Στην Θεσσαλονίκη οι εργατοϋπάλληλοι της Coca-Cola απεργούν για τις 33 απολύσεις συναδέλφων τους που μάλλον θα διπλασιασθούν λόγω συρρίκνωσης του Ομίλου στην Ελλάδα.

 

Στην Ρουμανία ο πρωθυπουργός εγκαινίασε επένδυση 22 εκατ. ευρώ της Coca-Cola που γίνεται κέντρο εξαγωγών στην Ανατολική Ευρώπη.

 

Στη Βουλγαρία δύο ελληνικές βιομηχανίες οικοδομικών υλικών έκαναν και επεκτάσεις.

 

Και στην Αλβανία μεγάλη ελληνική βιομηχανία εκσυγχρονίζεται.

 

Το 1970, περίπου πριν μισό αιώνα, ξεκίνησε να δραστηριοποιείται επενδυτικά η Coca-Cola στην Ελλάδα, δίδοντας και χιλιάδες θέσεις εργασίας, από την παραγωγή μέχρι και την διάθεση τους προϊόντος.

 

Και εμείς απλώς της κουνάγαμε το μαντήλι… όταν άλλαζε έδρα γιατί (έτσι μας αρέσει να νομίζουμε) κρατάμε στην Ελλάδα την παραγωγική της δραστηριότητα. Τώρα όμως ο Όμιλος συρρικνώνεται στην Ελλάδα και προγραμματίζει να μεταφέρει δράσεις του σε εξωτερικούς συνεργάτες.

 

Το 1991 (μετά από 20 χρόνια παρουσίας στην Ελλάδα) η Coca-Cola πήγε στην Ρουμανία και μέχρι σήμερα επένδυσε 550 εκατ. ευρώ ενώ το 2009, που εμείς ξεκινήσαμε το φορολογικό κυνήγι για να συντηρήσουμε το κράτος, έστηνε μονάδα παραγωγή ενέργειας με 45 εκατ. ευρώ. Και τώρα στο Πλοέστι εγκαινίασε την μεγαλύτερη μονάδα της Ανατολικής Ευρώπης.

 

Είχε σκεφτεί κανείς να τα κουβεντιάσει με τον Όμιλο για επενδύσεις πριν αρχίσει «να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια…» που λέει και ο λαός; Είχε κανείς πολιτικός ανησυχήσει, από το 1975 και μετά, για το πιθανό σβήσιμο της Ελλάδας από τον βιομηχανικό χάρτη όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και των Βαλκανίων; Κανείς απολύτως.

 

Γιατί δεν είχε τίποτε να πει στους «επάρατους» εχθρούς του λαού, τους βιομήχανους, και τους άλλους επιχειρηματίες και να χαλάσει έτσι την λαϊκίστικη πολιτική μόστρα του προς τον κρατικό σοβιετικό στρατό ανεξάρτητα αν κρατάει ακόμη και την σημαία της φιλελεύθερης «μαϊμούς» με το όνομα Νέα Δημοκρατία.

 

Κανείς δεν νοιάστηκε όταν η ΦΑΓΕ τα μάζεψε πριν την Coca-Cola και πήγε στο Λουξεμβούργο, σβήνοντας μια βιομηχανική ιστορία επίσης μισού αιώνα στην Ελλάδα με έντονη παρουσία στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική.

 

«Ας φύγουν… έχουμε εδώ τις εγκαταστάσεις τους» ψέλλισαν βλακωδώς ορισμένοι υπουργοί και βουλευτές.

 

Κρατείστε λοιπόν τις εγκαταστάσεις μην σας φύγουν… Και περιμένετε να σας λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας η ΦΑΓΕ, η Coca-Cola, η επίσης μετανάστρια ΒΙΟΧΑΛΚΟ, ο Μάνεσης, που είναι με το ένα πόδι στο βιομηχανικό παιχνίδι, και οι άλλες 10 βιομηχανικές μονάδες που μετανάστευσαν αθόρυβα στην Βουλγαρία, την Αλβανία και την Ρουμανία χωρίς να μιλήσουν ποτέ για τις επενδύσεις τους αλλά και για τις επεκτάσεις που έκαναν το 2012-2013 αφού ουδέποτε θα επιστρέψουν στην Ελλάδα.

 

Και μην μου πείτε ότι πάλι έχουμε να κάνουμε με προδότες επιχειρηματίες που κλέβουν τα λεφτά του σχεδίου Μάρσαλ και βγάζουν τα κέρδη στην Ελβετία; Γιατί από το 2009 μέχρι σήμερα, για πέντε ολόκληρα χρόνια, οι επιχειρηματίες είτε συλλογικά, είτε ως παραγωγικές τάξεις, είτε σε ομάδες, είτε και ατομικά προειδοποιούν για τα προβλήματα, τα λένε, τα ξαναλένε, τα κάνουνε όσο λιανά μπορούνε, αλλά έχουν απέναντί τους υπουργούς που σημειώνουνε, σημειώνουνε, σημειώνουνε… και τελικά ξεχνάνε ακόμη και με ποιους είχανε κουβέντα…

 

Τα είπε ο ΣΕΒ με ημερίδες, με συναντήσεις, με μελέτες, με υπομνήματα. Τα είπαν τα Επιμελητήρια όλης της χώρας. Τα είπαν όλες οι βιοτεχνικές Οργανώσεις, μιλώντας και με νούμερα για τις 150.000 μικρές επιχειρήσεις που θα κλείσουν. Τα είπαν οι βιομηχανίες υψηλής κατανάλωσης ενέργειας, προειδοποιώντας για μετανάστευση ομίλων.

 

Έφυγε η ΒΙΟΧΑΛΚΟ και ακόμη περιμένουν απάντηση. Τα είπαν πρόσφατα και οι Θεσσαλονικείς βιομήχανοι, προειδοποιώντας για εκατοντάδες επιχειρήσεις που θα κλείσουν «Έχουμε στεγνώσει από ρευστό και δεν γίνεται τίποτε ούτε σε επενδύσεις ούτε σε δράσεις.

 

Σταματήστε την φορομπηχτική πολιτική» τόνισαν και τονίζουν με κάθε τρόπο και σε οποιαδήποτε ευκαιρία.

 

Ποιος τους ακούει; Κανείς.

 

Το υπουργείο Ανάπτυξης έχει παραλάβει τόμους προτάσεων 780 σελίδων για πάταξη αντικινήτρων και εφαρμογή κινήτρων (έχω βαρεθεί να το σημειώνω από την στήλη).

 

Ξέρετε πως αντέδρασαν παράγοντες και σύμβουλοι που τους ζήτησαν να τα διαβάσουν τις μελέτες και τα υπομνήματα; «Σιγά τώρα μην μας που και οι βιομήχανοι πως θα κάνουμε την δουλειά μας».

 

Τραβάτε λοιπόν τώρα να μαζέψετε στην Θεσσαλονίκη τους εργατοϋπαλλήλους που βγάζουν κόκκινες κάρτες στους επιχειρηματίες για τις απολύσεις και τις συρρικνώσεις.

 

Τραβάτε και φέρτε από την Ρουμανία, την Βουλγαρία, την Αλβανία και αύριο από την Τουρκία (περιμένετε και αυτά τα χαμπέρια) τις ελληνικές βιομηχανίες αν μπορείτε.

 

Φέρτε όμως και τις ξενιτεμένες έδρες των Ομίλων γιατί οι εγκαταστάσεις τους στην Ελλάδα θα παραμείνουν (κατά την άποψή μου) όπως είναι σήμερα μέχρι να κλείσουν. Γιατί όταν λένε μετανάστευση εννοούν μετανάστευση.

 

Του Γιώργου Κράλογλου από capital

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.