Και σεξουαλικός τουρισμός στη χώρα της Μέρκελ. Η πόλη με τις πόρνες δεν αφήνουν ούτε σεντ να πέσει κάτω στη Γερμανία. Ψάχνουν από παντού να βγάλουν χρήμα και κυρίως να «εισαγάγουν» ευρώ, ακόμα και μέσω της πορνείας.

 

Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, έχει γίνει της… μόδας το Σααρμπρίκεν (Saarbrücken), μια μικρή πόλη, που επειδή βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία, «προσφέρεται» για σεξουαλικό τουρισμό…

 

Στο Σααρμπρίκεν, λοιπόν, ανοίγει ένας ακόμη οίκος ανοχής που αναμένεται να προσφέρει 100 επιπλέον νέες θέσεις εργασίας, με εισροή χρημάτων κυρίως από γαλλικά πορτοφόλια. Οι υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων της φίρμας Paradise, μάλιστα, καυχιούνται ότι το «σπίτι» θα είναι μοναδικό για τα δεδομένα της πόλης.

Στη Γερμανία οι οίκοι ανοχής είναι νόμιμοι και από το 2002 οι πόρνες θεωρούνται αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες. Το κλειδί όσον αφορά το Σααρμπρίκεν είναι ότι βρίσκεται ουσιαστικά στα γαλλογερμανικά σύνορα κι «ευνοείται» επειδή η Γαλλία διατηρεί μια λιγότερο ανεκτική στάση, σε αντίθεση με τον… Στρος Καν, απέναντι στην πορνεία. Ο πρόσφατος νόμος, άλλωστε, που πέρασε από το γαλλικό Κοινοβούλιο ποινικοποιεί την αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών και ανοίγει τον δρόμο για δίωξη των πελατών.

 

Συγκεκριμένα, ο γαλλικός νόμος τιμωρεί με πρόστιμο 2.060 δολάρια όσους αγοράζουν σεξουαλικές υπηρεσίες και με 5.150 δολάρια όσους το επαναλαμβάνουν. Με τη συνθήκη Σένγκεν, βέβαια, οι Γάλλοι δεν έχουν παρά να περάσουν τα σύνορα στην πιο φιλελεύθερη Γερμανία.

 

Το Σααρμπρίκεν είναι μια ήσυχη πόλη 177.000 κατοίκων. Διαθέτει ήδη κάμποσους οίκους ανοχής, καθώς και έναν όλο και αυξανόμενο αριθμό γυναικών που εξασκούν την πορνεία στο πεζοδρόμιο. Η αστυνομία του Σάαρλαντ, του κρατιδίου στο οποίο το Σααρμπρίκεν είναι η πρωτεύουσα, υπολογίζει ότι το κρατίδιο του 1 εκατ. κατοίκων έχει περίπου 1.700 πόρνες.

Η πόλη, πάντως, αντιμετωπίζει πρόβλημα πλέον με την πορνεία και ο σεξουαλικός τουρισμός από το εξωτερικό το εντείνει. Βέβαια, ο τουρισμός αυτού του τύπου από την πλευρά των Γάλλων δεν είναι κάτι καινούργιο. Από το 1946 που έκλεισαν οι γαλλικοί οίκοι ανοχής συνηθίζουν να πηγαίνουν σε Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία και Ισπανία.

Σύμφωνα με τη βουλευτή του γαλλικού Κοινοβουλίου Μοντ Ολιβιέ, η Γερμανία πρέπει να αλλάξει τον τρόπο που προσεγγίζει το θέμα της πορνείας: «Οι πολιτικές που στοχεύουν να ρυθμίσουν την πορνεία και όχι να την καταπολεμήσουν έχουν αποτύχει. Υπάρχουν 400.000 εκδιδόμενες γυναίκες στη Γερμανία συγκριτικά με 20.000 στη Γαλλία.

 

Δυστυχώς, γνωρίζουμε ότι η πολύ αυστηρή γαλλική νομοθεσία περί μαστροπείας παρακάμπτεται, αφού μαστροποί από τη Γερμανία χρησιμοποιούν το Ίντερνετ για να οργανώσουν δίκτυα πορνείας στη Γαλλία. Κι έτσι το πράττουν ουσιαστικά σε καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας.

 

Τον Φεβρουάριο το Ευρωκοινοβούλιο πέρασε νόμο που ποινικοποιεί τον αγοραίο έρωτα. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα δεσμευτικός, ο νόμος αυτός είναι ιστορικός επειδή αποτελεί την πρώτη σχετική πανευρωπαϊκή προσπάθεια. .

 

Η Ολιβιέ, εκ των πρωτεργατών βουλευτών στη Γαλλία για τον νόμο περί πορνείας, θεωρεί ότι «τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. θα πρέπει να εναρμονίσουν τις νομοθεσίες τους, όμως για να είμαστε πραγματικά αποτελεσματικοί στην καταπολέμηση του trafficking θα πρέπει να ακολουθήσουν και οι γείτονες μας».

Ο νόμος

Η Γερμανία κάνει κάποια πρώτα μετριοπαθή βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Η καινούργια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, μάλιστα, μελετά την απαγόρευση του εξαναγκασμού στην πορνεία. Ο νόμος θα τεθεί σε ισχύ μέσα στον χρόνο.

 

Σύμφωνα με τις αρχές, οι περισσότερες εκδιδόμενες στη Γερμανία είναι αλλοδαπές, με τους αριθμούς των γυναικών από Βουλγαρία και Ρουμανία να αυξάνονται ραγδαία. Γερμανοί ποινικοί ανακριτές έχουν δηλώσει παλαιότερα στην εφημερίδα «Die Zeit> ότι η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών που εκδίδονται στη χώρα είναι θύματα κυκλωμάτων trafficking.

 

Η γερμανική Ανω Βουλή, μάλιστα, ζήτησε αυτόν τον μήνα από την κυβέρνηση περισσότερους περιορισμούς στη σεξουαλική βιομηχανία και πρότεινε προγράμματα υποστήριξης για γυναίκες που θέλουν να εγκαταλείψουν την πορνεία, την υποχρεωτική καταγραφή των οίκων ανοχής και μεγαλύτερη βοήθεια στα θύματα σωματεμπορίας.

 

Στο μεταξύ, η Σάρλοτ Μπριτζ, δήμαρχος του Σααρμπρίκεν, ανακοίνωσε ότι απαγορεύεται το «πεζοδρόμιο» στην πόλη, εκτός τριών συγκεκριμένων δρόμων και μόνο μεταξύ 8 μ.μ. 6 π. μ. Τον προηγούμενο μήνα το κρατίδιο του Σάαρλαντ πέρασε νόμο που καθιστά υποχρεωτική τη χρήση προφυλακτικών στο αγοραίο σεξ, φιλοδοξώντας όχι μόνο να μειώσει το ρίσκο για την υγεία των γυναικών, αλλά και να συγκρατήσει τη ζήτηση.

 

Στην πράξη, όμως, ο νόμος αδυνατεί να επιβάλει στους πελάτες τη χρήση προφυλακτικού. Το φοβερότερο είναι ότι τιμωρεί μόνο την εκδιδόμενη και όχι και τον πελάτη σε περίπτωση μη χρήσης.

 

Πολλές πόλεις, πάντως, σε ολόκληρη τη Γερμανία εισπράττουν φόρους από τις εκδιδόμενες γυναίκες, που είναι νομικά αναγνωρισμένες και κατοχυρωμένες εργαζόμενες. Η Κολονία, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί την αστυνομία και την εφορία για να προσδιορίσει τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στη σεξουαλική αγορά συγκεντρώνοντας φορολογικά έσοδα άνω του 1.000.000 δολαρίων ετησίως.

Να θεωρήσουμε συμπτωματικό το ότι τον Μάρτιο η γερμανική «Bild» έκανε λόγο για ένα νέο… μείγμα «οικονομικής πολιτικής» γράφοντας ότι «οι Έλληνες μπορούν να μειώσουν το χρέος τους με σεξ και ναρκωτικά»; Κι ανέφερε, μάλιστα, πως «στο μέλλον θα υπολογίζονται στην οικονομική στατιστική της Ε.Ε. και τα έσοδα από εγκλήματα και πορνεία.

Όσο πιο πολλούς απατεώνες και ναρκωτικά, όσο πιο πολλή αδήλωτη εργασία και πορνεία διαθέτει ένα κράτος, τόσο πιο πλούσιο γίνεται στα χαρτιά». Παροχή υπηρεσιών… θεωρείται και η πορνεία, οπότε οι Βρυξέλλες μπορεί να τη συμπεριλάβουν σαν «δυναμικό» αναπτυξιακό συντελεστή. Τι άλλο θα ακούσουμε…

 

Το Ποντίκι

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.