Το bail-in προβλέπεται από μία πρόταση για ευρωπαϊκή τραπεζική οδηγία που ισχύει από 6.6.2012. Η οδηγία με στοιχεία COM(2012) 280 final 2012/0150 (COD) δίνει υπερεξουσίες στην Ευρωπαική επιτροπή για την αναδιάρθρωση τραπεζών ή ομίλων υπό κατάρρευση.
Διαβάζοντας ό,τι προβλέπεται σ’ αυτήν, βλέπουμε αναλυτικά ό,τι κάνει ως σήμερα, χωρίς να το αιτιολογεί, η Τράπεζα της Ελλάδος και η κυβέρνηση για το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Με δεδομένο ότι δεν έχει διαπιστωθεί επίσημα στην Ελλάδα κάποια χρεωκοπία τράπεζας δημιουργείται αυθόρμητα η απορία γιατί εφαρμόζονται στις Ελληνικές τράπεζες τα μέτρα που περιγράφονται.
Η απάντηση βρίσκεται κυνικά στην σελίδα 6: Ισορροπία μεταξύ της προβλεψιμότητας για τους επενδυτές και της διακριτικής ευχέρειας για τις αρχές “Προκειμένου να διασφαλιστούν τα υφιστάμενα δικαιώματα ιδιοκτησίας, μια τράπεζα θα πρέπει να τίθεται υπό εξυγίανση σε ένα σημείο πολύ κοντινό με την κατάσταση αφερεγγυότητας, δηλ. όταν είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.”
Eπίσης εντύπωση πρέπει να κάνει η “διαβολική” σύμπτωση η οδηγία αυτή να χρονολογείται από 6.6.2012, δηλαδή λίγο πριν την επανάληψη των εκλογών στην Ελλάδα. Ισως κάποιοι να ήθελαν να προλάβουν ένα δυσμενές αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα;
Η επανάληψη της αναφοράς του θέματος στον τύπο τον τελευταίο καιρό ίσως να προμηνύει κάτι για τον χρόνο μετά τις γερμανικές εκλογές.
Σ’ ένα πολύ εύστοχο σχόλιο κάποιου ξένου blog (The Slog) αναφέρεται σχετικά ότι οι Ισπανικές τράπεζες έχουν μεγάλη έκθεση στο δημόσιο χρέος της Πορτογαλίας και οι γαλλικές τράπεζες έχουν αντίστοιχα μεγάλη έκθεση στο δημόσιο χρέος της Ιταλίας.
Υπάρχει λοιπόν διάχυτος ο φόβος ότι, αν επαναληφθεί το “μοναδικό” psi της Ελλάδας και γίνει κάτι αντίστοιχο για την Πορτογαλία ή την Ιταλία, θα έχουμε επανάληψη της καταστροφής της Κύπρου για την Ισπανία ή την Γαλλία, με αντίστοιχα οδυνηρό τρόπο. Στο άρθρο 34 της οδηγίας περιγράφεται το εργαλείο του μεταβατικού ιδρύματος.
Κατά περίεργο τρόπο εφαρμόστηκε στην Ελλάδα για πρώτη φορά με την περίπτωση της PROTON BANK και την διάσπαση της σε καλή και κακή τράπεζα. Αυτό όμως έγινε πριν να συνταχθεί ή ψηφισθεί το σχέδιο της τραπεζικής οδηγίας. Ενόραση ή τηλεπάθεια;
Aυτό μόνο ο τότε υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Παπαδήμου μπορεί να το απαντήσει, που ψήφισε νόμο σε ένα Σαββατοκύριακο με παρόμοιο περιεχόμενο.(Μόνος του;) Στο άρθρο 36 περιγράφεται το εργαλείο διαχωρισμού περιουσιακών στοιχείων, που εφαρμόστηκε στις Συνεταιριστικές τράπεζες Λαμίας, Αχαϊκής και Λέσβου.
Πάλι το μέτρο προηγήθηκε κατά περίεργο τρόπο από το σχέδιο της οδηγίας.
Στο άρθρο 38 περιγράφεται το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα (bail in) πολύ πριν εφαρμοσθεί στην Κύπρο. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 38 υπάρχει και μία πρόβλεψη που θα μπορούσε στο μέλλον να εφαρμοσθεί στην περίπτωση κάποιας μεγάλης γερμανικής τράπεζας ή ιταλικής και να προστατεύσει την Γερμανία από κατάρρευση Απόσπασμα από δημοσίευμα του Reuters: ** Όταν οι αρχές εξυγίανσης εφαρμόζουν το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα, μπορούν να εξαιρούν από την εφαρμογή των εξουσιών απομείωσης και μετατροπής τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από παράγωγα που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 2 στοιχείο δ), εάν η εξαίρεση αυτή είναι αναγκαία ή ενδεδειγμένη προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που καθορίζονται στο άρθρο 26 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β)** Στο άρθρο 60 προβλέπεται πάλι “προφητικά” η πώληση των κυπριακών τραπεζών που βρίσκονται στην Ελλάδα στο πλαίσιο προβλέπόμενου σχεδίου διάσωσης.
Ενδεχομένως να προδιαγράφεται μελλοντικά και η τύχη περιουσιακών στοιχείων Ελληνικών τραπεζών σε άλλες χώρες; To μέλλον θα δείξει…
Το άρθρο 65 περιλαμβάνει υποχρεώσεις έναντι των μετόχων των υπό διάσωση τραπεζών που δεν εφαρμόστηκαν σε καμμία περίπτωση (ΑΓΡΟΤΙΚΗ, PROTON BANK, ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ, ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ, MARFIN): *** α) Σε περίπτωση που οι αρχές εξυγίανσης μεταβιβάζουν μόνον μέρη των δικαιωμάτων, περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων του ιδρύματος, οι μέτοχοι και οι πιστωτές των οποίων οι απαιτήσεις δεν έχουν μεταβιβαστεί, λαμβάνουν κατά την εξόφληση των απαιτήσεών τους τουλάχιστον όσα θα είχαν λάβει εάν το ίδρυμα είχε εκκαθαριστεί υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας αμέσως πριν από τη μεταβίβαση, και β) σε περίπτωση που οι αρχές εξυγίανσης εφαρμόζουν το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα, οι μέτοχοι και οι πιστωτές των οποίων οι απαιτήσεις έχουν απομειωθεί ή μετατραπεί σε μετοχικό κεφάλαιο, λαμβάνουν κατά την εξόφληση των απαιτήσεών τους τουλάχιστον όσα θα είχαν λάβει εάν το ίδρυμα είχε εκκαθαριστεί υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας αμέσως πριν από την απομείωση ή τη μετατροπή.***
Δεν γνωρίζουν οι αρμόδιες αρχές διάσωσης την νομική τους υποχρέωση; Oι μέτοχοι την γνωρίζουν; Γιατί δεν τους ενημερώνουν άραγε τα διαπλεκόμενα με τις τράπεζες Ελληνικά ΜΜΕ;
Στο άρθρο 75 παράγραφος 5 προβλέπονται και κάποιοι όροι δημοσιότητας για τους μετόχους που δεν τηρήθηκαν: ***5. Η αρχή εξυγίανσης μεριμνά ώστε να αποστέλλονται στους γνωστούς μετόχους και πιστωτές του ιδρύματος υπό εξυγίανση τα έγγραφα που τεκμηριώνουν τις πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 4.”***
Τυχαία η παράλειψη ή λυπήθηκαν τα γραμματόσημα;
To άρθρο 76 εξηγεί την απροθυμία της Tράπεζας της Ελλάδος να αναφέρει ειδικότερα στοιχεία ελέγχων τύπου BLACK ROCK με επίκληση της προβλεπόμενης υποχρέωσης επαγγελματικού απορρήτου.
Με μία όμως σημαντική υποσημείωση της παραγράφου 4 του ίδιου άρθρου: ***4.Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται υπό την επιφύλαξη των υποθέσεων που εμπίπτουν στο ποινικό δίκαιο.***
Δεν συντρέχει τέτοια περίπτωση για την PROTONBANK και την παλιά FBB;
Στο άρθρο 78 προβλέπεται το δικαίωμα δικαστικού ελέγχου των ενεργειών εξυγίανσης, που περιορίζεται σημαντικά με ορισμένες εξαιρέσεις. Η σπουδαιότερη όμως για την Ελλάδα δυνατότητα δικαστικού ελέγχου προβλέπεται στην παράγραφο γ για την επάρκεια χορηγηθείσας αποζημίωσης.
Επίσης για καταχρηστικές αποφάσεις ή ενέργειες των αρχών εξυγίανσης προβλέπεται η δυνατότητα αποζημίωσης για προκληθείσες ζημίες. ‘Εχει άραγε την δυνατότητα η Τράπεζα της Ελλάδος να αποζημιώσει όλους τους μετόχους των τραπεζών για τις ζημίες που υπέστησαν από τον πλημμελή έλεγχο της προς τις τράπεζες;
Τέλος στο άρθρο 103 προβλέπεται ότι δίνεται στην Ευρωπαική επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση για αόριστη διάρκεια, αρκεί να μην ανακληθούν από το Ευρωκοινοβούλιο ή το Συμβούλιο μεταγενέστερα. Οι ανακλήσεις όμως θα ισχύουν για το μέλλον (;) από την δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαικής ‘Ενωσης.
Μας μάρανε η τυπικότητα στις ανακλήσεις εξουσιών!
Προσέξτε την λεπτομέρεια: Σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 103 , αν το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο δεν διατύπωσαν αντιρρήσεις μέσα σε δύο μήνες από την κοινοποίηση πράξεων ή αν αποφάσισαν αμφότερα να μην εγείρουν αντιρρήσεις το αργότερο σε 4 μήνες, οι οποιεσδήποτε πράξεις ισχύουν…
Στην Ευρωπαική ‘Ενωση αν θέλεις να κάνεις κάτι στην ζούλα το αποφασίζεις παραμονές θερινών διακοπών και φροντίζεις να μην το πάρουν είδηση οι Ευρωβουλευτές ή τα μέσα ενημέρωσης… Καταλάβατε τώρα γιατί το σχέδιο αυτής της οδηγίας δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2012 και γιατί δεν το ξέρατε ως σήμερα; Αντιληφθήκατε από που κόπιαρε την μέθοδο των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου η συγκυβέρνηση της Ελλάδος;
Αυτό να το θυμηθείτε όταν θα ψηφίσετε στις Ευρωεκλογές το 2014 τους χάνους, που συνήθως στέλνετε στο Ευρωκοινοβούλιο…
Μέχρι τότε να εύχεστε να μην γίνει καμία στραβή και σας κουρέψουν τις καταθέσεις σας με χρήση της οδηγίας που σας παρουσίασα.
Τώρα ξέρετε… ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΑ ΛΕΦΤΑ Ή ΜΕ ΙΔΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ: TO ΙΔΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.
Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΠΟΥ ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ.
Η ΔΙΚΙΑ ΣΑΣ ΤΣΕΠΗ…
greece-report
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.