Να «ξεκοκκινήσουν» τα δάνεια που, το 2014 αναμένεται να ξεπέρασουν το 40% επί του συνόλου των δανείων επιχειρεί το Υπουργείο Ανάπτυξης με μία ρύθμιση η οποία θα επιβάλλει το κόστος με το οποίο θα επιτρέπεται να ζει μία ελληνική οικογένεια.
Αν και ο κ Χατζηδάκης σήμανε άτακτη υποχώρηση στις πληροφορίες που ανέβαζαν το επιτρεπτό «κόστος διαβίωσης» ενός νοικοκυριού στα 1000 ευρώ, η ρύθμιση που θα επιβάλλει εισοδηματικά κριτήρια βρίσκεται ήδη στο τραπέζι.
Λες και ο μέσος Έλληνας δεν είχε… αρκετούς μπελάδες στο κεφάλι του με την Εφορία, τη ΔΕΗ και την ανεργία, τώρα, η κυβέρνηση θα του φορτώσει και το βραχνά των τραπεζών.
Σύμφωνα με την presstime, με μια αμφιλεγόμενη ρύθμιση που ετοιμάζεται, οι τράπεζες θα μπορούν να βάζουν (και αυτές) «χέρι» στους μισθούς, αφήνοντας ένα… μάξιμουμ ποσό κάθε μήνα για τη «διαβίωση» του δανειολήπτη.
Το μέτρο που οδηγεί στην απόλυτη εξαθλίωση εντάσσεται στον υπό διαμόρφωση «Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών», ο οποίος περιέχει τις έννοιες του «συνεργάσιμου» και μη «συνεργάσιμου» δανειολήπτη. Ως «συνεργάσιμος» θα θεωρείται εκείνος ο δανειολήπτης που θα ενδιαφέρεται να ρυθμίσει το δάνειό του και, όπως εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς, είναι ένας τρόπος να αποκτήσουν οι τράπεζες το «δικαίωμα» να βάζουν «χέρι» στους μισθούς. Όμως, το ερώτημα είναι τι ποσό θα αφήνεται στον δανειολήπτη για τη διαβίωση του τράπεζες, οι ίδιοι δηλαδή φορείς που χορήγησαν -παράνομα και σκανδαλωδώς στο μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων- τα «κόκκινα» δάνεια που θα κρίνουν ποιος είναι ο «συνεργάσιμος» δανειολήπτης.
Και, μπορεί ο αρμόδιος υπουργός, κ. Χατζηδάκης, να διαβεβαιώνει πως δεν τίθεται θέμα «1.000 ευρώ» (μηνιαίως για κάθε τετραμελή οικογένεια), όμως η επιβολή εισοδηματικών κριτηρίων, ως «πιλότος» εξωδικαστικών ρυθμίσεων (με στόχο να αποσυμφορηθούν και τα Ειρηνοδικεία) στα πλαίσια του παραδείγματος άλλων χωρών της EE θεωρείται δεδομένη. Αυτό που μένει να φανεί, είναι το αν θα γυρίσει «μπούμεραγγκ» αυτή π ρύθμιση προς τις τράπεζες, θέτοντας σοβαρά οικονομικά κριτήρια διαβίωσης και δίνοντας έναν «οδηγό» στους Ειρηνοδίκες.
Όπως ενημέρωσε τη Βουλή με έγγραφό του o υφυπουργός Ανάπτυξης Αθ. Σκορδάς, στο νόμο 4224/20Ι3, έχει προβλεφθεί η «Σύσταση Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους» και η έκδοση Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων ιδιωτικών οφειλών.
Ο Κώδικας Θα πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή το αργότερο έως την 3Ι/Ι2/20Ι4, οπότε τελειώνει και το μεταβατικό στάδιο πριν την οριστική απελευθέρωση των πλειστηριασμών και της πρώτης κατοικίας.
Το ερώτημα είναι, ποιο θα είναι το μέγιστο ποσό που θα «μένει» στην οικογένεια με το «κόκκινο» δάνειο ώστε να καλύψει τα έξοδα άμεσης διαβίωσης της. Με δεδομένο ότι n ρύθμιση αφορά και στεγαστικά, αλλά και καταναλωτικά δάνεια, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τι είδους ποιότητα διαβίωσης θα «προσφέρουν» τα εναπομείναντα χρήματα (τα υπόλοιπα θα πηγαίνουν «αυτόματα» στην εξυπηρέτηση του χρέους) για να καλύψουν τα ενοίκια, τα κοινόχρηστα, τους λογαριασμούς ΔΕΚΟ, τις απαιτήσεις στην Εφορία, τα έξοδα φαγητού, ρουχισμού των παιδιών, τη μόρφωση των παιδιών, τις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες, της μέσης ελληνικής οικογενείας. Η σκέψη και μόνο ότι τα χρήματα αυτά θα βγαίνουν «ίσα- ίσα» για να καλύψουν έστω και τα μισά από τα παραπάνω έξοδα είναι τουλάχιστον αστεία.
Πάντως, με αυτόν τον τρόπο, οι τράπεζες, έχοντας στη διάθεσή τους τον «τιμοκατάλογο» ανάλογα με το αν ένα νοικοκυριό είναι μονομελές, ζευγάρι, τριμελής οικογένεια κοκ. Θα εξετάζουν το κάθε αίτημα ξεχωριστά, θα αφαιρούν τις δαπάνες από το εισόδημα και το ποσό που περισσεύει θα πηγαίνει για την αποπληρωμή των δανείων.
Δηλαδή, κάποιος άλλος θα αποφασίζει και θα επιβάλλει τις ανάγκες μίας ολόκληρης οικογένειας προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της τράπεζας.
Πάντως, ενδεικτική του κλίματος που διαμορφώνεται η απόφαση του Ειρηνοδικείου Αριδαίας σε βάρος μέλους του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος. Το δικαστήριο που έκρινε την αίτηση του δανειολήπτη για υπαγωγή στον Ν. 4161/2013 προστάτευσε μεν την πρώτη κατοικία του, όμως, αποφάσισε ότι πρέπει να ρευστοποιηθούν τα χωράφια του δανειολήπτη από τα οποία κερδίζει τα προς το ζην ενώ όρισε ως μηνιαία δόση τα 900 ευρώ όταν το οικογενειακό εισόδημα της οικογένειας φτάνει τα 1050 ευρώ το μήνα!
Έκρινε, δηλαδή, ότι οι «επιτρεπτές δαπάνες διαβίωσης» της οικογένειας του δανειολήπτη είναι μόλις 150 ευρώ!
Εν τω μεταξεί, σε εξέλιξη βρίσκεται μια «σιωπηρή άρση των πλειστηριασμών», καθώς περισσότεροι από 30.000 δανειολήπτες σε ολόκληρη τη χώρα έχουν λάβει κατασχετήρια από τις τράπεζες και πρέπει να σπεύσουν στα πιστωτικά ιδρύματα, ώστε να ενταχθούν στη ρύθμιση για την προστασία της ακίνητης περιουσίας.
Η παράταση της προστασίας για ένα χρόνο αφορά την πρώτη κατοικία και θα πρέπει οι ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι έχουν σταματήσει να πληρώνουν το δάνειο τους και η τράπεζα έχει καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση, να υποβάλουν σχετικό αίτημα στις τράπεζες έως τα τέλη Φεβρουαρίου.
Παρόλα αυτά, δεν φαίνεται να υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση, καθώς μέχρι στιγμής έχουν υποβληθεί λιγότερες από 3.000 (μόνο από την Τράπεζα Πειραιώς αναφέρονται 1.000 αιτήσεις και από τη Eurobank 600), με το ΥΠΑΝ να θεωρεί πως η μεγάλη πλειοψηφία θα προστρέξει την «τελευταία στιγμή», δηλαδή μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου. Προφανώς, σι δανειολήπτες θέλουν να εξαντλήσουν το χρονικό περιθώριο που δίνει ο νόμος, ελπίζοντας πως μέχρι τότε ίσως να γίνει ένα θαύμα….
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, εξαιτίας του νόμου που προστατεύει την πρώτη κατοικία έχει φέρει αποτελέσματα, μειώνοντας τους πλειστηριασμούς ακινήτων κατά 27% το 2012. Στο τέλος του 2013, ο αριθμός τους περιορίστηκε περαιτέρω στις 19.000 από 26.000 το 2012,44.100 το 2011,48.000 το 20Ι0 και 52.000 το 2009.0 πραγματικός αριθμός των πλειστηριασμών, είναι αρκετά μικρότερος των Ι9.000, αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι σε αυτούς περιλαμβάνονται και χιλιάδες επαναλαμβανόμενοι.
Και μετά το τέλος του 2014, οπότε και προβλέπεται να αρθεί η προστασία, τι;
Danioliptes.gr