Στην κυβέρνηση πολλοί πιστεύουν ότι έχουν «τελειώσει» με την όποια φθορά μπορούσαν να υποστούν από την υπόθεση των φόρων. Κάνουν λάθος.

 

Όπως έκαναν λάθος και το καλοκαίρι, όταν πίστευαν ότι δεν θα είχαν μεγάλες δημοκοπικές απώλειες από τις τότε διαφαινόμενες αποφάσεις του κ. Γιάννη Στουρνάρα και των συνεργατών του.

 

Ο ΦΑΠ έχει πλέον έρθει σε όλους και η συντριπτική πλειονότητα όσων είχαν την οικονομική δυνατότητα και κατόρθωσαν να φτάσουν μέχρι το γκισέ της τράπεζας επέλεξε τη λύση των επτά δόσεων.

 

Κάθε φορά, λοιπόν, που οι άνθρωποι αυτοί από εδώ και πέρα θα περνούν την πόρτα της τράπεζας για να πληρώσουν τη θανατηφόρα δόση, η κυβέρνηση θα χάνει σταθερά υποστηρικτές. Μιλάμε για άλλες πέντε ή έξι φορές, με δεδομένο ότι οι δόσεις άρχισαν τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο.

 

Το κακό είναι ότι οι ευρωεκλογές γίνονται τον Μάιο. Δεν υπάρχει ικανός χρόνος για να ξεθυμάνει κανείς και να ξεχάσει.

 

Και δεν είναι μόνο οι φόροι. Είναι η φρασεολογία που χρησιμοποιούν οι κύριοι αυτοί. Νομίζουν ότι απευθύνονται και εγώ δεν ξέρω σε ποιους.

 

Ποια δήλωσή τους να πρωτοαναφέρουμε! Αυτοί νομίζουν ότι θα σώσουν την Ελλάδα επιβάλλοντας δυσβάστακτους φόρους. Δεν τους νοιάζει αν την ίδια ώρα τα χρήματα αυτά αφαιρούνται από το τραπεζικό σύστημα και την αγορά ή αν χιλιάδες άνθρωποι αδυνατούν να πληρώσουν την Εφορία και, έτσι, αυτόματα περιθωριοποιούνται.

 

Τόση βαρβαρότητα δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητη. Δεν μπορεί το κράτος να στέλνει στην αγχόνη με τόση ευκολία ανθρώπους που μέχρι σήμερα στήριζαν την ελληνική οικονομία επί σειρά δεκαετιών.

 

Και γιατί τιμωρούνται αυτοί οι άνθρωποι. Όχι γιατί παρανόμησαν, αλλά διότι σήμερα βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία. Επειδή δεν έχουν να πληρώσουν! Και τι παθαίνουν; Παύουν να έχουν σχέσεις με το τραπεζικό σύστημα. Κατά τα άλλα, τα εν λόγω στελέχη υποστηρίζουν ότι δεν… παίρνουν δα και κεφάλια. Φανταστείτε δα και να έπαιρναν.

 

Πώς να μην αισθάνεται ηλίθιος εκείνος ο πολίτης που προτίμησε να επενδύσει τις οικονομίες του σε ακίνητα στην Ελλάδα από το να τις «παρκάρει» σε κάποιο τραπεζικό ίδρυμα του εξωτερικού;

 

Και πώς θα εκφράσει αυτός ο άνθρωπος τη δικαιολογημένη του οργή, αν όχι γυρίζοντας την πλάτη του σε αυτούς που θεωρεί υπεύθυνους για αυτή την αχαρακτήριστη διαχείριση; Οι δημοκοπικές απώλειες των δύο κυβερνητικών εταίρων θα συνεχιστούν.

 

Είναι δύσκολο να ανατραπεί αυτό το σκηνικό, όσο στο υπουργείο Οικονομίας διαφεντεύουν τα «υπόλοιπα» του συστήματος Σημίτη. ‘Όσο υπάρχουν ιδεολογικοί αντίπαλοι της μεσαίας τάξης που πιστεύουν ότι θα πρέπει να την «υποτάξουν».

 

Χρεώνουν την ανεπάρκειά τους στην τρόικα.

 

Λένε ψέματα. Δική τους επιλογή ήταν η φοροκαταιγίδα. Μπορούσαν να πάρουν άλλον δρόμο, αυτόν του περιορισμού των σπαταλών του Δημοσίου.

 

Εκείνοι επέλεξαν να περάσουν τη θηλιά στον λαιμό των ιδιοκτητών ακινήτων και όχι μόνο…

 

Θανάσης Μαυρίδης από ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Άρθρα