Αν αυτό είναι το πρότυπο που έχει στο μυαλό του το οικονομικό επιτελείο της Ελλάδας και της τρόικα, τότε έπρεπε να έχουμε αντιδράσει από… χθες! Συντρίμμια και χαλάσματα άφησε πίσω του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το οποίο ανέλαβε να ανοικοδομήσει τη Γουατεμάλα το 1984.
Τι κι αν η χώρα έχει να επιδείξει εξαιρετικά καλούς οικονομικούς δείκτες, 1 στα 2 παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν από την πείνα και τον υποσιτισμό. Τα τελευταία εφτά χρόνια η χώρα εμφανίζει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη που θα ζήλευαν πολλά ανεπτυγμένα κράτη, όμως, την ίδια στιγμή, τα παθήματα πρέπει για να γίνονται μαθήματα.
Το παράδειγμα της Γουατεμάλας, θα έπρεπε να γίνει μάθημα για την Ελλάδα που σύρθηκε παρά τη θέληση της σε μία εγχείρηση χωρίς αναισθητικό. Αποκαλυπτικότατο για το μέγεθος της καταστροφής των επιλογών του ΔΝΤ είναι το ντοκιμαντέρ του Εξάντα. Ο φακός του αποτυπώνει τις συγκλονιστικές αντιφάσεις που παρουσιάζει η χώρα από την προσφυγή της στο ΔΝΤ και μετά, όταν, δηλαδή τα υπέροχα οικονομικά στοιχεία δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ζωή. Αν παρατηρήσει προσεχτικά την πορεία της οικονομίας της Γουατεμάλας θα εντοπίσει πολλά κοινά στοιχεία στην Ελλάδα.
Μόνο που στην Ελλάδα οι «μεταρρυθμίσεις» έγιναν πιο γρήγορα και πιο σκληρά: Μέσα σε σκάνδαλα διαφθοράς για τα οποία ποτέ κανείς δεν τιμωρήθηκε, οι κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιήθηκαν, οι φυσικοί πόροι πουλήθηκαν σε ξένες πολυεθνικές, το κράτος συρρικνώθηκε, οι μισθοί και τα εργασιακά δικαιώματα περικόπηκαν.
Κι αυτά είναι μόνο μερικά κομμάτια της εικόνας μίας χώρας σε ευημερία με πολίτες σε απόλυτη εξαθλίωση. «Η Γουατεμάλα παρουσιάζει ένα ιστορικό συμμόρφωσης πολύ σημαντικό», δηλώνει περιχαρής στην κάμερα εκπρόσωπος του ΔΝΤ στη χώρα. Μόνο που παρά την μεγάλη παραγωγή πλούτου και εσόδων στη χώρα τα 7 από τα 14 εκατομμύρια κατοίκων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Το χρήμα και τον πλούτο στη χώρα το διαχειρίζονται 10-20 οικογένειες. Οι κάτοικοι υποσιτίζονται και τα παιδιά μεγαλώνουν αγράμματα. Το “success story” του ΔΝΤ στη Γουατεμάλα στηρίζεται στην επιβολή ενός συστήματος διαβίωσης για όλους τους πολίτες. Όταν οι πολίτες έχουν ως μοναδικό στόχο να επιβιώσουν.
Ούτε να μορφωθούν, ούτε να προοδεύσουν. Απλά να επιβιώσουν. Οπότε κανείς τους δεν έχει φωνή να αρθρώσει κατά του κράτους και όσα τους οφείλει. Το πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από το 2010, θα έχει τουλάχιστον 30 χρονιά εφαρμογή.
Η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και τον πολιτισμό θα είναι η αφορμή και το μοντέλο να υποδουλώσει και άλλα κράτη στην νεα μορφή «πολιτισμού». Άλλη χώρα, ίδια συνταγή.
Ο άνθρωπος που άφησε πίσω του συντρίμμια στην Εμπορική Τράπεζα, ανέλαβε την θέση του τσάρου της οικονομίας για να αφήσει και τη χώρα συντετριμμένη. Μπορεί κάποιοι να υποστηρίζουν οτι η Ελλάδα δεν είναι Γουατεμάλα. Ότι μετά από 5 χρόνια ύφεσης έχουμε αρχίσει να βλέπουμε τα πρώτα σημάδια βελτίωσης…
Μόνο που αυτός ο άνθρωπος θα έπρεπε να είναι αφελής για να μην αντιληφθεί ότι η εικόνα της πραγματικής οικονομίας, δεν αποτυπώνεται σε κανένα μακροοικονομικό στοιχείο. Ακόμη και αν τα δημοσιονομικά στοιχεία βελτιωθούν η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να περιμένει πολλά χρόνια για να συνέλθει.
Για αυτό όσο ακόμη είναι νωρίς, πρέπει η χώρα να αποτάξει την «κατοχή» του μνημονίου. Όσο ακόμη υπάρχουν σκεπτόμενοι άνθρωποι που έχουν ακόμη τις δυνάμεις να αντιδράσουν. Όσο ακόμη υπάρχουν παιδιά που θα μπορέσουν να σωθούν από τον υποσιτισμό και τον αναλφαβητισμό.
{youtube}l-TrrlSs3ZI{/youtube}
Danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.