Σε αναμονή της 25ης Ιανουαρίου, όταν θα κληθούμε να ψηφίσουμε για τη νέα Βουλή θα πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι όσοι έχουμε ανοιχτό πόλεμο με τις τράπεζες γύρω από την ίδια μας την επιβίωση το εξής: που ξεκινά και που εξανλείται η φιλευσπλαχνία των «300»;
Επί χρόνια εκατομμύρια κάτοικοι σε αυτό τον ευλογημένο τόπο δεν έχουν πλέον τα λεφτά που απαιτούν κάθε μήνα οι τράπεζες για να αποπληρώνουν τις ατελείωτες δανειακές δόσεις τους, ενώ την ίδια ώρα οι τραπεζίτες συμπεριφέρονται όχι πλέον ξεδιάντροπα παράνομα αλλά και πουριτανικά, δίνοντας αφ’ υψηλού ψίχουλα κι αυτά σε δικούς τους ανθρώπους παρότι συσσωρρεύουν στα ταμεία τους καθημερινά απίθανα ποσά τόσο μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων όσο και μέσω των δανείων.
Για το καλό των τραπεζών, άραγε, οι «300» δεν τολμούν να πάρουν μια ομόφωνη απόφαση για τους επτάμισι εκατομμύρια υπερχρεωμένους δανειολήπτες; Μήπως δεν θα έπρεπε ως «300» να αποδείξουν κάποτε μια φορά στη ζωή τους ότι είναι «συνεργάσιμοι» με την ικοινωνία βουλευτές, ότι νοιάζονται για το κοινό καλό, και να πάρουν συλλογικά μια γενναία απόφαση υπέρ των υπερχρεωμένων δανειοληπτών.
Δυστυχώς, αντί οι «300» να συμφωνήσουν για το πώς θα αντιμετωπίσουν το μείζον πρόβλημα της υπερχρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών από τις τράπεζες, επιλέγουν να διαφωνούν, να αποκρύπτουν στοιχεία, να ποιούν την νήσσαν και να επιτρέπουν στις τράπεζες να κόβουν και να ράβουν στα μέτρα τους τις σχέσεις των πολιτών με αυτές.
Ενόψει προεκλογικής περιόδου, όλα τα κόμματα θα έπρεπε να λάβουν μια σοβαρή απόφαση ομόφωνα για να ανακουφίσουν κάπως το βρόγχο των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, να λάβουν δηλαδή μια απόφαση υπέρ των δανειοληπτών.
Κι όμως, όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά κάθε φορά που κάποιοι αναζητούν πράγματι λύσεις υπέρ των δανειοληπτών, οι υπόλοιποι φροντίζουν να κλείνουν τις προτάσεις τους στο συρτάρι.
Υπενθυμίζουμε ότι τον Νοέμβριο οι Ανεξάρτητοι Ελληνες πρότειναν να συμπεριληφθούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι έμποροι στον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Ομως, η πρότασή τους έμεινε στα αζήτητα της Βουλής, αγνοοήθηκε ακόμη και από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης και τελικά και οι ίδιοι οι Ανεξάρτητοι Ελληνες δεν ασχολήθηκαν περαιτέρω με το θέμα διότι είχαν να ασχοληθούν με τα του…οίκου τους.
Αντίθετα, η κυβέρνηση επιχειρεί με περίσσια κουτοπονηριά να βρει διάφορες διόδους κυρίως μέσω τροποποιήσεων στο δικαστικό σύστημα για να αναγκάσει τους δανειολήπτες να χορεύουν στους ρυθμούς των τραπεζών και να τις επιτρέψουν να προχωρήσουν μαζικά σε πλειστηριασμούς ακόμη και της πρώτης κατοικίας των δανειοληπτών.
Η κοινωνική αντίδραση υποχρεώνει τους κυβερνώντες να αποσύρουν διαρκώς τις κατα καιρούς αλλαγές που προωθούν και να επιχειρούν υπό τη σκιά αποπροσανατολιστικών γεγονότων συνήθως που δεν έχουν στην ουσία καμία ιδιαίτερη σημασία για την πλειονότητα των κατοίκων να εφαρμόσουν μέτρα που επιζητούν με λύσσα οι τραπεζίτες και οι διεθνείς κερδοσκόποι που κρατάνε πιρούνι και μαχαίρι για να καταβροχθίσουν τα «φιλέτα» της ελληνικής οικονομίας.
Γιατί άραγε οι «300» δεν είναι τόσο τολμηροί όσον αφορά σε όλους τους υπερχρεωμένους συνανθρώπους τους, όπως έπραξαν και για τον Ρωμανό, αλλά αντίθετα ο καθένας αντιμετωπίζει το θέμα αποκλειστικά για ιδία οφέλη.
Η απάντηση, δυστυχώς, κρύβεται σε όσα υπέγραψαν οι εκάστοτε μνημονιακοί βουλευτές και οι εκάστοτε μνημονιακές κυβερνήσεις.
Η Κομισιόν κατέστησε σαφές σε ερώτηση του πρώην ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, προς τους αρμοδίους τον Μάρτιο του 2013 ότι οι κυβερνώντες στην Ελλάδα εκχώρησαν τα πάντα όλα, εθνική κυριαρχία, διαμόρφωση οικονομικής πολιτικής και διαμόρφωση σχέσεων πολιτών-τραπεζών και τραπεζών-κράτους, στην τρόικα, όταν υπογράψανε το δεύτερο Μνημόνιο.
Εστω, όμως, και τώρα, δεν θα ήταν μια κίνηση νίκης του κοινοβουλευτισμού μια απόφαση που θα επηρέαζε εκατομμύρια πολίτες και θα τους έκανε να ενεργοποιηθούν ξανά με τα πολιτικά και να μην είναι παραδομένοι στις ορέξεις των τοκογλύφων;
Εστω και αργά δεν θα έπρεπε οι «300» να λάβουν μια απόφαση για το καλό της χώρας μήπως και το ισχύον δημοκρατικό σύστημα που πνέει τα λοίσθια επανέλθει;
Ο Σύλλογός μας απευθύνει εκ νέου έκκληση για συνεργάσιμους πολιτικούς με την κοινωνία και ελπίζει ότι η ομοφωνία θα πρέπει να τηρείται από τους βουλευτές σε κάθε ζήτημα ανθρωπιστικού χαρακτήρα και όχι σε μεμονωμένες περιπτώσεις.
Εκτός και αν η σχεδιασμένη φτωχοποίηση των Ελληνίδων και των Ελλήνων, η υπερχρέωση και η υπερφορολόγησή τους, είναι κάτι που δεν αγγίζει τους υψηλά αμειβόμενους βουλευτές αυτής της χώρας που γνωρίζουν δυστυχώς πολύ καλά τί θα πει διαφθορά.
Απαισιοδοξούμε δυστυχώς για όσα θα συμβούν στη νέα Βουλή, διότι δεν υπάρχει ομοφωνία απόψεων για τους δανειολήπτες, αφού κάθε κόμμα έχει τους δικούς του ανοιχτούς και κρυφούς λογαριασμούς με τις συστημικές τράπεζες.
Με τον κόμπο να έχει φτάσει στο χτένι, το μόνο που ελπίζουμε πλέον είναι να καταλάβουν όλοι οι 300 που αμείβονται πλουσιοπάροχα από τον πένητα ελληνικό λαό ότι εκλέγονται για να αντιπροσωπεύσουν αυτόν και όχι τα συμφέροντα που τον πολεμούν.
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.