Μίλησε σε συνέδρια. Έδωσε εξομολογητικές συνεντεύξεις, μιλώντας για τον γερμανομαθή πατέρα του, που τον άφησε ορφανό στα δεκαπέντε. Μάταια. Ο Μάριο Ντράγκι χρειάζεται να προσπαθήσει περισσότερο για να εξευμενίσει τους Γερμανούς. Χρειάζεται ίσως να τους δώσει την Ελλάδα.
Ο ΙΤΑΛΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έδωσε την πρώτη μάχη επιβίωσης του ευρώ το καλοκαίρι του 2012. Τότε είχε πείσει τη Μέρκελ ότι αν σπάσει ο αδύναμος κρίκος – βλέπε Ελλάδα – η αλυσίδα του κοινού νομίσματος κινδυνεύει να μην ξανακολλήσει ποτέ. Αύριο ο Ντράγκι δίνει τη δεύτερη ζωτική μάχη.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για το σχέδιο για την ποσοτική χαλάρωση.
Σύμφωνα με αυτό, η ΕΚΤ θα μπορεί να αγοράζει ομόλογα των κρατών-μελών της ευρωζώνης προκειμένου διά της ρευστότητας να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος αποπληθωρισμού. Αυτή τη φορά, το Βερολίνο δεν έχει πειστεί. Στα μάτια των Γερμανών, ο Ντράγκι λειτουργεί ως εκπρόσωπος των χωρών του Νότου. Προσπαθεί, λένε, να φέρει τα ευρωομόλογα από την πίσω πόρτα και, άρα, να απαλλάξει τη Γαλλία και την Ιταλία από το βάρος των επώδυνων μεταρρυθμίσεων.
Ο διοικητής της ΕΚΤ φαίνεται ότι ήδη έχει κάνει παραχωρήσεις προς τους Γερμανούς. Αν πιστέψει κανείς το «Σπίγκελ», μία από αυτές είναι να εξαιρεθεί η Ελλάδα από το πρόγραμμα.
ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ του περιοδικού που εκφράζει το γερμανικό κατεστημένο διαβάστηκε στην Αθήνα όχι μόνο ως ταπείνωση του «ανεξάρτητου» κεντρικού τραπεζίτη, που εμφανίζεται να συνθηκολογεί στο παρασκήνιο με το Βερολίνο. Διαβάστηκε κυρίως ως μήνυμα δυσοίωνο.
Τυχόν αποκλεισμός της Ελλάδας από μια τόσο κομβική πολιτική θα αποτελέσει πρώτο βήμα περιθωριοποίησής της. ΓΓ αυτό και η αυριανή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ προσλαμβάνει χαρακτήρα βαρόμετρου για την Αθήνα. Στους όρους που θα τεθούν για τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα θα κρύβεται ο «διάβολος», θα κρύβεται και το πρόπλασμα των σχέσεων μας με τους δανειστές την επομένη των εκλογών.
ΛΕΝΕ ότι ο Ντράγκι κρατάει τα κλειδιά της ελληνικής οικονομίας. Η ΕΚΤ έχει την ισχύ ακόμη και να στραγγαλίσει τις οικονομίες, όπως έκανε στην Κύπρο, κόβοντας τη γραμμή έκτακτης ρευστότητας στις τράπεζες – ή, όπως λέμε ελληνικά, τον ΕΛΑ – μετά το «όχι» του κυπριακού Κοινοβουλίου.
Η συζήτηση αυτή, για το πώς οι εταίροι θα μπορούσαν να μας τραβήξουν την πρίζα, δεν έχει νόημα. Το λέει παράγοντας με μεγάλη πείρα σε μνημονιακές τρικυμίες. Σε μια διασωληνωμένη οικονομία υπάρχουν πολλά σωληνάκια που θα μπορούσαν να κοπούν.
Μια πρώτη γεύση έδωσε κιόλας χθες η Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
Ανασυγκρότησης, ανακοινώνοντας ότι παγώνει την εκταμίευση 6 δισ. ευρώ μέχρι να λυθεί η πολιτική αβεβαιότητα στην Ελλάδα.
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ που έχει νόημα είναι πώς δεν θα αφήσουμε εμείς να κοπεί ο λώρος με τους εταίρους. Είναι κάτι που, όπως λέγεται, δεν θα κριθεί απλώς τις πρώτες ημέρες μετά τις κάλπες, θα αρχίσει να κρίνεται ήδη από τις δηλώσεις του Ζαππείου.
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ