Για τα μάτια των ιθαγενών κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν χαρακτηρίσει ανεργία και ασφαλιστικό κορυφαία κοινωνικά προβλήματα.
Στην πράξη η κυβέρνηση αντιδρά για παραπέρα μείωση των εισφορών, ενώ δίνει λεφτά του ΕΣΠΑ στους Δήμους να «διορίσουν» άνεργους. Η δε αντιπολίτευση απειλεί να φυλακίσει όποιον ιδιώτη αγοράσει τις χρεοκοπημένες κρατικές επιχειρήσεις που έχουν φορτώσει στις πλάτες του λαού. Αυτά στην Ελλάδα του καραγκιόζη.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση όμως που εννοούν ό,τι λένε (αρκεί να ξέρεις να διαπραγματευτείς σωστά) ετοιμάζουν συγκεκριμένες πολιτικές για την ανεργία, για την ανάπτυξη, αλλά και (για πρώτη φορά) χρηματοδότηση με 6 δισ. ευρώ για την υποβοήθηση της άμεσης σταδιοδρομίας των νέων επιστημόνων. Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα;
Πολύ απλά ότι το σχέδιο που έπρεπε ήδη να προετοιμάζουν οι κυβερνήσεις της οικονομικής κρίσης, από το 2009 και μετά, για δημιουργία προϋποθέσεων άντλησης ωφελημάτων σε νέες θέσεις εργασίας από τις μειώσεις μισθών και εισφορών λόγω μειώσεων των συντάξεων και των επιδομάτων μας το εξασφαλίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ζητώντας από τα κράτη μέλη προσαρμογή σε συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Το ορατό και χειροπιαστό μέρος του όλου σχεδίου είναι το πρόγραμμα «εγγύηση για νέους» που συντονίζει ο γνωστός μας κ. Ολι Ρεν για την χρηματοδότηση με 6 δισ. ευρώ προγραμμάτων απασχόλησης σε επιχειρήσεις πτυχιούχων επιστημόνων.
Και επειδή οι άνθρωποι δεν είναι καραγκιόζηδες και δεν αστειεύονται με αυτά τα πράγματα προσδιορίζουν δύο βασικούς κανόνες.
Ο πτυχιούχος επιστήμονας, ηλικίας μέχρι 25 ετών, να προσλαμβάνεται μέσα σε ένα 4μηνο από την παραλαβή του πτυχίου του. Και το κράτος – μέλος που θα μπει στο πρόγραμμα να προσαρμόσει τις ασφαλιστικές εισφορές στα επίπεδα στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρόκειται για συγκεκριμένες επιδιώξεις και διαφανέστατες στρατηγικές που θα χρηματοδοτούνται με υπάρχοντα ήδη κονδύλια και όχι με τα λεφτά του πλεονάσματος… ή του κ. Γ. Παπανδρέου ή τα λεφτά του κ. Τσίπρα που ψάχνει να τα βρει ακόμη και ο κ. Γλέζος… Θα αντλήσουμε όμως την μοναδική αυτή ευκαιρία που θα δώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία βαδίζει πάνω στα βήματα που έπρεπε ήδη να έχουμε βαδίσει εμείς αν δεν μοιράζαμε τα λεφτά του ΕΣΠΑ στους Δήμαρχους αντί να τα δώσουμε σε επιχειρήσεις με την υποχρέωση να κάνουν προσλήψεις σε αριθμό που θα προσδιόριζε το πρόγραμμα;
Πολύ φοβάμαι ότι θα χάσουμε την ευκαιρία γιατί οι ασφαλιστικές εισφορές στην Ελλάδα είναι κατά 3,8% υψηλότερες από αυτές που απαιτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για επιτρέψει την ένταξη στο πρόγραμμα. Την μείωση των εισφορών των επιχειρήσεων που έθεσε ήδη προχθές και η Τρόικα αλλά οι υπουργοί μας κοιτάνε το ταβάνι… και κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
Βεβαίως κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το κράτος πρέπει να χαρίζει εισφορές σε επιχειρηματίες. Όταν όμως έχεις τρύπα κοντά στο 1 δισ. ευρώ στο ασφαλιστικό σου σύστημα και δεν βλέπεις στον ορίζοντα επενδύσεις με όγκο θέσεων εργασίας ενώ θέλεις να βολέψεις ανεργία 27% (πριν σε πάρει από κάτω η χειμαρρώδης μετανάστευση) πρέπει να δημιουργήσεις πλέγμα κινήτρων.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Και αυτό λέει τώρα στην κυβέρνηση και η Τρόικα και το πρόγραμμα των 6 δισ. ευρώ του κ. Ολι Ρέν για τους νέους. Αυτό όμως λένε εδώ και πέντε χρόνια και όλες οι επιχειρήσεις της χώρας που παλεύουν ακόμη να κρατηθούν στα πόδια τους παρά την κρίση και την έλλειψη ρευστότητας.
-Δεν ζητούν χρηματοδοτήσεις, πέραν εκείνων του ΕΣΠΑ, ούτε διευκολύνσεις.
-Ζητούν όμως να αρθεί η στάση πληρωμών από το κράτος.
-Να πληρωθούν τα χρωστούμενα των 5 δισ. ευρώ και πλέον έστω και με συμψηφισμό.
-Και να μειωθούν οι εισφορές αφού δεν μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές.
Επιμένουν δε ότι με αυτά τα κίνητρα θα κρατηθούν οι σημερινές θέσεις εργασίας και θα δημιουργηθούν νέες θέσεις που θα αυξήσουν και την εισροή εισφορών στο ασφαλιστικό σύστημα για να μειωθεί το σημερινό άνοιγμα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση στοχεύει ακόμη σε μια νέα επιθετική ευρωπαϊκή βιομηχανική ανάπτυξη με ένταξη στο «οπλοστάσιο» της «εκστρατείας» των κινήτρων μειώσεως των εισφορών, την προώθηση χρηματοδοτικών προγραμμάτων τύπου ΕΣΠΑ και τις ενισχύσεις των επιχειρήσεων (που είπαμε) για την απασχόληση των 25άρηδων νέων επιστημόνων εντός 4μήνου από την απόκτηση πτυχίου.
Μαθαίνω ότι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου προσαρμόζουν ήδη τις πολιτικές τους προς τον παραπάνω σχεδιασμό για να ανακόψουν τουλάχιστον την ανεργία. Έχουμε όμως την ίδια ευκαιρία και εμείς τώρα που πείθουμε τους δανειστές ότι προσαρμοζόμαστε στις υποχρεώσεις μας. Θα ακολουθήσουμε, κατά πόδας, το σχέδιο αξιοποιώντας τις δυνατότητές του ή θα το θάψουμε γιατί αφορά μόνο τον ιδιωτικό τομέα και όχι το κράτος-Σοβιέτ;
Του Γιώργου Κράλογλου από capital
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.