Παρέμβαση στο θέμα του σχεδίου νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας πραγματοποίησε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Κώστας Χρυσόγονος, με την κατάθεση δύο ερωτήσεων προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ο ευρωβουλευτής καυτηριάζει αφενός την αδικαιολόγητα προνομιακή μεταχείριση των τραπεζών στους πλειστηριασμούς και αφετέρου την παραβίαση θεμελιωδών διατάξεων του ευρωπαϊκού δικαίου μέσω της επιβολής περιορισμών στην αποδεικτική διαδικασία.
Ακολουθούν τα κείμενα των δύο ερωτήσεων:
Προνομιακή ικανοποίηση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων
«Στις 14.11.2014 κατατέθηκε στην ελληνική Βουλή νομοσχέδιο τροποποίησης του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με στόχο, όπως αναφέρεται, την επιτάχυνση απονομής δικαιοσύνης. Στο νέο άρθρο 977 παρ. 3 συμπεριλαμβάνεται πρόβλεψη για προνομιακή ικανοποίηση των τραπεζών σε ποσοστό 65% στις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης, ενώ οι απαιτήσεις των αμοιβών εργαζομένων, του Δημοσίου και των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης περιορίζονται σε ποσοστό 25% του εκπλειστηριάσματος, ευνοώντας έτσι αποκλειστικά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε βάρος όλων των άλλων δανειστών.
Η σχετική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους επισημαίνει πως: «Από τις προτεινόμενες διατάξεις ενδέχεται να προκληθεί απώλεια εσόδων του Δημοσίου και των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, λόγω της αποδυνάμωσης των ισχυόντων σήμερα προνομίων τους στις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης». Την ίδια στιγμή εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας λόγω των μέτρων που επιβάλλονται από την τρόικα, με συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για αύξηση των δημοσίων εσόδων και μείωση κοινωνικών και άλλων δημόσιων δαπανών.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Είναι ενήμερη για την παραπάνω ρύθμιση;
2. Πώς συνάδει η ρύθμιση με το πρόγραμμα σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας που επιβάλλεται στην Ελλάδα από την τρόικα;»
Δικαίωμα στη δίκαιη δίκη
«Στις 14.11.2014 κατατέθηκε στην ελληνική Βουλή νομοσχέδιο τροποποίησης του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Μεταξύ των ρυθμίσεων που προτείνονται είναι η κατάργηση της προφορικής διαδικασίας και η διεξαγωγή της πρωτοβάθμιας διαδικασίας αποκλειστικά εγγράφως. Δίνεται η δυνατότητα στο Δικαστήριο να ζητήσει να εξετάσει μάρτυρες μόνο «αν από τη μελέτη του φακέλου της δικογραφίας κρίνεται απολύτως αναγκαία η εξέταση μαρτύρων στο ακροατήριο» (άρθρο 237 παρ. 6). Αντίθετα, το ΕΔΔΑ έχει κρίνει ότι «οι διάδικοι πρέπει τουλάχιστον να έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν δημόσια ακρόαση, αν και το δικαστήριο μπορεί να απορρίψει την αίτηση»[1] (1) και ότι «προς το συμφέρον της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, είναι συνήθως πιο σκόπιμο να πραγματοποιείται η ακροαματική διαδικασία σε πρώτο βαθμό και όχι μόνο ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου»[2].
Λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι οι ανωτέρω δικονομικές διατάξεις θα ισχύουν και κατά την εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης από τα ελληνικά δικαστήρια, τίθεται ζήτημα παραβίασης του άρθρου 47 ΧΘΔΕΕ σε συνδυασμό με τα άρθρα 6 παρ. 1 ΕΣΔΑ και 52 παρ. 3 ΧΘΔΕΕ. Ερωτάται η Επιτροπή τι μέτρα σκοπεύει να λάβει για να διασφαλίσει το δικαίωμα στη δίκαιη δίκη στην Ελλάδα.»
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.