Δεν είναι όλα τα μέλη του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ κατά του κουρέματος του ελληνικού χρέους, αρκεί αυτό να αφορά μόνο τα διακρατικά δάνεια και όχι το χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ με τα ειδικά ομόλογα με τα οποία έχουν αντικατασταθεί τα αγορασμένα από τις κεντρικές τράπεζες παλιά κρατικά ομόλογα.
Προς το παρόν όμως, κανείς μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου δεν πρόκειται να διατυπώσει επίσημη άποψη επ΄ αυτού. Οι γερμανικές εκλογές στις 22 Σεπτεμβρίου δεν θα πρέπει να διαταραχθούν από το τι θα γίνει με το ελληνικό χρέος. Για τον λόγο αυτό άλλωστε όλες οι σχετικές συζητήσεις στην ΕΚΤ αποφεύγουν οποιαδήποτε επίσημη αναφορά πέραν των ήδη ανειλημμένων αποφάσεων και έτσι θα παραμείνουν μέχρι τα τέλη του Σεπτέμβρη.
Άλλωστε όπως αναφέρουν σε ανεπίσημες κουβέντες μέλη του ΕΣ της ΕΚΤ, είναι θέμα των κυβερνήσεων το να αποδεχθούν την ανάληψη ζημιών από την ΕΚΤ τις οποίες στην συνέχεια θα πρέπει οι ίδιες να καλύψουν υπό τις παρούσες συνθήκες λειτουργίας της τράπεζας… Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τα διακρατικά δάνεια του πρώτου μνημονίου προς την Ελλάδα.
Αυτά μπορούν με απόφαση των κυβερνήσεων και των κοινοβουλίων τους να “κουρευτούν” ή όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές μέχρι σήμερα να αναδιαρθρωθούν ως προς τον ορίζοντα αποπληρωμής και το κόστος εξυπηρέτησης που είναι ένας άλλος έμμεσος τρόπος “κουρέματος”.
Όλα αυτά βέβαια δεν θα αφορούν τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες και τα οποία θα πρέπει να αποπληρωθούν στο 100% της ονομαστικής τους αξίας. Βέβαια στο σημείο αυτό είναι ανοικτή η συζήτηση για μία χωρίς ζημία ανακύκλωση των ομολόγων αυτών που παραμένει όμως προς συζήτηση… Όμως οι συζητήσεις κατ΄ αρχάς για το ελληνικό χρέος δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα. Αφορούν πρώτα απ΄ όλα την ΕΚΤ και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Ο λόγος είναι απλός.
Το χρονικό διάστημα που θα αρχίσει επίσημα η συζήτηση για το πως θα διασφαλισθεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους συμπίπτει με την δρομολόγηση του νέου καθοριστικού κύκλου διασφάλισης της βιωσιμότητας του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος με τα stress test.
Των οποίων τα αποτελέσματα θα διαμορφώσουν το εύρος και τον τρόπο ανακεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών με την αποκλειστική ή βοηθητική συμβολή του ESM. Και στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή το τελευταίο που μπορεί να επιτρέψει η ΕΚΤ και οι ευρωκυβερνήσεις είναι άλλη μια γενικευμένη κρίση στο ευρωσύστημα με αφορμή την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ή το δρομολόγηση της εξόδου μιας οικονομίας από το ευρώ…
Άλλωστε το ΔΝΤ που έχει ήδη αρχίσει να συσσωρεύει τα μέσα πίεσης που διαθέτει απέναντι στην Ε.Ε. με αφορμή το ελληνικό (και όχι μόνο) χρέος, “βλέπει” την άνοιξη του 2014 ως την στιγμή κορύφωσης της πίεσης για να υποχρεώσει την Ευρωζώνη “να αναλάβει τις υποχρεώσεις της”…
Εξ ου και η βεβαιότητα της κας Λαγκάρντ ότι η Ευρωζώνη θα κάνει ό,τι έχει δεσμευθεί να κάνει στην ώρα της… Η αλήθεια βέβαια είναι όπως είχε επισημάνει το “Κεφάλαιο” και το “Capital.gr” ότι ήδη μία ειδική επιτροπή της Κομισιόν δουλεύει εντατικά προκειμένου, πριν την άνοιξη του 2014, να έχει έτοιμες τις εναλλακτικές προτάσεις για το πως το Eurogroup θα μπορέσει να εμφανισθεί συνεπές απέναντι στις δεσμεύσεις που έχει δώσει προς το ΔΝΤ τον Νοέμβριο του 2012, ότι δηλαδή θα κάνει ό,τι χρειασθεί για να διασφαλίσει την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Με προϋπόθεση βέβαια την εξασφάλιση πρωτογενούς πλεονάσματος από την ελληνική κυβέρνηση για τον Προϋπολογισμό του 2013. (Και τι θα συμβεί δηλαδή αν αντί για πλεόνασμα 0,1% του ΑΕΠ το ελληνικό δημόσιο βρεθεί με πρωτογενές έλλειμμα 0,1% του ΑΕΠ; Θα διακοπεί η χρηματοδότηση και θα μπει σε άμεσο κίνδυνο η αποπληρωμή περισσότερων από 100 δισ. ευρώ προς τις χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ και η σταθερότητα του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος;)…
Του Γιάννη Αγγέλη από capital
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.