Το Τρίγωνο των Βερμούδων: θαλασσοδάνεια – τράπεζες – κόμματα

του Άγγελου Αγγελίδη

 

Αναζήτησα στο wikipedia τον ακριβή ορισμό της λέξης “θαλασσοδάνεια”. Ομολογώ πως όταν την πληκτρολογούσα πίστευα ότι δεν θα υπάρχει ετυμολογία. Κι όμως. Η τεχνολογία με διέψευσε ακόμη μία φορά.

 

 

“θαλασσοδάνειο < θάλασσα + δάνειο (από την κακή συμπεριφορά ορισμένων εφοπλιστών να δανείζονται και να χρησιμοποιούν μικρό, μόνο, μέρος των χρημάτων για την αγορά πλοίων τα οποία παροπλίζονταν ή ναυαγούσαν με αποτέλεσμα να μην επιστρέφουν τα χρήματα στον δανειοδότη)”, ανέφερε το wikipedia. Και νομίζω ορθά. Τα θαλασσοδάνεια δίνονταν -κυρίως- από τις κρατικές τράπεζες σε επιχειρήσεις, βιομηχανίες και εφοπλιστές που ήταν αρεστοί στην εκάστοτε εξουσία. Μόνο που τα χρήματα κατέληγαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς της Ελβετίας, σε εξοχικά στη Μύκονο, σε βίλες, σε πολυτελή αυτοκίνητα, σε αστακούς… Φυσικά, ουδέποτε επιστρέφονταν και το “μάρμαρο” πλήρωνε το γνωστό θύμα: ο ελληνικός λαός!

 

Ψάχνοντας λίγο παραπάνω στο ίντερνετ διαπίστωσα ότι η πρακτική των θαλασσοδάνειων ξεκίνησε περίπου τη δεκαετία του ’60. Πρωταγωνιστές ήταν πράγματι οι εφοπλιστές, οι οποίοι “άρμεγαν” τις κρατικές τράπεζες, χωρίς να επιστρέφουν ποτέ τα χρήματα. Μετά ήρθε η Χούντα, η οποία όχι μόνο συνέχισε το ίδιο μοτίβο, αλλά το επέκτεινε και σε άλλες επιχειρηματικές ομάδες, όπως τους βιομηχάνους. Η μεταπολίτευση ακολούθησε το ίδιο μονοπάτι. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν κατάφερε να φέρει την “αλλαγή” στα θαλασσοδάνεια. Αντίθετα, έβαλε μεγαλύτερο χέρι στα ταμεία των κρατικών τραπεζών… Και κάπως έτσι, η κατάσταση διαιωνιζόταν.

 

θαλασσοδάνεια και επιχειρήσεις

 

Και κάποια στιγμή ήρθε η κρίση. Οι τράπεζες στέγνωσαν από ρευστό. Οι κρατικές τράπεζες πουλήθηκαν – μοσχοπουλήθηκαν – ξεπουλήθηκαν στις ιδιωτικές, οι οποίες αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν έτσι. Η τρόικα είναι πολύ αυστηρή και σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας “Κεφάλαιο” που υπογράφουν οι Γιάννης Αγγέλης και Κωνσταντίνος Μαριόλης, το τοπίο στα θαλασσοδάνεια θα ξεκαθαρίσει μέχρι το τέλος του 2013.

 

Πως θα το πετύχουν; Θα υπάρξει ειδική διαδικασία για τα περίφημα “μη εξυπηρετούμενα δάνεια” (ένας sic όρος για τα θαλασσοδάνεια) των μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων. Όσες από αυτές δεν μπορούν πλέον να πληρώνουν τα δάνειά τους, απλά θα βάζουν… λουκέτο! Μάλιστα, η “τρύπα” στο ταμείο της τράπεζας δεν θα καλύπτεται από το Ταμείο Χρηματοδοτικής Σταθερότητας αλλά από το ίδιο το ίδρυμα! Στην περίπτωση που η επιχείρηση παρουσιάσει businessplan, τότε η τράπεζα θα προχωρά σε κεφαλαιοποίηση, αλλαγή ιδιοκτησίας και πώληση μετά τον εξορθολογισμό της. Διαφορετικά, θα μπαίνει σε καθεστώς εκκαθάρισης.

 

Kομματικός… δανεισμός

 

Τα παραπάνω θα ισχύσουν για τις μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις. Τι θα γίνει όμως με τις “τεράστιες” επιχειρήσεις που κάνουν για δεκαετίες “μπίζνες” στην χώρα; Δηλαδή, για τα πολιτικά κόμματα, τα οποία δανείζονταν απίστευτα ποσά από τις κρατικές -κυρίως- τράπεζες. Να θεωρήσω τυχαίο το γεγονός ότι οι διοικήσεις των συγκεκριμένων τραπεζών διορίζονταν από την εκάστοτε κυβέρνηση;

 

Λοιπόν, τι θα γίνει με τα κόμματα; Θα μπορούν να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις τους; Και με ποια χρήματα; Επομένως, οι τράπεζες θα βάλουν “λουκέτο” στα κόμματα, όπως με μεγάλη ευκολία θα κάνουν στις επιχειρήσεις; Και αν το κόμμα παρουσιάσει ένα πλάνο εξυπηρέτησης του δανεισμού, τότε η τράπεζα θα προχωρήσει σε αλλαγή της ηγεσίας του κόμματος; Δύσκολες απαντήσεις, γιατί κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί.

 

Τα κόμματα και οι τράπεζες θα έπρεπε να κινούνταν σε παράλληλους δρόμους. Δυστυχώς, όχι μόνο έχουν συναντηθεί αλλά κοινώς “έχουν μπλέξει τα μπούτια τους”. Μέχρι την κρίση, οι τράπεζες κάθονταν σούζα στις εντολές των κομμάτων. Πλέον, το σκηνικό έχει ανατραπεί και οι τράπεζες είναι αυτές που ορίζουν το παιχνίδι κάνοντας τα κόμματα να βλέπουν εφιάλτες.

 

Για την ιστορία, η ΝΔ φέρεται να έχει πάρει δάνεια ύψους 132 εκατομμυρίων ευρώ (106 εκατ. από την ΑΤΕ, 15 εκατ. από την Πειραιώς, 5 εκατ. από την Εθνική, 3 εκατ. από την Eurobank και 2 εκατ. από την Attica), το ΠΑΣΟΚ δάνεια 120 εκατ. ευρώ (92 εκατ. από την ΑΤΕ, 8 εκατ. από την Εθνική, 6 εκατ. από την Πειραιώς, 5 εκατ. από την Attica, 5 εκατ. από την Eurobank, 3 εκατ. από την Marfin), ο ΣΥΡΙΖΑ δάνεια 8 εκατ. ευρώ (σχεδόν όλο από την Εθνική) και το ΚΚΕ δάνεια 10 εκατ. ευρώ (7 εκατ. από την Εθνική, 2 εκατ. από την Marfin και 1 εκατ από την Attica).

 

Επίσης, να θυμίσω ότι στις αρχές Απριλίου 2013, ψηφίστηκε τροπολογία που απαλλάσσει από την ενδεχόμενη δίωξη για απιστία τα μέλη της διοίκησης τραπεζών που έδωσαν δάνεια σε πολιτικά κόμματα…

 

Προφανώς, κάπως έπρεπε να προστατευθούν και οι “υπάλληλοι” των κομμάτων που βρέθηκαν να διοικούν τράπεζες, οι οποίες χρηματοδοτούσαν τους σάπιους και αμαρτωλούς πολιτικούς σχηματισμούς…

 

Danioliptes.gr