Φουντώνει η συζήτηση για το ενδεχόμενο αυστηροποίησης του νόμου 3869/2010, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 4161/2013, και ας διαψεύδει μετά βδελυγμίας το Υπουργείου Ανάπτυξης.
Μέχρι στιγμής λοιπόν, αν και είναι άγνωστες οι προθέσεις του Υπουργείου για το ενδεχόμενο αλλαγών, δεν έχουν λείψει οι πληροφορίες που κάνουν λόγο για απαραίτητη τροποποίηση του, παράλληλα με τις όποιες άλλες ρυθμίσεις ισχύσουν για την διαχείριση του ιδιωτικού χρέους. Ακόμη και αν τελικώς ισχύσουν όσα δημοσιεύει σήμερα η Καθημερινή (αύξηση σε 25% από 10% το ύψος της δόσης της ελάχιστης μηνιαίας καταβολής προς τις τράπεζες, αποπληρωμή του το 100% της αντικειμενικής αξίας της αντί του 80% που ισχύει σήμερα για την προστασία της πρώτης κατοικίας, έκπτωση του δανειολήπτη από το νόμο σε περίπτωση που καθυστερήσει για περισσότερους από 3 μήνες – διαβάστε σχετικά: «Βάζουν» χέρι και στο νόμο Κατσέλη), ο νόμος Κατσέλη θα παραμένει η μοναδική λύση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Διότι ακόμη και τελικώς αυξηθεί σε 25% από 10% το ύψος της δόσης της ελάχιστης μηνιαίας καταβολής προς τις τράπεζες μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης από το Ειρηνοδικείο, το υπερχρεωμένο νοικοκυριό θα έχει μία σημαντική ανάσα από το δάνειο του μέχρι το δικαστήριο που μπορεί να γίνει μετά και από 10 χρόνια. Σε οποιαδήποτε διαδικασία ρυθμίσεων και να προτείνει η τράπεζα δε θα προσφέρει σε καμία περίπτωση το ευνοϊκό ποσοστό δόσεων για τα τουλάχιστον 10 χρόνια και ας αυτό αυξηθεί στο 25%. Επίσης, καμία διοίκηση τράπεζας ή κανένας διαμεσολαβητής δε θα μπουν στη διαδικασία να κρίνουν δίκαια και με βάση τα στοιχεία που προσκομίζουν οι δανειολήπτες, την πραγματική οικονομική τους κατάσταση.
Ο Κώδικας Δεοντολογίας που εκπόνησε η Τράπεζα της Ελλάδος ορίζει το στενό κοστούμι που θα φορέσουν οι τράπεζες στους δανειολήπτες ώστε να τους θεωρήσουν ως «συνεργασίμους» αλλά και τα χρήματα και τα οποία θα δικαιούνται να κρατούν για την επιβίωση τους. Οι τράπεζες θα ορίζουν τις δαπάνες που θα δικαιούται κάθε δανειολήπτης να κάνει ώστε να είναι εντάξει απέναντι στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, ενώ ο φυσικός δικαστής θα ορίζει ποιες δαπάνες θα δικαιούται να κάνει ο δανειολήπτης προκειμένου να μπορεί να ζήσει ο ίδιος και η οικογένεια του. Αντί λοιπόν, να εποπτεύει τις τράπεζες, η Τράπεζα της Ελλάδος φροντίζει πώς θα υποχρεώσει τους δανειολήπτες να πληρώσουν τα χρέη τους προς τις τράπεζες.
Danioliptes.gr