Κάποιος επιτέλους πρέπει να πει στους Γερμανούς ότι τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από τους κυβερνητικούς συνασπισμούς ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-τραπεζιτών-ολιγαρχών στόχευαν μόνο τους φτωχότερους και τους μεσαίας οικονομικής κατάστασης πολίτες και είναι δυσβάσταχτα σε σχέση με τα μέτρα που η γερμανική κυβέρνηση επιβάλλει στους πολίτες της.
Την ώρα που διάφοροι εκπρόσωποι της τρόικας και η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, λένε ότι οι Ελληνες πρέπει να εξοφλήσουν τα χρέη, κανείς τους δεν διευκρινίζει ποιος τελικά πήρε τί και για ποιο λόγο. Το μόνο που γνωρίζουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα είναι ότι όλα έγιναν σε βάρος του ελληνικού λαού, ένας ακήρυχτος με άλλα λόγια οικονομικός πόλεμος του διεφθαρμένου κερδοσκοπικού παρασιτικού κεφαλαίου σε βάρος ενός λαού που μέχρι σήμερα ανέχεται τα πάντα γιατί δεν είναι ενωμένος απέναντι στους πραγματικούς εχθρούς του.
Αν η Ευρώπη ήταν πραγματικά ενωμένη, δεν θα υπήρχε αυτό το χάσμα που υπάρχει σήμερα ανάμεσα στο 1% του λαού που αποτελείται από τους ολιγάρχες και στο 99% του λαού, όλους δηλαδή εμάς τους υπόλοιπους.
Οι ανισότητες είναι εξόφθαλμες
Στη Γερμανία, όποιος έχει έσοδα 8.000 ευρώ ετησίως φορολογείται με μόλις 20 ευρώ, η πρώτη κατοικία δεν φορολογείται και το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι 53,3%.
Στην Ελλάδα, όποιος έχει έσοδα 8.000 ευρώ ετησίως φορολογείται με 3.200 ευρώ, όσα δηλαδή πληρώνει όποιος φορολογούμενος έχει ετήσια έσοδα 22.000 ευρώ στη Γερμανία, η πρώτη κατοικία θεωρείται τεκμαρτό εισόδημα και υπερφορολογείται και μάλιστα τη στιγμή που το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι 75,9%.
:Ηταν αυτά τα μέτρα που ήθελε η τρόικα ή ήταν τα μέτρα που επέβαλαν οι εκπρόσωποι των «απόγονων» των δωσίλογων της Κατοχής στην Ελλάδα;
Ο Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού ΚΙοινοβουλίου, κατηγορεί τις μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ότι επέβαλαν τα αντιλαϊκά μέτρα και όχι η τρόικα. Η τρόικα απλά ήθελε μέτρα. Σε βάρος ποιου προφανώς δεν την ένοιαζε.
Για τις ανισότητες αυτές, ο κόσμος έχει στρέψει μακριά το βλέμμα του από τα πολιτικά τζάκια της Ελλάδας.
Πάντως, ένα σχόλιο του εκλιπόντος μεγάλου Ελληνα συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι ερμηνεύει με τον καλύτερο ίσως τρόπο το προεκλογικό κλίμα που ζούμε. «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, για αυτό και δεν μπορεί να αναστηθεί ποτέ» σχολίαζε πριν από κάμποσα χρόνια, με τη διορατικότητα που τον διέκρινε. Και συμπλήρωνε: «Ψέματα το εμβατήριο για μια μη θνήσκουσα Ελλάδα. Ψέματα και η Ανάσταση για μια περίπτωση χώρας μη θνήσκουσας και μη αναστημένης, αλλά γενναίως επηρμένης»…
Σε αυτήν ακριβώς τη χώρα εξακολουθούμε να ζούμε, ουδέποτε διδασκόμενοι από τα παθήματα του παρελθόντος και πάντοτε πρόθυμοι να τείνουμε ευήκοα ώτα σε όσους επιμένουν να επενδύουν στη διαρκή αξία των παραμυθιών.
Αγανακτήσαμε, οργιστήκαμε, απαξιώσαμε κάμποσους από αυτούς που δοξάζαμε στο παρελθόν, διχαστήκαμε, πληγωθήκαμε αλλά είμαστε και πάλι έτοιμοι, όπως φαίνεται, να επανασυνδέσουμε τον ομφάλιο λώρο με όσους και όσα πριν από λίγο απαρνιόμασταν.
Ισοπεδώσαμε τον δικομματισμό, γιατί τον θεωρήσαμε υπεύθυνο – και δικαίως εν πολλοίς – για όσα υποστήκαμε, αλλά με την πρώτη αναλαμπή ανάσας επιστρέφουμε πλησίστιοι σε ένα νέο, ιδιότυπο, μικρομέγαλο, δικομματικό παιχνίδι εξουσίας.
Μπορεί ιστορικά να έχουμε πληρώσει ακριβά αυτή την εμμονή μεταξύ άσπρου και μαύρου. Αλλά, όπως φαίνεται, ούτε η πολιτική μας κουλτούρα ούτε η πολιτιστική μας συγκρότηση μας επιτρέπουν, στη μεγάλη πλειοψηφία τουλάχιστον, να ξεπεράσουμε τις ιδεοληψίες μας, τον φανατισμό μας και να αναζητήσουμε γέφυρες συνεννόησης, αλληλοκατανόησης, ανοχής του άλλου, του διαφορετικού. Είμαστε οπαδοί της μιας και μοναδικής αλήθειας κάθε φορά, δεν αντέχουμε ενστάσεις, κριτική, επιφυλάξεις.
Κάπως έτσι βαδίζουμε και προς τις κάλπες της επόμενης Κυριακής. Με τους μεν να επενδύουν στον φόβο και τους δε να αιθεροβατούν μοιράζοντας δωρεάν ελπίδες. Και με μια μειοψηφία, καθόλου ασήμαντη όμως, να αναζητεί σωτηρία σε ό,τι πιο μαύρο κυκλοφορεί.
danioliptes.gr
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.