Ορίστε τη «συνεργάσιμη» τράπεζα για να σωθούν οι δανειολήπτες από τις παράλογες ρυθμίσεις που προτείνει

Παραδειγμάτων συνέχεια για τη συνεργασία που προσφέρουν οι τράπεζες κι επιβάλλεται στους δανειολήπτες. O χρόνος μετρά αντίστροφα και οι πληροφορίες για τα σχέδια διευθετήσεων του ιδιωτικού χρέους – σε ρύθμιση – πακέτο ή όχι – δημιουργούν ένα θολό τοπίο, προκαλώντας σύγχυση και πανικό στους οφειλέτες.

 

Από κοντά και οι εισπρακτικές εταιρίες ή και τα δικηγορικά γραφεία που λειτουργούν ως εισπρακτικές, που φροντίζουν να δημιουργούν εκείνες τις συνθήκες πανικού στους οφειλέτες, ώστε να επιλέξουν όποια ρύθμιση τους προτείνουν. Αυτή ακριβώς την κατάσταση αλλά και την έλλειψη ενημέρωσης εκμεταλλεύονται οι τράπεζες, που απαιτούν συνεργασία από το δανειολήπτη, όταν εκείνες του προτείνουν ληστρικές ρυθμίσεις όπως η παρακάτω:

 

Δανειολήπτης – μέλος του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος έλαβε δάνειο το 2004 από μία εκ των τεσσάρων συστημικών τραπεζών ύψους 60.000 ευρώ. Ο συγκεκριμένος δανειολήπτης ήταν ιδιοκτήτης ομόρρυθμης εταιρίας, την οποία λίγα χρόνια μετά αναγκάστηκε να «κλείσει» διότι δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις οικονομικές του υποχρεώσεις. Από το 2010, όταν και έβαλε λουκέτο στην επιχείρηση του, συνέχιζε να εξυπηρετεί το δάνειο όπως μπορούσε.

 

Τελικώς, όμως «νικήθηκε» από την ανέχεια και την ύφεση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία με αποτέλεσμα να δηλώσει αδυναμία εξυπηρέτησης του δανείου του. Ζήτησε λοιπόν από την τράπεζα να του προτείνει μία πιο ευνοϊκή λύση για εκείνον. Να σημειωθεί ότι μέχρι την στιγμή της κατάθεσης του αιτήματος για ρύθμιση, ο δανειολήπτης είχε αποπληρώσει το σύνολο του κεφαλαίου που είχε λάβει και, όμως η απαίτηση της τράπεζες παρέμενε στα  71.000 ευρώ.

 

Στην πρόσθετη πράξη που του πρότεινε η τράπεζα, προβλεπόταν περίοδος χάριτος 12 μηνών κατά την οποία η μηνιαία δόση οριζόταν να είναι 200 ευρώ, και ο τελικός χρόνος αποπληρωμής του υπολοίπου της οφειλής τα 10 έτη. Στα υπόλοιπα 9 έτη, ο οφειλέτης θα έπρεπε να καταβάλλει 141.000 ευρώ επιπλέον, με μηνιαία δόση ύψους 1.350 ευρώ! Εκ των συνθηκών, ο οφειλέτης δεν ήταν δυνατόν να εξασφαλίσει την αποπληρωμή μίας τέτοιας υπέρογκης δόσης ειδικά την ώρα που αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Μετά του παράλογου της πρότασης, ο οφειλέτης επικοινώνησε εκ νέου με την τράπεζα, η οποία τον πληροφόρησε ότι επρόκειτο για λάθος!

 

Να σημειωθεί ότι το διάστημα που ο δανειολήπτης επεξεργαζόταν την πρόταση και εξέταζε τις επιλογές του με τη βοήθεια του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος, στον οποίο είναι μέλος, οι εισπρακτικές εταιρίες τον πίεζαν ασφυκτικά να υπογράψει!

 

«Όπως είναι λοιπόν προφανές και αναμενόμενο, κάποιος άλλος δανειολήπτης παρασυρμένος από την απόγνωση του να διευθετήσει το χρέος του και να βρει λύση στο πρόβλημα του με την τράπεζα, θα υπέγραφε χωρίς να δώσει την απαραίτητη προσοχή στους όρους που του προτείνει η τράπεζα. Πώς κρίνει η τράπεζα αν ένας δανειολήπτης είναι συνεργάσιμος ή όχι και αν θα διευθετηθούν τα χρέη του ή όχι, όταν η ίδια προτείνει τέτοιες κατάπτυστες ρυθμίσεις» τόνισε μιλώντας στο radio1d.gr ο δικηγόρος – συνεργάτης του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος Γιάννης Παπαϊωάννου. Εφιστά την προσοχή των πελατών των τραπεζών στα χαρτιά που τους χορηγούν οι τράπεζες. «Σου πετάνε ένα χαρτί και σου ζητάνε να το υπογράψεις. Ο πολίτης έχει το δικαίωμα να εξετάσει το περιεχόμενο του και να εξετάσει τις δυνατότητες του» υπογραμμίζει με νόημα.

 

Όπως αναφέρει, οι πολίτες έχουν δικαίωμα να «σύρουν» την τράπεζα στα δικαστήρια με την κατηγορία της απάτης σε περιπτώσεις παράλογων απαιτήσεων και παράνομων τόκων που «φουσκώνουν» τις δανειακές συμβάσεις.

 

Βεβαιώσεις οφειλών

 

«Το κόλπο με την χορήγηση των βεβαιώσεων οφειλών σε δανειολήπτες που εκκινούν τη διαδικασία υπαγωγής στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά είναι το εξής: οι υπάλληλοι της τράπεζας που απευθύνεται ο οφειλέτης προσπαθούν να τον τρομοκρατήσουν και να τον αποτρέψουν από την κατάθεση της αίτησης» τονίζει ο κ. Παπαϊωάννου. Αναφέρει ότι ο νόμος 3869/2010, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον νόμο 4161/2013, εισήγαγε πρώτος την έννοια της πτώχευσης του φυσικού προσώπου που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις οφειλές του προς την τράπεζα και να προστατέψει την κύρια και μοναδική του κατοικία.

 

Διαβάστε επίσης:

Η «κομπίνα» αποκαλύπτεται με τις βεβαιώσεις οφειλών. Διαβάστε τα παραδείγματα

 

 

Danioliptes.gr