CITIBANK – HSBC ΚΑΙ DEUTSCHE BANK – Πουλάνε 1 δισ. ευρώ ελληνικά δάνεια

Στα 1,18 τρις. Οι προβληματικές χορηγήσεις στην Ευρώπη.

 

Στο «σφυρί» ετοιμάζονται να βγάλουν τα χαρτοφυλάκια των δανείων που έχουν χορηγήσει σε ελληνικές επιχειρήσεις και νοικοκυριά, τρεις μεγάλες ξένες τράπεζες οι οποίες δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Citibank έχει κάνει ήδη το πρώτο βήμα, καθώς βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις για την πώληση ενός μεγάλου «πακέτου» δανείων, ύψους 400 εκατ. ευρώ περίπου.

 

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται η γερμανική Deutsche Bank και η βρετανική HSBC, που επίσης έχουν αξιόλογα «πακέτα» δανείων στη χώρα μας και επιχειρούν τώρα να απεγκλωβιστούν σταδιακά από την Ελλάδα.

 

Εκτιμάται ότι τα προσφερόμενα δανειακά χαρτοφυλάκια των τριών ξένων τραπεζών είναι της τάξεως του ενός δισ. ευρώ και διαθέτουν αυξημένες ενυπόθηκες καλύψεις. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη Citibank, η ποιότητα του δανειακού της χαρτοφυλακίου (στη στεγαστική πίστη κατά κύριο λόγο) θεωρείται καλή, δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν στην ελληνική αγορά.

 

Από την άλλη πλευρά, στο προσφερόμενο «πακέτο» της γερμανικής Deutsche, περιλαμβάνονται και δάνεια σε ελληνικές επιχειρήσεις, ορισμένα εκ των οποίον βρίσκονται στο «κόκκινο», όπως αναφέρουν οι διαθέσιμες πληροφορίες. Οι ίδιες πληροφορίες λένε ότι επιχειρησιακά δάνεια βρίσκονται και στο προς πώληση «πακέτο» της HSBC.

 

Σε κάθε περίπτωση, η πρόθεση των τριών ξένων τραπεζών να απεμπλακούν από τα ελληνικά δάνεια, πιστοποιεί ότι η κρίση έχει ακόμη δρόμο μπροστά της και πιθανότατα θα επιτείνει τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Για τα δάνεια πάντως της Citibank φαίνεται να υπάρχει ένα αρχικό ενδιαφέρον, τόσο από την Εθνική Τράπεζα όσο και από πλευράς ορισμένων ξένων funds. (Baupost, Fortress, Marathon).

 

Τα «κόκκινα» υπόλοιπα και ο πονοκέφαλος των Ελλήνων τραπεζιτών

 

Πέραν των ξένων τραπεζών και οι ελληνικές, επιχειρούν καιρό τώρα να «πακετάρουν» και να εκποιήσουν δάνεια. Σε αντίθεση όμως με τις ξένες, οι ελληνικές τράπεζες βγάζουν «στο σφυρί» τα προβληματικά δάνεια, από τα οποία προσπαθούν να πάρουν ό,τι μπορούν.

 

Υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή, επιδιώκεται να πουληθούν 4 στα 10 καταναλωτικά δάνεια και 3 στα 10 στεγαστικά. Ωστόσο, οι τιμές που προσφέρονται αφορούν μόλις το 5% της αξίας τους. Οι προσφορές αυτές γίνονται από κάθε είδους hedge funds που ψάχνουν να βρουν ευκαιρίες για μελλοντικά κέρδη.

 

Ανεξαρτήτως όλων αυτών, η υπόθεση των προβληματικών και μη εξυπηρετούμενων τραπεζικών δανείων έχει ευρύτερες διαστάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρόσφατη έκθεση της PwC, αναφέρει ότι στην τετραετία της δημοσιονομικής κρίσης «2008-2012» τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην Ευρώπη, υπερδιπλασιάστηκαν.

 

Συγκεκριμένα πήγαν από τα 514 δισ. ευρώ στα 1,187 τρισ. ευρώ. Στην ίδια έκθεση αναφέρονται ονομαστικά οι χώρες όπου σημειώθηκε η μεγαλύτερη αύξηση. Η Ελλάδα είναι μια από αυτές (με τα δάνεια αυτά να υπολογίζονται σε 65 δισ.), ενώ στην ίδια λίστα υπάρχουν επίσης η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Ιταλία.

 

Και κάπως έτσι δικαιολογείται το συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον των ξένων funds (και) για τα ελληνικά δανειακά χαρτοφυλάκια.

 

Το εντυπωσιακότερο; Τον τελευταίο καιρό, πέραν των αμερικανικών funds, τα οποία είναι τα πιο δραστήρια σε αυτόν τον τομέα, όπως έχει αποδείξει η προϊστορία, στην Αθήνα άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους και διαχειριστές από την Ανατολική Ασία! Εκπροσωπούν -σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times- sovereign wealth funds που κυκλοφορούν, εκτός της Ελλάδας και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

 

Ακόμα και στη… Γερμανία, της κ. Άγκελα Μέρκελ, όπου το συνολικό υπόλοιπο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αισίως, έφτασε στα 179 δισ. ευρώ. Προκειμένου να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, αρκεί να σημειωθεί ότι στην Ισπανία, που μαζί με τη χώρα μας, έχουν «χοντρό πρόβλημα», το αντίστοιχο ποσό υπολογίζεται σε 167 δισ. ευρώ. Δηλαδή, κάτι λιγότερο -αλλά λιγότερο- από το γερμανικό.

 

Το πρόβλημα με την Ισπανία και την Ελλάδα είναι, βασικά, ο υψηλός ρυθμός μεγέθυνσης του φαινομένου. Η Μαδρίτη, μόλις το 2011, μετρούσε 136 δισ. «προβληματικά» δάνεια και ένα χρόνο μετά τα είδε να αυξάνουν κατά 31 δισ. (!), ενώ στη χώρα μας υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν κατηγορίες καταναλωτικών δανείων (κυρίως από πιστωτικές κάρτες) όπου οι επισφάλειες «χτυπούν» από 50% έως 55%.

 

Στη δε πάλαι ποτέ ασφαλή στεγαστική πίστη, το αντίστοιχο ποσοστό προσεγγίζει πλέον το 30%.

Και ένας θεός ξέρει –κυριολεκτικά τι θα βγάλει η επόμενη έκθεση της Black Rock, η οποία θα παραδοθεί σε Τράπεζα της Ελλάδος και Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στα μέσα του μήνα.

Γι’ αυτό και έχει δοθεί εντολή από την ΤτΕ να διενεργούνται κυλιόμενα stress tests προκειμένου να αποφευχθεί το (πολύ μεγαλύτερο) κακό στο εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η διάρκεια τους, μάλιστα, εκτιμάται ότι θα είναι διετής, τουλάχιστον…

 

ΤΟ ΖΗΤΑΕΙ Η ΤΡΟΙΚΑ Νέα απομείωση της αξίας των ακινήτων.

 

Ως γνωστόν, ενός κακού μύρια έπονται. Οι τελευταίες πληροφορίες που φτάνουν από το στρατόπεδο της Τρόικας αναφέρουν ότι ζητούν από τις ελληνικές τράπεζες να προχωρήσουν σε νέα απομείωση της αξίας των ακινήτων που έχουν μπει ως εχέγγυο για την χορήγηση στεγαστικών δανείων. Αυτή τη φορά, το ποσοστό του haircut αναφέρεται ότι φτάνει στο 30%! Εννοείται ότι το ποσοστό προκαλεί αποπληξία στις τραπεζικές διοικήσεις.

 

Και αυτό γιατί ισοδυναμεί με ακόμα περισσότερα κεφάλαια τα οποία θα πρέπει να βρεθούν από τα πιστωτικά ιδρύματα, προκειμένου να κάνουν τις απαραίτητες καλύψεις των εγγυήσεων.

Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, αν συνυπολογισθεί κάτι ακόμα: οι ίδιες τράπεζες αναγκάσθηκαν και έκαναν ένα αντίστοιχο «κούρεμα» μόλις στις αρχές καλοκαιριού. Τότε που έμπαινε στην τελική της ευθεία η πρώτη ανακεφαλαιοποίηση του συστήματος. Ακολούθησαν αμέσως μετά οι γνωστές αυξήσεις κεφαλαίου, οι οποίες, ως γνωστόν, έγιναν με την ψυχή στο στόμα. Μια τράπεζα, μάλιστα, η Eurobank, πέρασε υπό τον απόλυτο έλεγχο του Ταμείου εξαιτίας της αδυναμίας να βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια.

 

Αυτόν τον κίνδυνο δεν αποκλείεται να διατρέξουν όλοι οι τραπεζικοί όμιλοι, ενόψει της δεύτερης ανακεφαλαιοποίησης, από τη στιγμή που οι επισφάλειες απειλούν να τεθούν εκτός ελέγχου. Το μόνο… παρήγορο αυτής της ιστορίας έχει να κάνει με το γεγονός ότι το πρόβλημα πλέον παίρνει πανευρωπαϊκές διαστάσεις.

 

deal