Την Πέμπτη στο Eurogroup αρχίζει ουσιαστικά η διαδικασία εξέτασης της επόμενης μέρας νια την Ελλάδα μετά την έξοδο από το μνημόνιο, ενώ ο σχεδιασμός προβλέπει τη λήψη συνολικής απόφασης στις 8 Δεκεμβρίου.
«Αγκάθια» οι όροι που θα συνοδεύουν την προληπτική πιστωτική γραμμή, αλλά και η επιμονή ορισμένων εταίρων να συμμετάσχει στο νέο σχήμα και το ΔΝΤ.
Όπως δήλωσε χθες στης Βρυξέλλες ανώτερος αξιωματούχος της Ευρωζώνης, στη συνεδρίαση του Eurogroup, την Πέμπτη, ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης θα παρουσιάσει στους εταίρους το σχεδιασμό της κυβέρνησης σχετικά με το πώς βλέπει την επόμενη μέρα, ενώ στη συνέχεια θα γίνει συζήτηση.
Σύμφωνα με τον αξιωματούχο, λαμβάνοντας υπόψη τη στάση των αγορών το τελευταίο διάστημα, οι πιθανότητες «καθαρής» εξόδου της Ελλάδας, χωρίς προληπτική γραμμή, είναι εξαιρετικά απίθανες. Αυτό σημαίνει ότι οι συζητήσεις θα κινηθούν στην κατεύθυνση μιας νέας δομημένης συμφωνίας με τις ελληνικές αρχές, η οποία θα περιλαμβάνει και μια προληπτική πιστωτική γραμμή, ανέφερε.
Πρέπει να επικυρωθεί από τα Κοινοβούλια
Με δεδομένο ότι η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση του παρόντος προγράμματος τελειώνει στο τέλος του έτους, ο αξιωματούχος εκτιμά ότι θα πρέπει να υπάρξει συνολική συμφωνία που θα περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία (ελάφρυνση χρέους, νέα σύμβαση με προληπτική πιστωτική γραμμή), το αργότερο στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup για το 2014, που θα γίνει στις 8 Δεκεμβρίου. Κι αυτό γιατί η νέα συμφωνία θα πρέπει στη συνέχεια να επικυρωθεί από Κοινοβούλια χωρών της Ευρωζώνης πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Όπως είπε, η Ελλάδα πρέπει να ξεκινήσει το 2015 έχοντας τη νέα Το πρώτο έχει να κάνει με το περιεχόμενο της νέας συμφωνίας, η οποία σε κάθε περίπτωση θα κινείται εντός του πλαισίου που προβλέπεται στους υφιστάμενους κανόνες του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και ενδεχομένως του ΔΝΤ.
Ορισμένες χώρες, οι γνωστές «σκληρές» του Βορρά της Ευρωζώνης, υποστηρίζουν ότι η δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας μπορεί να έχει βελτιωθεί, συμφωνία, ώστε να αποφύγει προβλήματα με τη στάση των αγορών.
Τα προβλήματα με τους δανειστές.
Πάντως, όλα δείχνουν ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης και των πιστωτών δεν θα είναι εύκολες, ούτε το αποτέλεσμα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Στις συζητήσεις που θα ξεκινήσουν, πέρα από τον τρόπο ελάφρυνσης του χρέους, όπου μέχρι στιγμής οι εταίροι δεν έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους, υπάρχουν δύο προβλήματα.
Ωστόσο δεν θεωρείται ασφαλής και αυτό φαίνεται, όπως τονίζουν, από τη συμπεριφορά των αγορών. Συνεπώς θεωρούν πως η νέα συμφωνία για την προληπτική πιστωτική γραμμή θα πρέπει να περιέχει σαφείς όρους και αυστηρούς ελέγχους σε τριμηνιαία βάση, ώστε να διασφαλιστεί πως δεν θα υπάρξει απόκλιση μετά την έξοδο από το μνημόνιο.
Αυτή είναι η θέση ορισμένων εταίρων πριν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, το κατά πόσο θα επικρατήσει θα εξαρτηθεί από τους χειρισμούς της κυβέρνησης, αλλά και από τη στάση των υπόλοιπων χωρών της Ευρωζώνης.
Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με την παρουσία ή όχι του ΔΝΤ στη συμφωνία της επόμενης μέρας και ποιος θα είναι ο ρόλος του. Κληθείς να απαντήσει χθες ο αξιωματούχος της Ευρωζώνης, ανέφερε ότι γνωρίζει τι λένε στην Ελλάδα, αλλά από την άλλη διαπιστώνει πως πολλές κυβερνήσεις της Ευρωζώνης εκφράζουν την άποψη ότι πρέπει να συμμετάσχει και το ΔΝΤ στη νέα συμφωνία. Άλλωστε, συνέχισε, το ΔΝΤ προβλέπει από τους μηχανισμούς του και χαλαρά προληπτικά προγράμματα.
Η συζήτηση δεν θα είναι εύκολη, ωστόσο δεν θα είναι αυτό το πιο δύσκολο θέμα των διαπραγματεύσεων, τόνισε.
Υπέρ της συνέχισης της παρουσίας του ΔΝΤ στην Ελλάδα τάσσονται οι κυβερνήσεις που δέχονται πιέσεις από τα εθνικά τους Κοινοβούλια, περισσότερο η ολλανδική και η φινλανδική.
Το αποθεματικό των 11 δισ. Ευρώ.
Ο αξιωματούχος της Ευρωζώνης τόνισε επίσης ότι με δεδομένο πως οι ελληνικές τράπεζες δεν θα χρειαστούν χρήματα για την ανακεφαλαιοποίησή τους, το αποθεματικό των 11 δισ. ευρώ που υπάρχει θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως προληπτική πιστωτική γραμμή.
Σχετικά με την ημερομηνία επιστροφής της τρόικας στην Αθήνα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, ο αξιωματούχος είπε ότι δεν υπάρχει κάποια νέα εξέλιξη, ωστόσο δεν θα είναι αυτό το κύριο θέμα συζήτησης για την Ελλάδα την Πέμπτη.
Τα κύρια σημεία στις συζητήσεις για τα εργασιακά.
Την εξαίρεση κρίσιμων ζητημάτων από την ατζέντα της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, όπως το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων, το δικαίωμα ανταπεργίας των εργοδοτών, αλλά και η διαδικασία κήρυξης των απεργιών, φαίνεται να έχει εξασφαλίσει η κυβέρνηση εν όψει της νέας επίσκεψης των εκπροσώπων των δανειστών στην Αθήνα. Εξαιρετικά πιθανές, ωστόσο, θεωρούνται οι επιμέρους αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο. Μεταξύ των προωθούμενων τροποποιήσεων περιλαμβάνονται η αλλαγή στο καθεστώς των συνδικαλιστικών αδειών, αλλά και η αύξηση στον χρόνο προειδοποίησης που πρέπει να μεσολαβεί μέχρι να πραγματοποιηθεί μια απεργία.
Οι αλλαγές στα εργασιακά εν όψει και του νέου γύρου διαπραγματεύσεων με την τρόικα συζητήθηκαν επί τέσσερις ώρες κατά τη χθεσινή τηλεδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε με τους εκπροσώπους των δανειστών από τη μια πλευρά και τη γενική γραμματέα Άννα Στρατινάκη από την άλλη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η πλευρά των δανειστών δεν φαίνεται να επιμένει πλέον στην αλλαγή του καθεστώτος των ομαδικών απολύσεων, δεδομένου ότι επί του θέματος δεν εγείρονται σχετικά αιτήματα ούτε καν από τις εργοδοτικές οργανώσεις στην Ελλάδα. Επίσης, δεν αναμένεται να υπάρξουν αλλαγές όσον αφορά την πλειοψηφία που απαιτείται για την προκήρυξη μιας απεργίας (σ.σ.: να σημειωθεί ότι στο τραπέζι είχε πέσει πρόταση για να προκηρυχθεί μια απεργία να απαιτείται σύμφωνη γνώμη τουλάχιστον του 50% των μελών ενός σωματείου. Η συγκεκριμένη πρόταση έχει προκαλέσει πολύ μεγάλες αντιδράσεις από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα).
Έτσι, όπως διαφάνηκε και από τη χθεσινή τηλεδιάσκεψη, οι διαπραγματεύσεις αναμένεται να επικεντρωθούν σε δύο σημεία: 1. Στον περιορισμό των συνδικαλιστικών αδειών με εξαίρεση τα ανώτατα συνδικαλιστικά στελέχη (γενικούς γραμματείς και προέδρους).
2. Στην αύξηση του απαιτούμενου χρόνου προειδοποίησης για την προκήρυξη της απεργίας. Θα συζητηθεί η αύξηση του χρόνου από τις 24 στις 48 ώρες για τις απεργίες στον ιδιωτικό τομέα και από τις τέσσερις στις οκτώ ημέρες για τις απεργίες στο δημόσιο τομέα.
Του Νίκου Μπέλλου από naftemporiki