Του Ντην Βουλκίδη
Τον όρο «μνημονιακή υποχρέωση» τον ακούμε και τον διαβάζουμε καθημερινά τα τελευταία χρόνια της κρίσης και ιδιαίτερα όταν η τρόικα επισκέπτεται την χώρα μας.
Πολύ απλά σημαίνει ότι η κυβέρνηση πρέπει να τηρήσει αδιαμαρτύρητα τις προϋποθέσεις των δανειακών συμβάσεων που έχει υπογράψει και ψηφίσει γιατί αλλιώς οι «φίλοι» μας Γερμανοί καθώς και οι υπόλοιπες χώρες που μας στηρίζουν δεν θα απελευθερώσουν την εκάστοτε δόση. Βέβαια το που πάνε τα χρήματα που λαμβάνει το κράτος, και πόσα χρήματα μας δανείζουν πραγματικά είναι μια άλλη ιστορία.
Το θέμα είναι ότι η πολιτική ηγεσία του τόπου κρύβεται πίσω από αυτό τον όρο για να δικαιολογήσει το γεγονός ότι αντιμετωπίζει τον κόσμο σαν αριθμούς, και προχωρά σε απολύσεις καταστρέφοντας οικονομικά ολόκληρες οικογένειες επειδή ακριβώς αυτό ζητούν τα μνημόνια που έχουν υπογράψει.
Τρανό παράδειγμα των όσων αναφέρθηκαν αποτελεί το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και ο επικεφαλής του, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος παρουσιάζει νέο σχέδιο διαθεσιμότητας – κινητικότητας η απολύσεων. Όπως θέλετε, ονομάστε το.
Ο Υπουργός λοιπόν, παρουσιάζει ένα σχέδιο που στέλνει σε διαθεσιμότητα 4.000 δημοσίους υπαλλήλους. Πρόκειται για 3.000 εργαζόμενους από δήμους, περιφέρειες και 1.000 άτομα από Ασφαλιστικά Ταμεία.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου εμμένει στην τήρηση των στόχων για 11.400 υποχρεωτικές απομακρύνσεις το 2014 και 25.000 διαθεσιμότητες τη διετία 2013-14 που προβλέπονται στο Μνημόνιο, δηλαδή 21.000 διαθεσιμότητες και 3.600 απολύσεις το 2013, καθώς και τον προγραμματισμό του 2014 για την επίτευξη των στόχων.
Από την πλευρά της, ωστόσο, η Τρόικα επιμένει ότι θα πρέπει και το 2015 να υπάρξει διαθεσιμότητα από την οποία θα προκύψουν απολύσεις, ενώ συνολικά υπολογίζει έναν αριθμό 5.000 απολύσεων μέσα στο 2015.
Αν ζαλίζουν εμάς αυτά τα νούμερα, τότε τι να πουν και οι χιλιάδες οικογένειες που θα δουν την ζωή τους να αλλάζει δραματικά επειδή θα χάσουν την δουλεία τους από την μια μέρα στην άλλη, αφού το μέτρο αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση. Πέντε χιλιάδες απολύσεις ζητά η Τρόικα μέσα στο 2015 χωρίς να την ενδιαφέρει ότι απευθύνεται σε ανθρώπους και όχι σε στατιστικά στοιχεία. Αλλά όταν έχεις να κάνεις με τραπεζίτες τι περισσότερο να περιμένεις;
Θαυμάστε την σκληρή διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης, δια στόματος Στουρνάρα, η οποία αντί να χτυπήσει επιτέλους το χέρι στο τραπέζι κάνει συνεχώς βήματα προς τα πίσω.
Με μία αξιωματική αντιπολίτευση η οποία δεν έχει αποφασίσει ακόμα αν θα σκίσει το μνημόνιο ή θα προχωρήσει σε επαναδιαπραγμάτευση, με τα καινούργια κόμματα να δημιουργούνται το ένα πίσω από το άλλο χωρίς καμία σοβαρή θέση και πρόταση, και με μια κυβέρνηση η οποία ονειρεύεται ότι η ανάπτυξη θα έρθει σύντομα την ίδια ώρα που ο κόσμος απολύεται και καταστρέφεται οικονομικά και πολιτικά, πώς περιμένουμε να βγούμε από τον κυκεώνα της κρίσης; Ερωτήματα που παραμένουν για πολύ καιρό αναπάντητα.
Danioliptes.gr