Η νέα Κυβέρνηση -όποια επέλεξε ο Ελληνικός λαός- θα βρεθεί αμέσως αντιμέτωπη με πολλαπλά προβλήματα!

 

Άμεσες προτεραιότητες της θα πρέπει να είναι: 1. Η αποκατάσταση της ηρεμίας στις αγορές, στους επενδυτές και τους καταθέτες, ώστε να αποφευχθεί κάποια μαζική φυγή κεφαλαίων που θα κλυδωνίσει τη νέα Κυβέρνηση από τις πρώτες κιόλας ώρες! Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει άμεση συνεννόηση με την κα. Μέρκελ για τα θέματα χρηματοδότησης των πληρωμών της Χώρας μας το επόμενο οκτάμηνο! Άμεση! Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο να συζητηθεί το “κούρεμα” του χρέους (πρωταρχικά και των Ομολόγων που έχει αγοράσει σε φθηνές τιμές η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά και των υπολοίπων), με κάποιο συνδυασμό μείωσης των επιτοκίων, επιμήκυνσης της διάρκειας και απευθείας “κουρέματος”…
 

2. Η νέα Κυβέρνηση πρέπει να αποφύγει την μετριοκρατία στην οποία σχεδόν μας έχουν εθίσει οι προηγούμενες! Ας τολμήσει ο Πρωθυπουργός να ξεφύγει από τους επαγγελματίες κομματικούς και ας αναζητήσει τα πιο άξια και καταξιωμένα Ελληνόπουλα σε όλα τα μήκη και πλάτη της Χώρας και το εξωτερικό!

 

Οι μετριότητες θα στηθούν έξω από το γραφείο του!

Τους καλούς πρέπει να τους αναζητήσει ο ίδιος! (Όταν είχα προσληφθεί στη Citibank στη Νέα Υόρκη το 1979, μας κάλεσε σε γεύμα ο Πρόεδρος της Τράπεζας ο περίφημος Walter Wriston (καμία σχέση με όλους αυτούς που παριστάνουν σήμερα τους τραπεζίτες- πραγματικός ηγέτης).
 

Μάς ρώτησε λοιπόν ποιός νομίζουμε εμείς οι νεο-προσληφθέντες management trainees, ότι είναι ο δικός του “ρόλος” στη Τράπεζα. Του απαντήσαμε διάφορα του τύπου, improve the return on equity, improve customer satisfaction, improve the risk management systems, κ.ά.
 

“Όχι”, μας απάντησε: “Δουλειά μου” είναι να βρίσκω ότι καλύτερο ταλέντο υπάρχει και να το φέρω στη Τράπεζα. Αυτοί, δηλαδή εσείς, θα αποφασίσετε για το τι πρέπει να κάνετε!

 

Και κάτι άλλο: Δουλειά μου είναι να ξεχωρίσω και να προετοιμάσω το διάδοχο μου, ώστε η διαδοχή μου να είναι ομαλή και να μην δημιουργηθούν παρατάξεις και αντιπαλότητες).

 

3. Να περάσει το μήνυμα πως τα εισοδήματα δεν αυξάνονται με Προεδρικά Διατάγματα! Τα εισοδήματά μας μπορεί να βελτιωθούν, μόνο όταν αυξηθεί η συνολική αξία αυτών που παράγουμε! Αν δεν βασιστούμε στις δικές μας δυνάμεις, αν δε αυξηθεί η παραγωγή, θα συνεχίσουμε να παρακαλάμε για δανεικά και για έλεος την κα. Μέρκελ.
 

4. Να αντιληφθεί πως το κυριότερο πρόβλημα δεν είναι η είσπραξη φόρων, αλλά το ότι το Δημόσιο δαπανά και σπαταλάει πολύ περισσότερα απ? όσα θα έπρεπε να μαζεύει από φόρους.
 

Οι φόροι είναι ήδη εξαντλητικοί.
Μάλιστα, με τόσο βαρύ φορολογικό σύστημα, δύσκολα θα έρθει να επενδύσει κανείς στη Χώρα μας, παρά τις μεγάλες προσπάθειες που έχουν γίνει για τη βελτίωση στα δημοσιονομικά, τα εργασιακά, κ.λπ. 

 

Ποιος σοβαρός επενδυτής θα φέρει τα λεφτά του σε μια χώρα με τόσο βαρείς (40-45%) φορολογικούς συντελεστές και με τεράστιες αυξήσεις τα τελευταία δύο χρόνια στα τιμολόγια ηλεκτρικού και φυσικού αερίου, αλλά και στην φορολόγηση των ακινήτων (άσε την παντελή έλλειψη ρευστότητας και τραπεζικού δανεισμού).
 

5. Όσον αφορά την υπερφορολόγηση των ακινήτων, οι περισσότεροι δεν έχουν αντιληφθεί τις φοβερές επιπτώσεις της: Α. Η υπερφορολόγηση μειώνει την απόδοση των ακινήτων και άρα την αξία τους.
 

Β. Οι Έλληνες έχουν το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους επενδεδυμένο σε ακίνητα, θεωρώντας τα ασφαλέστερη επιλογή. Πέφτοντας η αξία των ακινήτων, πέφτει και η περιουσία των Ελλήνων με όλες τις συνέπειες για την κατανάλωση και τις επενδύσεις.
 

Γ. Έχει αφανισθεί η οικοδομική δραστηριότητα και η απασχόληση στον κλάδο αυτό, αλλά και

 

Δ. Οι δανειζόμενοι υποθηκεύουν ακίνητά τους για να δανειστούν από τις τράπεζες. Όταν πέφτει η αξία των ακινήτων τους, οι τράπεζες ζητάνε “διπλάσια” ακίνητα για τον ίδιο δανεισμό, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η παροχή δανείων και η ρευστότητα!

 

Ε. Όσο πέφτει η αξία των ακινήτων, τόσο μειώνεται και η αξία των υποθηκών και εξασφαλίσεων των τραπεζών. Έτσι, οι Έλληνες φορολογούμενοι καλούνται να χρηματοδοτήσουν τις αυξήσεις των μετοχικών κεφαλαίων των τραπεζών! Χαμένοι και από τις δύο πλευρές!

 

Στ. Τέλος, η υπερφορολόγηση των ακινήτων σε συνδυασμό με την ύφεση, αναγκάζει πολύ κόσμο να πουλήσει κοψοχρονιάς. Κερδισμένοι βγαίνουν, αθόρυβα, οι “έχοντες και κατέχοντες”. Αναδιανομή από την αστική τάξη στους πλούσιους (σε όσους έχουν παραμείνει πλούσιοι).
 

6. Να εξετάσει αμέσως το ζήτημα τυχόν ανάγκης για νέα επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δεδομένου ότι όλο και περισσότερα δάνεια βρίσκονται σε καθυστέρηση, ενώ έχει υπάρξει και ουσιαστική εκροή καταθέσεων.
 

Όσο πιο πολύ καθυστερήσει στην αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού, τόσο πιο πολύ θα το χρεωθεί ή ίδια!

 

7. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: δυστυχώς ο συνδυασμός γήρανσης του πληθυσμού, ανεργίας και αναιμικής οικονομικής δραστηριότητας, έχει φέρει το ασφαλιστικό σε δεινή κατάσταση! Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη που οι αρμόδιοι απλά προσεύχονται η… χειροβομβίδα “να σκάσει στα χέρια του επόμενου ‘αρμόδιου'”.
 

8. Να προχωρήσει άμεσα σε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και στην απαγκίστρωση από τις αγκυλώσεις και τις αρτηριοσκληρώσεις.
Οι αγκυλώσεις συμβάλλουν στο να συντηρείται το παλιό, το ξοφλημένο, το στάτους κβο, αλλά εμποδίζουν τους άξιους, τους ενεργητικούς, τους πιο ικανούς να συμμετέχουν.
 

Βολεύουν τους ίδιους και τους ίδιους και αποτρέπουν την ανανέωση και τη συμμετοχή όσων είναι «απ’ έξω»! Παρεμποδίζουν το σύστημα φυσικής “αποχέτευσης” του ξεπερασμένου!

 

Είναι τόσο γραφειοκρατικό και κρατικό-κεντρικό το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα, που οι Ελληνικές επιχειρήσεις έρχονται τελευταίες στην Ευρώπη στους δείκτες εξωστρέφειας -πολύ πίσω από τις Ιρλανδικές, τις Ελβετικές, τις Δανέζικες, τις Βρετανικές κ.ά., επιχειρήσεις!

 

Άρθρο του Πέτρου Δούκα πρώην υφυπουργού οικονομικών επί κυβερνήσεως ΝΔ 

 

ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ