκεψη Σαμαρά στην Ουάσιγκτον και τη συνάντηση με τον Μπαράκ Ομπάμα, η Ελλάδα βρίσκεται ακόμη μια φορά με την πλάτη στον τοίχο σφυροκοπούμενη από όλες τις πλευρές.
Επιπλέον, παρά την… (α)φιλότιμη προσπάθεια πολλών από τα κυβερνητικά και μιντιακά φερέφωνα να τροφοδοτήσουν την ψευδαίσθηση πως η Ελλάδα βρίσκεται λίγο πριν από την ανάκαμψη ή τη δυνατότητά της να «διαπραγματευθεί» με τους εταίρους της μια αλλαγή πολιτικής, το ένα χαστούκι έρχεται μετά το άλλο στις μαλακές παρειές της κυβέρνησης.
Το σοβαρότερο (χαστούκι) έπεσε τη Δευτέρα από την Κομισιόν, η οποία στην έκθεσή της για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας διαπιστώνει δημοσιονομικό κενό 4 δις. έως το 2016 και ταυτοχρόνως:
1 Παρατείνει ουσιαστικά την «εισφορά αλληλεγγύης» έως το 2016.
2 Διαπιστώνει υπερβάσεις στις δαπάνες υγείας, «σημαδεύοντας» έτσι τον επόμενο τομέα στον οποίο θα πέσει χοντρό ψαλίδι.
3 Εντοπίζει πρόβλημα αξιοπιστίας στην καθιέρωση και την υλοποίηση του εισπρακτικού στόχου του ενιαίου φόρου ακινήτων (2,9 δισ. ευρώ ετησίως), μεταθέτοντας την εφαρμογή του, παρατείνοντας αντισταθμιστικά το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ και κάνοντας ακόμη μια φορά σκόνη τις προχειρολογίες και τα ψεύδη της κυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου και Στουρνάρα περί «εξορθολογισμού» στη φορολόγηση των ακινήτων.
4 Κάνει λόγο για χρηματοδοτικό κενό 3,8 δισ. ευρώ, ένα πρόβλημα που προκύπτει από την ανοιξη του 2014. Βάζει έτσι ζήτημα «βιωσιμότητας» του ελληνικού χρέους το επόμενο δωδεκάμηνο, όρος που είναι γνωστό ότι αποτελεί προαπαιτούμενο για τη συνέχιση της δανειοδότησης από το ΔΝΤ.
5 Μειώνει τον στόχο των ιδιωτικοποιήσεων από τα 2,6 δισ. ευρώ στα 1,6 δισ. για το 2013, επισημαίνοντας με τον τρόπο αυτόν δύο πικρές αλήθειες, τις οποίες η κυβέρνηση και οι συνήθεις προπαγανδιστές της παραλείπουν στο παραλήρημά τους περί εξόδου από την κρίση και ανάπτυξης:
◆Τη μη ελκυστικότητα των ελληνικών «ασημικών» εξαιτίας της θλιβερής κατάστασης της Ελλάδας και του μεγάλου ρίσκου που εμφανίζει στα μάτια των «επενδυτών».
◆Την κατάρρευση της αξίας των «ασημικών» εξαιτίας όχι μόνο του ρίσκου που προκαλεί η οικονομική κατάρρευση της χώρας μας, αλλά και της τακτικής του ξεπουλήματος πάση θυσία και άνευ όρων.
6 Αυξάνει τον στόχο από τα έσοδα του ξεπουλήματος για το 2014 στα 3,6 δισ. ευρώ – μεταθέτοντας κατά έναν χρόνο το 1 δισ. που «κόβει» από το 2013. Δεν εξηγεί βεβαίως από πού θα προκύψει αυτή η αύξηση – αλλά μήπως η ίδια αυτή Κομισιόν εξηγούσε πού στήριζε τις προηγούμενες προβλέψεις και απαιτήσεις της ή μήπως δίνει λογαριασμό σε κανέναν;
7 Ένα δυσάρεστο «φασούλι» αποτελεί και η πληρωμή των ληξιπρόθεσμων χρεών του Δημοσίου προς ιδιώτες, καθώς παρατηρείται καθυστέρηση στην καταβολή των 6 δισ. που έπρεπε να έχουν εκταμιευθεί έως τον Ιούλιο, που έληξε… χθες. Ούτε ίχνος συμπόνιας για τον δυστυχή Στουρνάρα, ο οποίος συνεχίζει να στηρίζει στη μη καταβολή των οφειλών την ωραιοποίηση της κατάστασης στα δημόσια οικονομικά.
Πάντως, θα είχε ενδιαφέρον αν βλέπαμε ανάλογη πίεση στην καταβολή των οφειλόμενων συντάξεων ή των εφάπαξ – για τα οποία ο χρόνος καθυστέρησης πάει από τα δύο έτη στα τέσσερα με συνεχείς ενδιάμεσες μειώσεις, οι οποίες πρακτικά τα εξαφανίζουν. Όμως τέτοιες «ευαισθησίες» είναι μάλλον απίθανες όταν ο δανεισμός της τρόικας – όπως, εντελώς… ξαφνικά, ανακάλυψαν όλοι τις τελευταίες μέρες – πάει σχεδόν αποκλειστικά στην αποπληρωμή των παλαιότερων δανείων και όχι στην «ανάπτυξη» ή τις «άχρηστες» κρατικές υποχρεώσεις.
Διαρκή προαπαιτούμενα
Ταυτοχρόνως, η Επιτροπή της Ε.Ε. θέτει προϋποθέσεις για την «υπο-δόση» του Οκτωβρίου, για την οποία θα διενεργηθεί νέα αξιολόγηση τον Σεπτέμβριο:
1 Δίνει περιθώριο στην κυβέρνηση να αποφασίσει τον Αύγουστο και να υλοποιήσει έως τον Δεκέμβριο κλείσιμο ή ιδιωτικοποίηση των ΕΛΒΟ, ΕΑΣ και ΛΑΡΚΟ, αφού βεβαίως θα έχουν προηγηθεί μεγάλες απολύσεις προσωπικού και περιορισμός εγκαταστάσεων και λοιπών λειτουργικών εξόδων. Σημειωτέον ότι η τρόικα περιλαμβάνει την υπόθεση των βιομηχανιών αυτών στις μεγάλες «καθυστερήσεις» των κυβερνητικών υποχρεώσεων.
2 Ζητάει επιπλέον 12.500 ονόματα δημοσίων υπαλλήλων που θα τεθούν σε καθεστώς «κινητικότητας», αυξάνοντας τους εφιάλτες της κυβέρνησης εξαιτίας του νέου κύματος δυσαρέσκειας.
3 Απαιτεί κατεπείγουσα νομοθετική πράξη αναθεώρησης του Κώδικα περί Δικηγόρων (Ν. 3026/1954), με στόχο την απελευθέρωση του επαγγέλματος. Άλλο ένα κοινωνικό μέτωπο ανοίγει, με ένταση που θα εξαρτηθεί από το περιεχόμενο της νομοθετικής πράξης.
4 Η κυβέρνηση πρέπει να επιβεβαιώσει τις ανεξόφλητες οφειλές φορέων της Γενικής Κυβέρνησης στις υπό ιδιωτικοποίηση ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και να αποπληρώσει όλες τις μη αμφισβητούμενες οφειλές εντός του Αυγούστου, ωστε οι αγοραστές να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα παραλαμβάνοντας τις εταιρείες ύδρευσης.
«Μεταρρυθμίσεις»
Όμως η κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου και Στουρνάρα δεν έχει μπροστά της μόνο τα μακροοικονομικά προβλήματα, τις απολύσεις και όλα τα άλλα αδιέξοδα που έχουν σωρευτεί πάνω στα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια. Όπως δεν παύουν να τονίζουν σε κάθε ευκαιρία οι δανειστές, η προτεραιότητα – δεδομένων και των αδιεξόδων σε όλα τα επίπεδα – πρέπει να δοθεί στις «μεταρρυθμίσεις».
Για τον λόγο αυτόν, εκτός από τη δραστική μείωση – έως διάλυση – του κράτους, η οποία πλέον θα προχωρά με Προεδρικά Διατάγματα και δίχως καν τον έλεγχο της Βουλής, συνταρακτικά αναμένονται και όσα θα ακολουθήσουν για τους εργαζομένους και τους συνταξιούχους στον ιδιωτικό τομέα. Οι οποίοι υποτίθεται ότι θα «επωφελούνταν» από τη διάλυση του κακού και σπάταλου κράτους και τις απολύσεις στο Δημόσιο.
1 Ήδη το ΔΝΤ ζητάει νέα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών προς τα καταρρέοντα ασφαλιστικά ταμεία. Δεδομένου ότι από το 2015 αναμένεται ως μόνη εγγυημένη η «εθνική σύνταξη» των 360 ευρώ και ότι τα διαλυμένα ταμεία θα πρέπει να καλύπτουν κάθε παραπάνω απόδοση, το μέλλον των συνταξιούχων αναμένεται, απλώς, μαύρο. Νέες περικοπές στις ήδη κουτσουρεμένες συντάξεις θα πρέπει να αναμένονται αμέσως μετά τις ευρωεκλογές.
2 Η απελπισία, ο αυταρχισμός και η αναλγησία τής, κατά τα άλλα, «επιτυχημένης» κυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου και Στουρνάρα αποτυπώνεται ευκρινέστατα στην πρόβλεψη του νέου Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών που ψηφίστηκε στη Βουλή για αυτόματη κατάσχεση ακινήτων, μισθών, καταθέσεων και άλλων περιουσιακών στοιχείων για χρέη προς την εφορία άνω των 1.000 ευρώ (!) μετά την παρέλευση 30 ημερών (!!) αφότου καταστούν ληξιπρόθεσμα, χωρίς καν δικαστική απόφαση (!!!).
3 Εξαιρετικά αποκαλυπτική όμως της γενικότερης «φιλοσοφίας» της κυβέρνησης είναι και η πρόβλεψη, στην ίδια διάταξη, για προστασία των κατόχων «μαύρου χρήματος» και των καρχαριών της φοροδιαφυγής, με τη μη διάκριση μεταξύ πλουσίων και αδύναμων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, αλλά και με τη μείωση των προστίμων για πλαστά ή εικονικά τιμολόγια από 50% έως 75%.
4 Σε πρώτο πλάνο παραμένει το ζήτημα των «κόκκινων» (μη εξυπηρετούμενων) δανείων, για τα οποία ακονίζουν τα δόντια τους οι γύπες των κερδοσκοπικών κεφαλαίων την ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να μεταθέσει χρονικά την απελευθέρωση των κατασχέσεων ακινήτων, τόσο για να σώσει ό,τι μπορεί από τα δικαιώματα των τραπεζών όσο και για να αποφύγει, για μερικούς μήνες, έως τις επόμενες εκλογές, το βαρύτατο εκλογικό κόστος από μια τέτοια εξέλιξη.
Ατζέντα καταστροφής
Όλα αυτά – και άλλα πολλά, ων ουκ έστιν αριθμός – αποτελούν μιαν ατζέντα που οδηγεί την κυβέρνηση στην πολιτική καταστροφή και τη χώρα ακόμη βαθύτερα στον βάλτο της οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης. Υποτίθεται όμως ότι οι μεταρρυθμιστές της συμφοράς, οι οποίοι αναλαμβάνουν το βαρύ έργο της διάλυσης, περιμένουν να ανταμειφθούν για τις καλές υπηρεσίες τους από τη «μεγαλόθυμη» Γερμανία μετά τις εκλογές της.
Υποτίθεται, λοιπόν, ότι ένα μεγάλο κούρεμα χρέους, σε συνδυασμό με την επίτευξη του «πρωτογενούς πλεονάσματος», θα σηματοδοτήσουν την απαρχή της ανάκαμψης και της εξόδου από την κρίση.
Δυστυχώς η κυβερνητική τριανδρία φαίνεται να είναι η μόνη που το πιστεύει – αν βεβαίως το πιστεύει και αυτή… Από πουθενά δεν προκύπτει αλλαγή της γερμανικής πολιτικής, ούτε καν σε ενδεχόμενο «μεγάλης συγκυβέρνησης» μεταξύ χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλδημοκρατών. Συνεπώς το μέλλον της Ελλάδας προδιαγράφεται για πολύ καιρό σκοτεινό. Άλλωστε ο περίφημος «πάτος», από τον οποίο θα αρχίσει, σύμφωνα με τον Ράιχενμπαχ, η ανάκαμψη, έχει άγνωστο ακόμη βάθος.
Με δεδομένες λοιπόν τις απαιτήσεις Γερμανίας και ΔΝΤ, αλλά και τη διακαή επιθυμία των ΗΠΑ να προχωρήσουν άνευ αντιστάσεων σε ρυθμίσεις στην περιοχή μας, που κυριολεκτικά βράζει και απειλεί με γεωπολιτικά δράματα, η παρούσα κυβέρνηση είναι ίσως για όλους μια μοναδική ευκαιρία όχι μόνο για άσκηση πιέσεων, αλλά και για διευθετήσεις που πριν από λίγο καιρό θα έμοιαζαν αδιανόητες.
Έτσι, άλλωστε, δεν συμβαίνει πάντα με τις αποικίες;
Topontiki