Κατηγορούν οι τραπεζίτες τους Ελληνες φορολοογούμενους και οι δανειολήπτες περί «καλλιέργειας νοοτροπίας της ανευθυνότητας, της ασυνέπειας και της ατιμωρησίας που έχει κάνει μια ολόκληρη χώρα να πιστεύει ότι μπορεί να δανείζεται αλλά να μην αποπληρώνει στο ακέραιο τα δάνειά της».  Οταν τα λένε αυτά οι τραπεζίτες, προφανώς κοιτάζουν τους εαυτούς τους στον καθρέφτη…. και μάλιστα κατηγορούν την πατρίδα τους ότι δανείστηκε και όχι εκείνοι για λογαριασμό των κερδοσκόπων. 

 

Κι όλα αυτά τα γράφουνε για να πιέσουν την κυβέρνηση να υπογράψει τα μέτρα που εκείνοι θέλουν για να παγιδέψουν τους δανειολήπτες σε μια αιώνια παγίδα χρέους. Οι τραπεζίτες διατάζουν την κυβέρνηση να προωθήσει άμεσα την εφαρμογή του νόμου που εκείνοι θέλουν για την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων, να καταργήσει de facto τον νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ή να αφήσουν στους ίδιους να «καθαρίσουν» με τους δανειολήπτες που δεν πληρώνουν μέσω των κυκλωμάτων μαφιόζων που γνωρίζουν όλα τα μυστικά των εκβιασμών και των απειλών, τις οποίες κατ’ ευφημισμόν ονομάζουν εισπρακτικές εταιρίες. 

 

Για να θυμηθούμε λίγο ποιος προκάλεσε και ποιος ευθύνεται για την κρίση; 

 

Κατα τους τραπεζίτες, είναι ο φτωχός λαός και οι δανειολήπτες που δεν πληρώνουν ως όφειλαν κανονικά τις δόσεις των δανείων τους στις τράπεζες. Δεν είναι η ΝΔ, δεν είναι το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τα κόμματα, είναι οι πολίτες, όχι οι εφοπλιστές φυσικά ούτε οι θαλασσοδανειζόμενοι επιχειρηματίες, αλλά ο μεροκαματιάρης, ο άνθρωπος που έμεινε άστεγος, ο άνθρωποις που δουλεύει μαύρα και δεν παίρνει ούτε καν αυτά που του υποσχέθηκαν, ο επιχειρηματίας που πασχίζει να σώσει την επιχείρησή του από το λουκέτο προτιμώντας να φεσώνει τους τοκογλύφους παρά τους εργαζόμενους στην επιχείρησή του, ο δημόσιος υπάλληλος που αγωνίζεται για τα δικαιώματα της κοινωνίας, τη δασκάλα που μέσα από χίλια δύο εμπόδια προσπαθεί να μορφώσει τα παιδιά, την μικροπωλήτρια, το νέο που εργάζεται για ψίχουλα. 

 

Μερικές αλήθειες για να μπούνε τα πράγματα στη θέση τους, καθότι φαίνεται ότι για τραπεζίτες, πολιτικούς και λαμόγια-επιχειρηματίες και φελλούς που επιπλέουν σε κάθε επιφάνεια βρωμιάς κάθε μέρα είναι Πρωταπριλιά. 

 

Δεν είναι η χώρα που δανείζεται και δεν αποπληρώνει στο ακέραιο τα δάνειά της. 

 

Δεν είναι ο δανειολήπτης που χρωστάει στους τοκογλύφους που κατ’ ευφημισμόν ονομάζονται τραπεζίτες. 

 

Δεν είναι ο λαός που σκόρπισε τα απίστευτα και κατόπιν υπερδανείστηκε για να χαρακτηρίζεται υπερχρεωμένος σήμερα. 

 

Είναι οι τραπεζίτες που δανείστηκαν. Είναι οι τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με 265 δισ. ευρώ από το 2002, όταν πλέον η χώρα ήταν επισήμως ευρω-αποικία. Είναι ο Κώστας Σημίτης και οι φίλοι του και φυσικά τα αφεντικά τους, με το οποιο παγίδεψαν τον ελληνικό λαό στη φάκα μέσω του ευρώ, κατόπιν της αισχροκερδικής στρογγυλοποίησης των τιμών, της μιας απάτης μετά την άλλη με απορροφήσεις καλών τμημάτων τραπεζών λες και επρόκειτο για τραπουλόχαρτα που μοιράζονται σε μια παρτίδα πόκερ κα ο μακρύς κατάλογος των σκανδάλων δεν έχει τελειωμό.

 

Ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων και όχι μόνο αλλά όχι λόγω της νοοτροπίας του λαού και της κοινωνίας γενικά και αόριστα οδήγησαν ξαφνικά στη φούσκα του χρέους, την οποία η ελίτ και η τραπεζοκρατία που παρασιτοζωούσαν κι από τα λεφτά του Ελληνα φορολογούμενου κι από τα λεφτά του φορολογούμενου των άλλων κρατών-μελών της ευρωζώνης, τα φόρτωσαν στην πλάτη του ελληνικού λαού ή καλύτερα των φτωχότερων και μεσαίας οικονομικής κατάστασης συμπατριωτών τους μέσω ενός bullying του τύπου χωρίς τις δόσεις και το Μνημόνιο βουλιάζουμε -όχι ο λαός βέβαια αλλά οι τραπεζίτες- κι αφού είδαν ότι δεν γίνονταν όλα όπως ήθελαν έχουν ήδη εξασφαλισμένο το εισιτήριο άνευ επιστροφής σε έναν μακρινό τόπο προς την Εσπερία όπου φυγάδευσαν τα λεφτά που άρπαξαν από τον ελληνικό λαό.   

 

Θα έπρεπε να ντρέπονται οι κονδυλοφόροι που γράφουν ότι τους υποδεικνύουν οι τραπεζίτες ότι η χώρα και όχι η παρασιτική ελίτ της -που πρέπει άμεσα να σβηστεί από τον χάρτη και η περιουσία της να επιστραφεί στο λαό- πιστεύει ότι μπορεί να…δανείζεται αλλά να μην αποπληρώνει στο ακέραιο τα δάνειά της. 

 

Για να τελειώνουμε με την απάτη των δανείων. Δεν δανείστηκε η χώρα, αλλά οι τραπεζίτες στο όνομα της χώρας. Αλλωστε, όταν επιδίδουν διαταγές πληρωμής για την κατάσχεση της κατοικίας ενός δανειολήπτη, στο έγγραφο δεν αναφέρεται «Εις το όνομα της Λαμόγιο bank» αλλά «εις το όνομα του Ελληνικού Λαού».

 

Η φιλαργυρία έδωσε τη θέση της στην επίρριψη της ευθύνης στον πιο αδύναμο, στο bullying (εκβιασμό) του, και στην υπερχρέωσή του από το πουθενά. Ετσι, σήμερα οι τράπεζες ελπίζουν ότι θα μετατρέψουν το κράτος σε εισπρακτική εταιρία τους και χέρι χέρι επίσημη Πολιτεία και golden boys θα αρπάζουν τα λεφτά του κοσμάκη μέσω της υπερχρέωσης και της υπερφορολόγησης. Είναι τόσο έξυπνοι που μέχρι και δάνεια για αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο σκέφτηκαν οι τραπεζίτες. 

 

Αλήθεια, γιατί να κυκλοφορούν αυτοί οι άνθρωποι που βύθισαν μια ολόκληρη χώρα και έναν ολόκληρο λαό σε μια εσκεμμένη υποδούλωση σε φιλάργυρους κερδοσκόπους και φιλοχρήματο και γαλίφικο υπηρετικό προσωπικό ανενόχλητοι στους δρόμους;

 

Διότι απολαμβάνουν ασυλίας και έχουν καλούς δικηγόρους και καλές διασυνδέσεις στην εξουσία. Κάτι που δεν είχε ποτέ η τίμια και ο τίμιος Ελληνας και ούτε θα τα σκεφτόταν ποτέ γιατί γαλουχήθηκε στην τιμιότητα και όχι στην ατιμία.

 

Πρέπει όμως κάποτε σε αυτή τη χώρα να δικαιωθεί αυτός που έχει δίκιο, το θύμα και όχι αυτός που έχει άδικο και είναι θύτης. 

 

 danioliptes.gr

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.