Περισσότερα από 70.000.000 ευρώ θα δώσουμε για τρεις κακοστημένες θεατρικές παραστάσεις της Βουλής του 2013.

 

Οι δύο δόθηκαν ήδη και αφορούσαν την δήθεν προστασία της ακίνητης περιουσίας και την μομφή κατά της κυβέρνησης. Η τρίτη θα δοθεί τον Δεκέμβρη για τον προϋπολογισμό που όμως θα εξασφαλίζει πάλι και τα 70.000.000 ευρώ για τις παραστάσεις του 2014.

 

Πάρτε χαρτί και μολύβι και τα στοιχεία της Βουλής και θα βρείτε ότι κάθε βουλευτής, ξεκινάει μεν με μηνιαίο μισθό γύρω στις 6.000 ευρώ, αλλά τελικά με παροχές, επιδόματα και επιβαρύνσεις μας στοιχίζει κάτι παραπάνω από 17.000 ευρώ τον μήνα. Έχει αφορολόγητο 65% και τα έξοδά του στην Βουλή (που πληρώνονται από ένα κονδύλι γύρω στα 700.000 ευρώ τον χρόνο) προστίθενται στα 17.000 ευρώ. Πολλαπλασιάστε τα αυτά επί 300 και επί δώδεκα μήνες και θα δείτε τι γίνεται.

 

Τώρα, τι μου ήρθε και ξύνω πληγές ανακατεύοντας πράγματα που είναι γνωστά (πρόσφατη ανάλυση και στην ηλεκτρονική Ελευθεροτυπία) αλλά τα ξεχνάμε μάλλον για να μην σκίσουμε τα ρούχα μας;

 

Τα ανακατεύω για τρεις, κατά την άποψη μου, εξοργιστικούς λόγους.

 

Πρώτον γιατί από το «μαζί τα φάγαμε…» του κ. Θ. Πάγκαλου περάσαμε από προχθές και στο «να ζούμε με αυτά που βγάζουμε…» του κ. Αδ. Γεωργιάδη που σημαίνει ότι στο μόνιμο νταβατζιλίκι να πληρώνουμε, (μαζί με τους πολιτικούς) ένα εντελώς άχρηστο και ασήμαντο κράτος προστίθεται και η χυδαιότητα του «…σκάσε και πλήρωνε».

 

Δεύτερον γιατί, βλέποντας τα θέατρα αυτά, ρώτησα κάποιους φίλους βιοτέχνες αν θα προσλάμβαναν στην βιοτεχνία τους κάποιον από τους βουλευτές μας και μου απάντησαν «ούτε για θελήματα… τους περισσότερους.»

 

Τρίτο γιατί οι θεατρικές παραστάσεις στην Βουλή για τα ακίνητα και την μομφή ξεπέρασαν και αυτές του «ο καραγκιόζης υπουργός…». Οι θεατρινισμοί με την δήθεν μάχη… των βουλευτών για τις στάνες, τα χωράφια και τον «εμφύλιο» με τους βουλευτές των πόλεων για τα σπίτια που ήταν χονδροειδέστατη και μόνο για ηλίθιους.

 

Θα δείτε, στην πράξη, την φορολογική πολιτική ακινήτων το 2014 πως θα εφαρμοστεί από τις εφορίες και θα καταλάβετε πολύ καλά τι λέω. Απλώς σας υπενθυμίζω ότι στην Ελλάδα οι νόμοι καθησυχάζουν τους ιθαγενείς αλλά ακολουθούν οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι και οι ερμηνείες των εφοριακών που ανατρέπουν όλα αυτά που βλέπετε στις διατάξεις των νομοθετημάτων.

 

Αυτό θα γίνει και με την φορολογία των ακινήτων.

 

Το επόμενο θέατρο ήταν της μομφής προς την κυβέρνηση όπου ξεχώρισε ό,τι πιο φτηνό μπορεί να ακούσει κανείς σε «χιούμορ», ειρωνεία , ατάκες , μεταφορικές έννοιες και βλακώδη σχόλια. Ένα κακόγουστο θέατρο όπου πριν ανοίξει η «σκηνή» ήταν δεδομένο και το τέλος του μονόπρακτου με τους κακής ποιότητας ηθοποιούς.

 

Έξω δε από την Βουλή οι 2-3.000 κομπάρσοι, που νομίζουν ότι έτσι θα εξασφαλίσουν την καρέκλα τους στο κράτος, συμπλήρωναν την γενική αθλιότητα. Αυτή ήταν και θα είναι όλη η προσφορά των βουλευτών για το 2013. Τα δύο θέατρα που παίχτηκαν και το καραγκιοζιλίκι που θα δούμε στην παράσταση της ψήφισης του προϋπολογισμού προς το τέλος Δεκέμβρη.

 

Ψάξτε μέσα στον χρόνο και βρείτε άλλο ουσιαστικό έργο των βουλευτών μέσα στο 2013 που να διασφάλισε τα συμφέροντά μας. Αρκεί βεβαίως να προσπεράσετε τους θεατρινισμούς βουλευτών που πασχίζουν για ηρωική έξοδο επειδή δεν τους βγαίνουν τα κουκιά στην επόμενη αναμέτρηση ή πρόκειται να ρίξουν πολιτική ζαριά μεταγραφής σε άλλο κόμμα για να συντηρήσουν τον μισθό άλλη μία θητεία γιατί στην πιάτσα δεν πρόκειται ούτε να τους δεχθεί ιδιώτης εργοδότης να συζητήσει μαζί τους.

 

Ψάξτε λοιπόν και θα βρείτε μόνο ορισμένες φωτογραφικές τροπολογίες και ομαδικές εξυπηρετήσεις , όπως αυτή για την φορολόγηση του φυσικού αερίου προς όφελος των φωτοβολταϊκών, και κάποιες άλλες πέντε-δέκα παρόμοιες.

 

Τίποτε άλλο που να δικαιολογεί είτε την ψήφο μας είτε τα λεφτά μας για τους μισθούς των βουλευτών της σημερινής Βουλής. Δεν θα βρείτε τίποτε ουσιαστικό και από την αντιπολίτευση, συνολικά, εκτός από το να κατεβάζουν στους δρόμους απελπισμένους οπαδούς , ως κομπάρσους, στην προσπάθειά τους να δείξουν ότι κάτι γίνεται.

 

Άρα μοναδική σωτηρία παραμένει ( δυστυχώς για όλη την χώρα) να συνεχιστεί η στάση πληρωμών του κράτους προς φορολογούμενους (επιστροφές φόρων) προς τους επιχειρηματίες ( ΦΠΑ, πληρωμές προμηθειών) και προς τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων μήπως και πετύχουμε το πλεόνασμα και έτσι παλέψουμε το χρέος για να την βγάλουμε και το 2014.

 

Το 2015-2016 θα έχουμε πάλι εκλογές και βλέπουμε…

 

Του Γιώργου Κράλογλου από capital

Άρθρα