Δύο μέτρα και δύο σταθμά…

του Άγγελου Αγγελίδη

Ως γνωστό, το ελληνικό δημόσιο διακατέχεται από μεγάλη θρασύτητα, σε ότι αφορά τη σχέση του με τους πολίτες-φορολογούμενους. Το αποδεικνύει περίτρανα για μία ακόμη φορά, προωθώντας ρύθμιση, η οποία δεν θα επιτρέπει την πληρωμή πολιτών αν αυτοί χρωστούν στην εφορία ή το ασφαλιστικό ταμείο τους!

Τι γίνεται όμως με εκείνους του πολίτες-φορολογούμενους στους οποίους χρωστά το κράτος; ΤΙΠΟΤΑ! Διότι είναι διαφορετικό να χρωστάς στο δημόσιο, από το να σου χρωστάει το δημόσιο… Δύο μέτρα και δύο σταθμά!

 

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το δημόσιο λέει “στοπ” στις πληρωμές προς οποιονδήποτε δικαιούχο, αν υπάρχουν οφειλές φόρων η ασφαλιστικών εισφορών καθιερώνοντας αυτόματους συμψηφισμούς χρεών και πληρωμών. Οι πληρωμές μάλιστα θα παγώνουν ακόμα και αν ο δικαιούχος δεν έχει υποβάλει φορολογική δήλωση και δεν θα ξεμπλοκάρουν παρά μόνο εάν ο φορολογούμενος τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του.

 

Κοινή υπουργική απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα και του υφυπουργού Γιώργου Μαυραγάννη ορίζει ότι από τις αρχές του επόμενου έτους, για κάθε δημόσια δαπάνη που περνά από τις Υπηρεσίες Δημοσιονομικού Ελέγχου, προκειμένου να γίνει η πληρωμή θα πρέπει να υπάρχει ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα. Αν προκύπτει οφειλή είτε για φόρους είτε για ασφαλιστικές εισφορές, τότε το υπουργείο Οικονομικών θα προχωρά σε αυτόματους συμψηφισμούς, πληρώνοντας στον δικαιούχο μόνο ό,τι απομένει. Παράγοντες της αγοράς χαρακτηρίζουν “λειψή” τη συγκεκριμένη απόφαση. Κι αυτό γιατί αφήνει εκτός ρύθμισης τις οφειλές του κράτους προς τους πολίτες-φορολογούμενους-επιχειρηματίες. Και δυστυχώς είναι πάρα πολλές. Και αντί το δημόσιο να βάλει το χέρι στη τσέπη και να πληρώσει τις οφειλές του, ρίχνοντας “ζεστό”

χρήμα στην αγορά, προγραμματίζει να “στραγγίξει” οικονομικά όλους τους φορολογούμενους που έχουν “πάρε-δώσε” μαζί του. Άλλωστε, αν το καλοσκεφτεί κάποιος, αν το δημόσιο πλήρωνε τις οφειλές του, τότε τα χρήματα θα κατέληγαν και πάλι στα δημόσια ταμεία, καθώς έχει αυξηθεί η φορολόγηση. Αλλά, είναι τουλάχιστον υποκριτικό να έχεις την απαίτηση από έναν επαγγελματία, τον οποίον έχει απλήρωτο να σου προσκομίζει φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα πριν καν τον πληρώσεις!

 

Πως θα πληρώσει ο επιχειρηματίας εφορίες και ασφάλεια, όταν δεν έχει πάρει χρήματα; Και γιατί ο συμψηφισμός να γίνεται μόνο σε αυτές τις περιπτώσεις; Πως μπορεί να αμυνθεί και να προστατευτεί ο επιχειρηματίας, στον οποίο το δημόσιο χρωστάει χρήματα; Προφανώς με κανέναν τρόπο. Πλέον, η Ελλάδα κινείται μόνο σε ρυθμούς “δημοσίου”.

 

Μόνο το “δημόσιο” δικαιούται να έχει απαιτήσεις. Έχει μόνο “δικαιώματα” και σε καμία περίπτωση “υποχρεώσεις”.

 

Αν το ελληνικό κράτος δεν νοιαστεί για τον επιχειρηματία και τον φορολογούμενο πολίτη του, τότε πολύ σύντομα δεν θα μπορέσει να αντλήσει από αυτόν ούτε σεντ…

 

Danioliptes.gr