του Άγγελου Αγγελίδη
Το Ιπποκράτειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης είναι ένα από τα μεγαλύτερα των Βαλκανίων. Δυστυχώς, πολλές φορές έχει βρεθεί στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης, κυρίως για σκάνδαλα που σχετίζονται με τις προμήθειές του.
Και μπορεί στο παρελθόν το κράτος να είχε χρήματα, αλλά πλέον είναι τραγικό να υπάρχουν ενδείξεις σκανδάλων, όταν το ΕΣΥ νοσεί και ο κόσμος δεν μπορεί καν να διαβεί τη πόρτα των νοσοκομείων δωρεάν.
Ο κλάδος των προμηθειών των νοσοκομείων μοιάζει με πραγματικό λαβύρινθο. Και όσο μεγαλύτερο είναι το ίδρυμα, τόσο μεγαλύτερες προμήθειες χρειάζεται, τόσο μεγαλύτερες είναι οι μίζες αλλά και τόσο πιο δύσκολο είναι να εντοπιστούν οι απατεώνες. Στα νοσοκομεία σχεδόν κανείς δεν γνωρίζει τι παραγγελίες γίνονται, ποιος και πότε πληρώνει.
Σύμφωνα με καταγγελίες, ούτε καν η διοίκηση, ούτε καν το υπουργείο ξέρει… Με απλές λέξεις, πληρώνουμε χωρίς να ξέρουμε τι παίρνουμε! Και ο ελληνικός λαός πληρώνει από το υστέρημά του, έτσι ώστε ορισμένοι αετονύχηδες που βρέθηκαν σε κάποιες υπηρεσίες των νοσοκομείων να βάζουν ένα κάρο χρήματα στις τσέπες τους από τις μίζες…
Έτσι, το πολύπαθο Ιπποκράτειο νοσοκομείο ήρθε πάλι στην επικαιρότητα μετά από επώνυμη έγγραφη καταγγελία γιατρού, σύμφωνα με την οποία άλλα ήταν τα υλικά που χρησιμοποιούσαν οι γιατροί και για τα οποία υπέγραφαν βεβαιώσεις και άλλα τα υλικά αγοράζονταν στη συνέχεια, τα οποία είχαν πολλαπλάσιο κόστος. Ο εισαγγελέας διαφθοράς Θεσσαλονίκης ξεκίνησε έρευνα-σκούπα για τον τρόπο καταχώρησης των προμηθειών ορθοπεδικών υλικών στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο.
Η καταγγελία συνοδεύεται από σειρά παραστατικών εγγράφων, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι οι παραγγελίες γίνονταν από τις διοικητικές υπηρεσίες του νοσοκομείου με άλλους κωδικούς υλικών απ’ αυτούς που πιστοποιούσαν με τις βεβαιώσεις τους οι γιατροί. Ο εισαγγελέας διαφθοράς Αργύρης Δημόπουλος με παραγγελία του ζήτησε από τους
αστυνομικούς του τμήματος προστασίας περιουσιακών δικαιωμάτων της ασφάλειας τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης για να διερευνηθούν τα αδικήματα της απιστίας σε βάρος του δημοσίου και της υπεξαίρεσης σε βάρος του δημοσίου.
Συγκεκριμένα, στο έγγραφο που έστειλε στις εισαγγελικές αρχές της Θεσσαλονίκης ο καταγγέλλων υποστηρίζει πως για κάθε επέμβαση οι γιατροί χρησιμοποιούν συγκεκριμένα υλικά, τα οποία προβλέπονται και αγοράζονται σύμφωνα με τις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί. Αντίθετα, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, υπάλληλοι των διοικητικών υπηρεσιών, οι οποίοι λαμβάνουν τις ιατρικές βεβαιώσεις για τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να τα αντικαταστήσουν και να υπάρχει “αποθήκη”, στις παραγγελίες έγραφαν τους κωδικούς άλλων υλικών, των οποίων η προμήθεια δεν προβλέπεται από τη σύμβαση του δημοσίου με τις εταιρείες. Μάλιστα οι τιμές των εξωσυμβατικών υλικών είναι πολλαπλάσιες από αυτές των συμβατικών και συνέπεια αυτού είναι να ζημιώνεται το δημόσιο. Η έρευνα του εισαγγελέα διαφθοράς αφορά το χρονικό διάστημα 2008-2009. Στο κείμενο της καταγγελίας αναφέρονται συγκεκριμένα παραδείγματα στα οποία παρατηρήθηκε η συγκεκριμένη παρατυπία, που εγκυμονεί κινδύνους για τα ταμεία του νοσοκομείου. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μια ιατρική γνωμάτευση ανέφερε την προμήθεια ραμμάτων ενισχυτικών συνδέσμων, που είναι εντός της σύμβασης. Αντίθετα, η παραγγελία έφευγε από το νοσοκομείο με κωδικούς που παρέπεμπαν σε συνδετικούς συνδέσμους, “που είναι εντελώς διαφορετικό υλικό”, όπως φέρεται να επισημαίνει ο γιατρός που έκανε την καταγγελία.
Πάντως θέμα με την προμήθεια αναλώσιμων υλικών είχε ανακύψει στο ίδιο νοσοκομείο και για την περίοδο 2007-2009 και σχηματίστηκε δικογραφία. Μάλιστα σε βάρος 13 γιατρών δύο κλινικών, όπως όμως και τριών διοικητικών υπαλλήλων, είχαν ασκηθεί ποινικές διώξεις για απιστία στην υπηρεσία και ήδη έχουν απολογηθεί στον ανακριτή, από τον οποίο αφέθηκαν ελεύθεροι, ορισμένοι μάλιστα με περιοριστικούς όρους. Στο κατηγορητήριο του ανακριτή η ζημία προσδιορίστηκε στα δύο εκατομμύρια ευρώ, όμως οι κατηγορούμενοι επισήμαναν πως αυτή υπολογίστηκε προσθετικά για όλους και όχι με βάση τις επεμβάσεις που έκανε ο καθένας.
Οι γιατροί υποστηρίζουν πως οι τιμές των αναλώσιμων υπολογίστηκαν σύμφωνα με τον νόμο και επικαλούνται την απαλλακτική απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου, το οποίο πάντως επέρριψε ευθύνες για την υπόθεση στους διοικητικούς υπαλλήλους.
Πλέον, οι φτωχοί πολίτες ζητούν όχι μόνο την παραδειγματική τιμωρία των απατεώνων και την οριστική και άμεση απόλυσή τους από το ΕΣΥ, αλλά κυρίως την επιστροφή των χρημάτων της μίζας. Διότι, διόλου απασχολεί τον συνταξιούχο αν ένας, δύο ή και περισσότεροι υπάλληλοι του Ιπποκράτειου βρεθούν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Αυτό που τον νοιάζει είναι να επιστρέψουν τα κλεμμένα χρήματα. Αυτή πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα της δημόσιας διοίκησης και της δικαιοσύνης…
Danioliptes.gr