Τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη στη μεσαία τάξη με στόχο τον αφανισμό της σημειώνονται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη τη Δύση, όπως προκύπτει από έρευνες διεθνών ινστιτούτων, καθώς οι οικογενειακές οικονομίες χάνονται για να σωθεί το σαθρό τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα και οι πλούσιοι να αυξήσουν τα κέρδη τους.
Αναλυτικά:
Η διάβρωση της μεσαίας τάξης στις βιομηχανικές χώρες οφείλεται στο γεγονός ότι το εισόδημά της μένει στάσιμο σε σχέση με εκείνο των πλουσίων και επιπλέον υπερφορολογείται και υπερχρεώνεται από επίσημο κράτος και τράπεζες.
Αυτό που παρατηρείται στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη είναι ένα πρόβλημα άνισης κατανομής πλούτου.Σε έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης αναφέρεται ότι από την αρχή της δεκαετίας του ’80 τα οφέλη της ανάπτυξης επιμερίστηκαν άνισα, μεταξύ των πιο υψηλών εισοδημάτων. Έτσι, το 2010 στις χώρες του ΟΟΣΑ το μέσο εισόδημα του 10% των πιο πλούσιων ήταν κατά 9,5 φορές υψηλότερο από εκείνο του 10% των φτωχότερων κατοίκων.
Πριν από 25 χρόνια το εισόδημά τους ήταν 7 φορές υψηλότερο. Αυτή η αύξηση των ανισοτήτων προκάλεσε τη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, καθώς το εισόδημά της μειώθηκε.
Στην Ελλάδα, ανθρωποι που κάποτε ένιωθαν ασφαλείς, που είχαν κοινωνική ασφάλιση και σύστημα υγείας, σήμερα φοβούνται για το μέλλον. Η Ελλάδα με 1,3 εκατομμύρια ανέργους παραμένει στην κορυφή των ευρωπαϊκών χωρών με τη μεγαλύτερη ανεργία.
Υπενθυμίζονται επίσης, η κατά το ένα τρίτο μείωση του εισοδήματος των νοικοκυριών (σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ) και οι εκτιμήσεις της Κομισιόν που θέλουν τους τέσσερις στους δέκα Έλληνες να απειλούνται από τη φτώχεια.
Στην Ισπανία η κατάσταση της μεσαίας τάξης χαρακτηρίζεται από τη διολίσθηση στη φτώχεια και τις αυξανόμενες ανισότητες καθώς γίνεται ολοένα περισσότερο ευάλωτη. Ακόμα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί βέβαια φτωχή. Τα θύματα των εξελίξεων είναι κυρίως τα παιδιά και οι νέοι. Η Ισπανία είναι πλέον η χώρα με τις μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες στην Ευρώπη.
Στην Ιταλία, ο Πάπας Φραγκίσκος έχει μιλήσει κατά της απεριόριστης λιτότητας και της υπεροχής του κεφαλαίου επί του ανθρώπου, με εκτενή αναφορά στις ολέθριες συνέπειές του.
Ακόμα και στην ισχυρή Γερμανία η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Το ποσοστό της μεσαίας τάξης στη Γερμανία, σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού, μειώθηκε από το 1997 μέχρι το 2010, από το 65% στο 58%, συμπεραίνει έρευνα για λογαριασμό του ιδρύματος Bertelsmann.
Ο παγκόσμιος πλούτος έφθασε τα 241 τρισ. δολάρια το 2013. Το 10% των πλουσιότερων κατέχει το 86% του παγκόσμιου πλούτου. Παράλληλα 7 στους 10 κατοίκους του κόσμου έχουν περιουσία που δεν φτάνει τα 10.000 δολάρια.
Στον αντίποδα, οι πλουσιότεροι -μεταξύ των οποίων βρίσκονται και παγκόσμιοι οικονομικοί τιτάνες που με τις λανθασμένες επιλογές τους οδήγησαν στη χρηματοπιστωτική κατάρρευση- γίνονται όλο και πλουσιότεροι. Και όχι λίγο πλουσιότεροι, αλλά πολύ πλουσιότεροι.
Ο παγκόσμιος πλούτος, σύμφωνα με έρευνα της Credit Suisse, έφθασε στα 241 τρισεκατομμύρια δολάρια για το οικονομικό έτος που έληξε στα μέσα του 2013, με το 10% των πλουσιότερων πολιτών του κόσμου να κατέχει το 86% του παγκόσμιου πλούτου και τους 7 στους 10 κατοίκους του κόσμου να έχουν περιουσία που δεν φτάνει ούτε τα 10.000 δολάρια.
Και αν αυτά συμβαίνουν στις ανεπτυγμένες οικονομίες, στις αναπτυσσόμενες τα τελευταία 20 χρόνια έχουν εμφανιστεί και «μεσαία στρώματα». Η ανάπτυξη στις αναδυόμενες ή αναπτυσσόμενες χώρες είχε ως αποτέλεσμα τη διεύρυνση της μεσαίας τάξης, δηλαδή των ανθρώπων που κερδίζουν καθημερινά μεταξύ 10-100 δολαρίων. Όμως πόσο «μεσαία» είναι αυτά; Στην πραγματικότητα πρόκειται για ανθρώπους που κερδίζουν καθημερινά 10-100 δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορούν να γυρίσουν πίσω στη… φτώχεια.
Στην Αφρική, επί παραδείγματι, 300 εκατομμύρια άνθρωποι που θεωρείται ότι ανήκουν στη μεσαία τάξη κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν ξανά συνθήκες ακραίας φτώχειας στην περίπτωση θανάτου ενός μέλους της οικογένειάς τους ή αν παρουσιαστεί κάποια κρίση, προειδοποιεί ο ΟΟΣΑ.
Πηγή: Premium.paratiritis.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.