Η καθημερινή συζήτηση για τη ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας πρόσφατα έχει εμπλουτιστεί από την απαίτηση της τρόικας να μειωθούν δραματικά τα παρεχόμενα δάνεια και στο ίδιο πλαίσιο οι επιτηρητές της ελληνικής οικονομίας απαιτούν την απαλλαγή των ελληνικών τραπεζών από τα δάνεια, τα οποία καλούνται να πουλήσουν ακόμη και στο 20% της ονομαστικής τους αξίας.
Αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά στην ενδιαφέρουσα άποψη του αναλυτή Christopher Thompson για το είδος και το μέγεθος του προβλήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που δημοσιεύθηκε στους «Financial Times», όπως μεταφράστηκε από την έγκυρη ελληνική ιστοσελίδα eyro2day.gr:
«Οι μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης θα πρέπει να περικόψουν ενεργητικά ύψους 661 δισ. ευρώ και να παραγάγουν 47 δισ. ευρώ σε φρέσκα κεφάλαια τα επόμενα πέντε χρόνια, ώστε να ευθυγραμμιστούν με τις επικείμενες ρυθμίσεις, οι οποίες έχουν στόχο να μειώσουν τις πιθανότητες να χρειαστεί να πληρώσουν κι άλλο πακέτο διάσωσης οι φορολογούμενοι.
Τα στοιχεία εντάσσονται σε ανάλυση της βρετανικής Royal Bank of Scotland – που ξεχωρίζει την Deutsche Bank, την Crédit Agricole και την Barclays ως τις τράπεζες που χρειάζονται περισσότερο φρέσκα κεφάλαια -, η οποία υπογραμμίζει ότι έπειτα από πέντε χρόνια κρίση οι ευρωπαϊκές τράπεζες παραμένουν “πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν”.
Συνολικά, ο τραπεζικός κλάδος θα πρέπει να ξεφορτωθεί ενεργητικό 3,4 τρισ.ευρώ έως το 2018 για να συμμορφωθεί με τις ρυθμίσεις της Βασιλείας ΙΙΙ περί επάρκειας κεφαλαίων και μόχλευσης, σύμφωνα με την RBS. Το βάρος είναι πολύ μεγαλύτερο για τις μικρότερες τράπεζες, που πρέπει να ξεφορτωθούν 2,6 τρισ. ευρώ από τους ισολογισμούς τους, γεγονός που εγείρει φόβους ότι θα προκληθεί κάθετη μείωση στον δανεισμό προς τις μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις.
“Υπάρχει υπερβολικά πολύ χρέος σε όλες τις οικονομίες της Ευρώπης και αυτό αποδεικνύεται στους ισολογισμούς των τραπεζών” σχολιάζει ο James Chappell, αναλυτής της τράπεζας Berenberg. “Το μείζον ζήτημα είναι ότι οι τράπεζες εξακολουθούν να μην έχουν αρκετά κεφάλαια ώστε να διαγράψουν αυτά τα δάνεια”.
Οι τράπεζες της ευρωζώνης έχουν ήδη συρρικνώσει τους ισολογισμούς τους κατά 2,9 τρισ. ευρώ από τον Μάιο του 2012 – μέσω μειώσεων των χορηγήσεων, με επαναγορές, παράγωγα συμβόλαια, καθώς και μέσω πωλήσεων δευτερευουσών δραστηριοτήτων -, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η Deutsche Bank πρόσφατα ανακοίνωσε ότι θα προσπαθήσει να μειώσει τα ενεργητικά της περίπου κατά το ένα πέμπτο μέσα σε δυόμισι χρόνια. Η Barclays, που ανακοίνωσε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου 5,8 δισ. στερλινών τον περασμένο μήνα, είπε ότι θέλει να συρρικνώσει τον ισολογισμό της κατά 65-80 δισ. στερλίνες.
Τα ενεργητικά του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα αξίζουν 32 τρισ. ευρώ, δηλαδή έχουν μέγεθος υπερτριπλάσιο από το ΑΕΠ της ευρωζώνης. Ωστόσο, η Bridget Gandy της Fitch τονίζει ότι η ίδια η επικέντρωση των ρυθμιστικών αρχών στο μέγεθος και στη μόχλευση, στα δάνεια δηλαδή των τραπεζών, είναι εσφαλμένη.
“Αν οι τράπεζες υποχρεώνονται να χρησιμοποιήσουν συντελεστή μόχλευσης, τότε ο μόνος τρόπος που έχουν για να γίνουν πιο κερδοφόρες είναι να αναλάβουν περισσότερους κινδύνους στα ενεργητικά που κατέχουν” σχολιάζει. “Πρέπει να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στην κεφαλαιακή κάλυψη των ριψοκίνδυνων ενεργητικών και στη μόχλευση, ο κίνδυνος δεν είναι το μέγεθος”.
Η τραπεζική απομόχλευση έχει ήδη προκαλέσει αρνητικό ρεκόρ στις εκδόσεις ομολόγων από τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Η πτώση αντικατοπτρίζει επίσης τον αυξημένο κίνδυνο “υποχρεωτικής συμμετοχής” των πιστωτών αν καταρρεύσει μια τράπεζα, μετά τη μεταρρύθμιση που επέβαλε η Ευρώπη για να προστατευθούν οι φορολογούμενοι, στον τρόπο με τον οποίο θα σώζονται οι τράπεζες σε περίπτωση χρεοστασίου.
Επίσης, ενώ τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν κάνει καιπρόωρεςαποπληρωμές των φθηνών δανείων που έλαβαν από την ΕΚΤ, στο πλαίσιο των μηχανισμών μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης για να καταπολεμηθεί η κρίση, οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις, ειδικά σε χώρες όπως η Ισπανία, διαμαρτύρονται ότι δεν έχουν πρόσβαση σε τραπεζικά δάνεια.
Σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη ύφεση, οι επικριτές φοβούνται ότι οι τράπεζες επικεντρώνονται περισσότερο στην απομόχλευση, παρά στην αύξηση του δανεισμού, γεγονός που θα πλήξει την όποια προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης».
topontiki
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.